De Schopper

Vandaag was druk. Michael Jackson dood, werken, krantje lezen, werken, eten, internetten, kinderfeestje, in memoriam's kijken, rouwverwerking, jeugdherinneringen ophalen, oude liedjes herkennen en tot slot alles van je af schrijven in een blogje. Maar tussen het kinderfeestje, van de 12-jarige die met 12 vrienden en vriendinnen naar American Pie zit te kijken (tieten!!), en het overlijden van de tot minstens excentrieke Michael Jackson vroeg ik mij wel af: zouden de ouders van Michael ook trots zijn op hun zoon? Uiteraard, luidt het makkelijke antwoord. Maar het lijkt me lastig en man die een tikkeltje verwilderd en vervreemd door het leven trekt te blijven zien als iemand op wie je trots bent. Trots op zijn prestaties, zijn verleden, zijn naam, zijn impact en betekenis, ja zeker. En dan dwaalt ie af. Heeft dat invloed op het beeld dat je van je kind hebt? Dan draai ik het om. Ik heb altijd een grenzeloos respect gehad voor mijn vader. Zijn carrière, zijn behaalde resultaten, zijn

Begin jaren negentig werkte de toenmalig marktleider, Palm, met een open platform waar ontwikkelaars applicaties op konden bouwen ten behoeve van de Palm PDA's. Duizenden apps kwamen en werden gebruikt door de vele liefhebbers van de ultra-zakelijke mobiel voor dikdoeners die ook tijdens de borrel wilden kunnen mailen en plannen. Maar in juli 2008 opent Apple de appstore. Een moderne en zeer lekker vormgegeven PDA, de iPhone. De bedenker van de app, noch van het businessmodel, wel de aggregator voor wereldwijd succes en ontelbare indrukwekkende aantallen. Namelijk een biljoen (duizend miljoen!!) applicaties, waar in 2009 zo'n 1,8 biljoen euro omgaat. Prognoses wijzen een verdere stijging uit, oplopend tot ongeveer 8,6 biljoen in 2012. De wereld van de apps draait dus vrolijk en hard door, de mobiele telefoon in haar slipstream meeslepend. Of werkt het andersom? De app en de PDA beginnen nagenoeg gelijk, maar de PDA stoomde op, de app meeslepend. Daarnaast is het natuurlijk de i

Een fantastisch en zeer indrukwekkend staaltje promotie, pronkgedrag en een beetje viering van en door Apple. Op het WWDC in San Francisco heeft het bedrijf uitgepakt met een enorme uit beeldschermen opgebouwde muur. De muur symboliseert alle wereldwijd verkrijgbare applicaties, oftewel 'apps'. Momenteel zijn er zo'n 50.000 apps verkrijgbaar in de Appstore. Elke minuut worden er 3.000 gedownload. De glinsterende druppels stellen een 'live download' voor, die op dat moment, ergens in de wereld plaatsheeft. Kijk en geniet....

Ik heb er niks mee. Kutzomer. De zon schijnt, het is veel te warm, er is geen reet meer op televisie en er wordt helemaal nergens meer gevoetbald, behalve in normaliter hele koude lander wier competitie ik gewoon niet leuk genoeg vind. De vakantie is geboekt, dan heb ik naast alle bovenstaande problemen in mijn leven ook nog eens drie weken geen internet. Jezus, hoe treurig kan het worden? FC Utrecht is de miljoenen van Van Seumeren er in moordend tempo aan het doorjassen. In Engeland maken ze in september altijd van die mooie lijstjes met gedane transfers en bijbehorende bedragen. Ik hoop dat een van de toppers nog eens goed gaat spenden, want Utrecht bovenaan zo'n statistiek doet me pijn. Dat maak ik tegenwoordig voldoende mee met mijn andere liefde, Manchester City. En hoe meer ze uitgeven, hoe minder het me doet. Ik heb niks met spendeerders, ik wil beleid, jeugd, een oog voor talent, een 'Arsenaliaanse visie' en geen cowboys, huurlingen en verwaande (tiener)sterren die