De Schopper

De afgelopen weken heb ik na jaren weer eens met Mark hardgelopen. Onwijs gezellig en heerlijk om gewoon lopend weer bij te kletsen, om je heen kijkend en je zo langzaam vermoeiend terug naar huis joggend. Het bijkletsen moeten we echter een beetje afraffelen, omdat mijn kuiten het zo langzamerhand een beetje met mij gehad lijken te hebben. Op vakantie heb ik ook nog twee keer hardgelopen met een aantal redelijk geoefende Nederlanders aldaar. Een rondje van ongeveer 5 kilometer en een grotere van ongeveer 8 kilometer. Top dus. Niks aan de hand. Ware het niet dat ik de derde poging al na 100 meter moest staken, omdat mijn beide kuiten 'vol liepen'. Een gevoel van een zeer aanstaande knap, een pets, een 'einde oefening'. Kutkuiten heb ik. Jammer. Weer een paar weken rust, alsof ik daar nog niet genoeg van heb gehad, en dus weer twee pogingen met Mark. De eerste keer was ik na zo'n 3 kilometer klaar, gisteren zelfs na zo'n 1.... Dat betekent dat je een minuut of vi

Als de vakantie stopt, stopt de zomer ook. Helaas pindakaas. Maar, geruststellend voor mij, vanaf 1 september ben ik weer even zonder klus, dan dan begint de zomer weer opnieuw. Misschien voorafgegaan door een aantal warming-up-dagen in augustus natuurlijk. Je moet er ook weer niet door worden overvallen. Dat is niks. Wij hebben er nu drie weken Zuid-Frankrijk opzitten. Eerst twee nachten in een leuk hotelletje, om het weekendverkeer voor te zijn en lekker op donderdag thuis te kunnen vertrekken. Daarna bijna drie weken in een huisje in Port Barcares. Het visserseiland heet het hier, en na een geweldig vorig jaar ben ik voor de tweede keer in mijn leven naar een bekende plaats op vakantie gegaan. En weer is het geweldig bevallen. Idealiter zoeken wij een huisje met 4 slaapkamers, voor elk kind en de beide ouders een. Is niet te vinden. Dus dan moeten we het doen met drie slaapkamers. Maar de grote tuin, het overal aanwezige tweede badkamertje, de vriendelijke mensen van het park en het