De Schopper

Een goede vriend van mij is voor de tweede maal vader geworden, deze keer van Max. De man mag het gaan opnemen tegen een anderhalf jaar oudere zus en twee prachtige ouders... En een volslagen bizarre wereld om hem heen. Top! Vanavond zat ik het nieuws te kijken en er vliegen dan teksten, statements, gebeurtenissen voorbij, waarbij je echt twijfelt of er tranen of juist een enorme lach op zijn plaats is. Een ervan was het einde van de RTL-rapportage over de verdwenen Marlies van der Kouwen op Bonaire. In zijn slotzin meldt de verslaggever dat de politie in het weekend doorzoekt. Dat mag ik godverdomme hopen! En uit onderzoek van de ons in het buitenland omringende luchthavens is gebleken dat de vliegtax inmiddels verantwoordelijk is voor stijgende aantallen Nederlanders aldaar. Variërend van 'slechts' 63% tot ruim 300%... Tsja, verrassend. Maar goed, daar worstelt onze Max zich vast wel doorheen, dat doen we met z'n allen al jaren. Zorgelijker is dat zijn vader een hartstoch

De reguliere routine is alweer ruimschoots aanwezig. Hier en daar genieten nog een paar mensen in mijn omgeving van een late zomer en vakantie, voor ons is het afgelopen. Druk 'an die arbeid', regelmaat, scholen, vermoeidheid, Sesamstraat en de dagelijkse files... Alles is weer terug van weggeweest. Mijn persoonlijke groepsgewijze martelgang leidt mij dagelijks over de A12. Van Utrecht tot het Prins Clausplein ben ik een glorieus onderdeel van volk dat meent dezelfde route te moeten nemen, en dat ook nog eens rond dezelfde tijd. Uiterst vervelend. Vooral omdat 98% langzamer rijdt dan ik en daarnaast niet lijkt te kunnen omgaan met het toch uiterst voorspelbare Nederlandse weer. Zie daar, een regendruppel, remmen!. Het is de standaard actie-reactie-keten van mijn medeweggebruikers en ik vind het hinderlijk. De gemiddelde auto weegt als snel een kilo of 800. Geen reden tot ongerustheid in geval van een nat wegdek. Zou je denken. Helaas, deze logica is, zoals zo vele andere voor d