Leukere kleren en blije gezichten

De lente is naast officieel nu ook in de praktijk van start gegaan! Fris weer, maar een aarzelend zonnetje, markeren de start van het echte, mooie en veel leukere leven en de kinderkleren zijn hier het bewijs van.

Frisse kleuren als kenmerk van een goeddeels vernieuwde garderobe, niet alleen korter, maar ook weer grotere maten. Die gasten groeien als kool en de jaargetijden zijn de perfecte gelegenheden eens lekker en uitgebreid toe te geven aan de drang tot kopen, kinderen verwennen en de boel weer eens fors op te leuken.

Heerlijk! Nu nog even die laatste stap van 15 naar rond de 20 graden en we kunnen weer in t-shirt en slippers door het leven. Maar voor nu biedt onze beschutte tuin al ruimschoots gelegenheid tot het opdoen van de eerste rode koontjes en onderarmen.

Kom maar, kom maar, kom maar, kom maar, met die zon....

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Zoveel trots, wat een prestatie!!

Afbeelding
Onze middelste, Finn van 4 jaar, is een redelijk onbeholpen houwdegen. Met een behoorlijk stevig postuur (van wie?), veel enthousiasme (van zijn vader) en een behoorlijke lompheid (hmmmm....;)) kan hij het best worden omschreven als een soort Jerommekke op kleuterleeftijd. Dus om al die kracht en stoeivaardigheden een weg naar buiten te gunnen, doe je zo'n kind op judo. Dat kan hier al op zijn vierde, dus ergens afgelopen voorjaar zijn we begonnen bij 'de Tuimelaars' bij Erik Verlaan Sport . Elke dinsdagmiddag togen vader en zoon braaf en vol plezier naar een drie kwartier durende exercitie in de gymzaal van een lokale basisschool waar zo'n tien van die units elkaar vervolgens met alle (Japanse) respect alle hoeken van de mat laten zien. Afgelopen dinsdag mocht de man voor het eerst een 'judoexamen' doen. En de eerlijkheid gebied te zeggen dat papa nerveuzer was dan het lijdend voorwerp zelf. Ik vond het hartstikke spannend, maar had gezien zijn karakter (niet a
Meer lezen

Toch best indrukwekkend

Afbeelding
Heel erg druk was ik er niet mee. Vooral op kantoor de dagen vrijhouden en het twee weken niet sporten waren aandachtspunten afgelopen week. Maar toen ik vanmorgen wakker werd, piepte ik iets anders. Dat kwam omdat ik gisteren ben geholpen aan neuspoliepen. Ik ben er, liever gezegd, vanaf geholpen. Neuspoliepen zijn nare krengen die in je holtes groeien zonder aanwijsbare oorzaak. Mensen met astma of alergieen (heb ik niet) en mannen tussen 30 en 40 jaar (ben ik niet) hebben er meer last van. Ik dus ook. Ik zat er vol mee zelfs. Een soort van permanente lichte verkoudheid en regelmatig het gevoel dat er iets in je neus zit wat je er niet uit krijgt. Vrij irritant. Donderdagmorgen mocht ik mij om tien uur melden. Om half twaalf stond ik op de rol. Nadat De Vrouw me in de verzorgende handen van het ziekenhuispersoneel had achtergelaten begon het grote wachten. Paar 'voor de zekerheid' paracetamolletjes erin, maagbeschermer voor de narcose, 'chemisch geprepareerd',
Meer lezen

Waar ga je op vakantie als je traint voor een triathlon?

Afbeelding
Stel: je beoefent een sport die vrij dominant inhakt op je gezin(sleven). Om hen te ontzien, plan je je grootste en meest tijdrovende avonturen zodanig in, dat er zo min mogelijk gevolgen merkbaar zijn. Met name in en rond de zomervakantie maak je jezelf en je sport schaars. Die staat in teken van De Vrouw en kinderen. Totdat je via De Vrouw zelf wordt uitgenodigd om midden in de zomervakantie deel te nemen aan een event waar je echt veel gevoel bij hebt. De Vrouw was enthousiast, ik hoefde slechts te knikken. Het was rond. De zomer gaat verbouwd worden. Maar tot wat? Hoe gaan we dit doen en invullen? Wensen Ok. Een zomervakantie duurt zes weken. Wij willen er minimaal drie weg en vrij zijn. Eigenlijk liefst ook vanaf de start. Zo, uit school, de weg op en gaan. Ook moet er zon zijn. Vooral ik ben heel bang het jaar met te weinig zonuren te moeten eindigen en eis in de zomer 18/21 zonnige dagen. Vandaar onze jarenlange haat-/liefdeverhouding met Les Bacares in Zuid-Frankrijk. Maar
Meer lezen