De Schopper

Vanmorgen moest ik mijn wekker zetten. Een unicum op mijn vakantie. Gebeurt me zelden. Vorig jaar ging ik ook geregeld hardlopen, met een hier werkzame en sportieve oude Fransman en een aantal meehobbelende hobbyisten zoals mijzelf. Dit jaar is de taaie Fransman geveld door een nekblessure en houdt een Nederlands stel (uit Bilthoven, of all places) de traditie een beetje gaande. Vanmorgen werden ze vergezeld door een Belg en ondergetekende. Om acht uur, 's morgens welteverstaan. Dat betekent, in het huidige leef- en slaappatroon van onze kinderen dat ik de wekker moet zetten en zelfs al thuis ben voor de boel hier tot leven is gekomen. Briljant. Maar ook lastig. Een goede loop is, zeker voor de start, al geen pretje om naar uit te kijken, maar als je jezelf ook echt in een half uur van bezweet uit bed tot fris en klaar voor de start moet zien te transformeren, wordt het wel een echte uitdaging. Maar het is gelukt. Ondanks het tijdstip en ondanks de al behoorlijke temperatuur. We zi

Nuances maken het leven ingewikkelder, veel discussies en gesprekken ook. Agenda's, meningen, gedachten, altijd maar die nuance vertraagt, vertroebelt en verbloemt. Maar toch.... De verloren WK-finale staat me nog vers in het geheugen en de teleurstelling is er nog in dezelfde mate als (bijna) een week geleden. Maar ik vind het prima dat John Heitinga en Wesley Sneijder zijn getrouwd. En dat het halve elftal zich op deze feesten heeft gestort. Ze moeten toch een keer die festiviteiten inplannen en een voetballer beschikt niet over al teveel ruimte in een jaar om lekker een paar dagen feest en een weekje huwelijksreis te kunnen prikken. Ze trekken maar even het 'boer met kiespijn' hoofd, slaan zich door de ceremonie heen en zetten het op een zuipen. Of zouden die jongens oprecht gelukkig en blij kunnen zijn, zo kort na het grootste verlies van hun leven? Ondertussen in Zuid-Frankrijk.... De zon, de wind, het strand, de vriendjes en vriendinnetjes van de kinderen, het elke mo

Frankrijk is beter af dan Nederland. In schande afgevoerd worden, het lachtertje van de internationale voetbalwereld zijn, is beter dan een finale verliezen. Laat staan drie. Ik herken een patroon. Dat we deze wedstrijd tegen Spanje hebben verloren stoort me nauwelijks. Gerechtigheid. Vanuit Zuid-Frankrijk lees ik net pas de reacties na de wedstrijd en ik ben het hartstochtelijk oneens met de spelers, waaronder Wesley Sneijder, die een bepaalde gelijkwaardigheid hebben ondervonden op het veld. Nee, daar was geen sprake van. Ja, we hadden wel kunnen winnen. Als alles (weer) mee had gezeten. Dat zat het niet. Punt. Spanje was beter, de controle was groter, en onze controle was er doordat zij ons dat toelieten. Zowel de rode kaart als de goal waren onvermijdelijk, al hebben we beide lang uitgesteld. Wat me wel stoort is dat we weer niet winnen. Drie WK-finales zonder prijs. Onthutsend. We zijn, ondanks de dit toernooi geintroduceerde speelstijl, toch gewoon mooi weer-voetballers. We kunne

Ooit, lang geleden, heb ik eens een finale van een groot toernooi op vakantie bekeken. Het was een zeilweek van mijn middelbare school in Friesland. BM-ertjes, honderd drukke kinderen/pubers, een handvol leraren en een wedstrijd tussen Nederland en de Sovjet Unie. Het is nu donderdagochtend, uur of tien. Zo meteen komt er nog even een tante oppassen en maken wij de laatste voorbereidingen af en het huis schoon. Dan gaan we rijden. Met z'n vieren... We hebben er een die a) enorm opziet tegen de autorit en b) een alternatief heeft in zijn vader. Die optelsom en zijn vermogen de korte termijn boven de langere te prevaleren, maakt dat hij vijf minuten geleden heeft besloten toch maar naar zijn vader te gaan. Het breekt je hart, maar hij is ook 13 en volledig in staat zijn eigen beslissingen te nemen. Dwingen zou helpen, maar is niks voor ons. Dus zondagavond hoeven we een stoel minder klaar te zetten voor het grote scherm in Les Barcares. Nederland - Spanje wordt een superpot, een scha

Sinds de hoogtijdagen van Niall Quinn ben ik fan van Manchester City. Het heeft me minstens veel mooie, spannende en hartstochtelijke momenten opgeleverd. Al blijft het jammer dat de reden voor mijn adoratie vrij vlot vertrok, nooit een band opbouwde met de club en de fans en nu bij Sunderland meneer de directeur uit loopt te hangen. Maar goed, Manchester City dus. Na jaren van geploeter in de hoogste en drie daaronder hangende divisies, is er sinds 2003 sprake van een 'constante' aanwezigheid in de Premier League en mede daardoor een stijgende lijn met resultaten als gevolg. Dit leidde zelfs in 2007 tot de overname van de club, voor maar liefst 81 miljoen euro. De (in zijn vaderland hevig onder verdenking van fraude staande) Thai Thaksin Shinawatra was de trotse nieuwe eigenaar. Acht aankopen en een teleurstellende periode onder trainer Sven-Goran Eriksson leverden verder niets op, waarna de Abu Dabi United Group ter waarde van 185 miljoen euro een meerderheidsbelang nam in d

Het WK voetbal in Zuid-Afrika heeft de wereld naast een inkijk in de cultuur en historie van het organiserende land, ook weer kennis laten maken met de niet functionerende FIFA. Wat gaat er dan mis? Waar moeten we beginnen....? De FIFA geldt als vertegenwoordiger van alle voetbalbonden ter wereld. Elke nationale voetbalbond is aangesloten bij haar continentale variant, zoals in ons geval de UEFA. Deze zes continentale vertegenwoordigers, komen weer samen in het globale apparaat van de FIFA, aangestuurd door de oud-journalist Sepp Blatter. De Zwitser staat niet bekend om zijn democratische wijze van besturen, heeft altijd en overal de geur van oneigenlijk verkregen geld om zich heen hangen en elke verkiezing waar hij bij betrokken is kan per definitie niet door de beugel van alles en iedereen met een fatsoenlijk stel normen en waarden. Maar ja, hoe kom je van hem af? Blatter is zich weer beschikbaar aan het stellen voor een nieuwe termijn van vier jaar. Dat betekent dat ook Nederland re

As we speak, zit ik op mijn gemak en met mijn evenzo fanatieke echtgenote, lekker van Spanje en Paraguay te genieten. Nou ja, van de spanning en het geboden spektakel in de tweede helft. 'Het Spanje van Van der Gijp' hebben we wederom niet gezien, en zijn ophemeling van die ene tweede helft, ergens begin dit toernooi biedt ook geen enkel vertrouwen of zelfs verwachting meer. Het is derhalve weer een teleurstellende ploeg dit toernooi. Met topspelers die niet aan de verwachtingen kunnen of willen voldoen, coaches die weigeren het maximale uit spelers en/of groepen te halen en fans en media die er op in hakken zodra de uitschakeling een feit is. Elke vier jaar worden er 31 ploeg uitgeschakeld en is de pers in deze landen om te snijden, vanavond volgt uitschakeling nummer 28 van editie 2010. Uitgeschakelde nummer 27 sprak ook al Spaans en had als bondscoach Diego Armando Maradona, permanent inspirator van dit blog en al mijn wildste voetbalfantasieën. Noch Maradona, noch Lionel Me

Het was natuurlijk veel te warm om hard te lopen. Brandmails over petjes, water drinken, het opgeven van hogere ambities en het belangrijkste doel, het sponsoren van het door ING gesteunde Chances for Children in Zuid-Afrika. Maar naast mijn sponsorverplichtingen, had ik mij toch vooral opgewarmd voor het historische toneel van het Olympisch Stadion. We mochten er parkeren (best duur, niet zo speciaal), omkleden (best speciaal), finishen na een laatste rondje en weer douchen en borrelen (speciaal en lekker). Op het programma stonden een 5 en een 10 kilometer, voor zowel dames als heren. De winnende tijden klonken mij, zoals het hoort, als buitenaards in de oren. Mijn eigen tijd was 47 minuten en 21 seconden en ik was en ben er dik tevreden mee. Weer een paar minuten van mijn snelste tijd, al dient gezegd dat dit mijn eerste 'officiële' 10 kilometerwedstrijd was. iMapMyRun: 30 jun 2010 16:50 Find more Runs in Amsterdam, Het rondje zelf was, naast het bloedverziekende weer, erg