Posts

Posts uit juli, 2008 tonen

Klaar, vakantie...

Al mijn zintuigen vertellen me dat het genoeg geweest is. Nu. Direct. Stop. Met alles wat je aan het doen bent. Verkouden, moe, al blij met een namiddagzonnetje na werktijd en prikkelbaar tegen alles wat niet direct meebuigt en 'ja' zegt. Ja. Het is klaar. Frankie kan, mag en gaat op vakantie. Heerlijk. We hebben er ook allemaal enorm veel zin in. Zuid-Frankrijk, al weken voorzien van een aangename 30 graden celcius, een verfrissende Middelandse Zee-bries en een vakantiepark met een huisje met onze naam erop. Donderdagnacht rijden, vrijdagmorgen Nîmes, vrijdagmiddag aankomst van de Tour de France, beetje zwemmen, zaterdag start van de volgende etappe en wij rijden door naar het vakantiepark met het huisje met onze naam erop. Het is weer even mooi geweest. Alles is klaar, ik ben er klaar voor, we zijn er allemaal klaar voor. Zuid-Frankrijk here we come... Tot over drie weken!!

De waarheid, of niet...?

Hoeveel mensen zijn er in staat en capabel tot het horen, begrijpen en accepteren van een waarheid? Weinig, is mijn stelling. We worden opgevoed met de kaders die aangeven dat de waarheid goed is. Altijd deugt. Langer duurt. En nog zo wat. Maar de ervaring leert dat als je een afspraak afzegt, omdat je geen zin hebt, dat gewoon als een persoonlijke belediging wordt ervaren. Een ander voorbeeld: hoe goed moet je iemand kennen, voor je tegen hem of haar zegt dat er een nare lucht met deze persoon meekomt? Oneindig, zo ongeveer. Ik heb de afgelopen dagen een intense samenwerking met een goede vriendin beëindigd. We hadden leuke ideëen, plannen en vooral dromen, maar de waarheid was dat we nauwelijks normaal contact meer hadden, de realiteit minder leuk en motiverend bleek en de samenwerking teveel haken en ogen kende. Dan ben je klaar. Of niet. Het blijkt zo niet te werken, want ook hier was sprake van een persoonlijke belediging. Althans, zo werd gereageerd. Moet je je een loser voelen,