De Schopper

Hier thuis werd met meer dan gemiddelde belangstelling naar The Voice of Holland gekeken. Ik heb John de Mol sr ooit horen zeggen dat de kinderen bepalen wat er tussen acht en tien op TV wordt gekeken, en bij ons klopt dat wel. Rowdy kijkt graag mee naar zowel The Voice als Boer zoekt vrouw en Wie is de mol? Dus dat wordt zeker gekeken. Op avonden dat 'Osama bin Smith' zich terugtrekt in zijn gamegrot, hebben we het zelf voor het zeggen. Maar The Voice was dus alleenheerser de afgelopen maanden op vrijdagavond. Ook landelijk, want SBS haalde zelfs Popstars naar de maandag- en zaterdagavond, om de slag maar niet aan te hoeven gaan. Afgelopen zaterdag was de eerste 'post-Voice-avond' van 2011 en ik was erg benieuwd hoe vooral X-Factor en Sterren dansen op het ijs het zouden gaan doen. Nou, dat is in een door mij niet verwachtte meevaller voor SBS6 geëindigd. Op RTL4 keken 1,2 mio mensen naar de zoveelste talentenshow, op SBS 1,5 mio naar de dansende B-sterren van Geer e

Wat een lekkere week was het weer... Voetballend vooral. FC Utrecht wint drie keer op rij, tegen twee lastige tegenstander en in een uitwedstrijd. Prima. De wedstrijd tegen Ajax was ouderwets lekker en vooral sterk. De bekerwedstrijd tegen FC Groningen heb ik even laten lopen. Want er moest weer even gerend worden. Na zaterdag, tijdens de zwemles van Finn, nu dus een rondje op woensdag met Jasper. We wilden niet te ver en lang, omdat ik thuis een 14-jarige oppas had die zijn vuurdoop beleefde met zijn broertje en zusje. Maar ook zodat we nog een goed stuk van het bekerduel mee konden nemen. <p><br><a href="http://www.mapmyfitness.com/routes/view/27485064">iMapMyRun+: 26 jan. 2011 20:57</a><br/><br><a href="http://www.mapmyfitness.com/routes/?location

Een geweldige presentatie van de RSA Organisatie (Royal Society for the encouragement of Arts, Manufactures and Commerce) , over het waarom van ons educatieve systeem, de oorsprong en gevolgen van hoe wij onze kinderen opleiden. En hoe wij zelf zijn opgeleid. Een verbluffend helder verhaal, met in mijn ogen zeer terechte vragen en een aantal goed onderbouwde aanvallen op het opleiden op basis van leeftijden. Het komt er kort op neer dat wij onze kinderen van 'creatieve geniën' weten terug te brengen tot naargeestig nauwdenkende wezens met weinig ruimte en behoefte om anders te denken en vooral anders naar vragen en antwoorden te kijken. En dat alles door een onderwijssysteem, waarin een groep leerlingen op basis van geboortedatum wordt geacht samen te leren, werken, zitten en spelen. Waarom? Nog los van de inhoud, moet ik eerlijk zeggen dat de vorm van de presentatie me mateloos intrigeert. Hoe hebben ze dat zo mooi en goed gemaakt. Briljant!

Afgelopen donderdagavond mocht ik op de Digikring Groot Amsterdam mijn inzichten, ervaring en kijk op Social Media presenteren. De insteek was 'unfrienden' naar aanleiding van een artikel/post die ik in februari 2007 had geschreven op Molblog. Het werd "Social media enzo... Van Unfrienden tot inzet, do's en dont's en digitaal afscheidnemen"... We zaten in het Portiershuisje, naast het Olympisch Stadion in Amsterdam. Na een hartelijke ontvangst trapte Elsbeth Eiland (@eeilander) namens Molblog en Marketing Online af. Haar verhaal behelsde de historie van vooral Molblog, maar daarmee (grof gesteld) natuurlijk ook die van het digitale bewustzijn bij Kluwer. Een leuk verhaal, en zo herkenbaar. Met alle hobbels, ontdekkingen en ongelukkige keuzes die daarbij horen. Het resultaat mag er voorlopig zeer zeker zijn. Ik ben niet neutraal, maar Molblog is nog altijd een feest om te zien, lezen en eigenlijk ook om bij betrokken te zijn. Dat laatste is mijn probleem..

Al sinds zijn vierde verjaardag hebben Finn en ik een traditie op zaterdagmorgen. Tot onze aanvankelijk zeer grote tevredenheid trekken we er samen op uit om bij David Lloyd in Utrecht te gaan zwemmen en hardlopen. Tevredenheid omdat ik er tijdens zijn zwemles mijn energie kwijt kon. Maar ook omdat de opzet heerlijk luxe is. Altijd voldoende parkeerplaatsen, veel faciliteiten en mogelijkheden, altijd ruimte en plaats in de kleedruimte en zeer vriendelijke staf die in alles vooral goed voor je zorgt. Enige puntje van kritiek was lang dat het af en toe echt enorm lang duurt voor je iets aan de bar kunt en mag bestellen. Dat specifieke terrein van de sportclub wordt met liefde ingevuld, maar niet noodzakelijkerwijs heel erg efficiënt. Maar je bent tevreden en neemt het makkelijk voor lief. Hoe erg is het? Maar inmiddels zijn we nagenoeg twee jaar verder en begint er iets anders te knagen. Waarom lopen wij hier nog rond, na twee jaar? Het is, zeker voor een volledig watervrij kind als

Zaterdag 15 januari staat in het teken van mijn zusje. Samen met moeder en zoon ben ik naar Zoetermeer getogen, om daar fysiek getuige te zijn van de Kettingoverdracht. Kirsten is voorzitter af van JCI Nederland, na een jaar vice-voorzitterschap en een jaar voorzitterschap. Een fantastische, extreem drukke, leerzame en hectische periode. Maar je hebt het geweldig gedaan zus, ik ben hartstikke trots op je!!! Met een prachtige afscheidsspeech, wist ze twee jaar hard werken even gelijk te trekken met een bevalling van een paar uur. Knap...;). Die vrouwen toch altijd, over die bevalling..... Al wachtend vroeg Ma of ik volgend jaar weer eens samen de verjaardagen wilde vieren. Mijn 27 januari en haar 18 maart lenen zich er wel enigszins voor, en in 2012 worden we respectievelijk 70 en 40 en staan er dus weer mooie ronde getallen op het programma. Leuk! Maar mijn eerste gevoel was wel direct "ik ben wel klaar met krijgen". Ik heb het allemaal wel, en als ik iets wil, valt het nie

Ook afgelopen maandag heb ik weer mijn joggende 'Ontdek je plekje' mogen ondergaan. Ditmaal hebben we de zgn. 'Huizenroute' gelopen. Het was er een in het kader van pas-elke-40-meter-de-locatie-van-je-droomhuis-aan. Handig, aangezien onze wannahave twee dagen later daadwerkelijk werd verkocht. Iets minder handig is dat de huizen langs deze route redelijk aan de prijzige kant zijn. Afgelegen, landelijk, zeer ruim opgezet op enorme percelen. En dat op vijf minuten van Utrecht. Eerst de Staatsloterij maar even winnen dus..... <p><p><p><br><a href="http://www.mapmyfitness.com/routes/view/26848824">iMapMyRun+: 10 jan. 2011 21:

Nog even op de valreep, want over zo'n 25 minuten dien ik mij weer te melden op het vaste verzamelpunt. Maar vorige week hebben Mark en ik een leuk rondje gelopen door Utrecht en, vooral, omgeving. En, verbijsterd als ik was, complete nieuwe paadjes en zelfs een enorme vis- en schaatsvijver ontdekt. Ongeveer naast mijn huis! <p><br><a href="http://www.mapmyfitness.com/routes/view/26587890">iMapMyRun+: 3 jan. 2011 21:16</a><br/><br><a href="http://www.mapmyfitness.com/routes/?location=Utrecht, UT">Find more Routes in Utrecht, UT</a><br></p> Het leukste was

Het is natuurlijk nog kerstvakantie, voor de sterren van de vaderlandse TV. Maar de afgelopen week was toch wel weer memorabel. In mijn patroon zit steevast zowel De Wereld Draait Door als Pauw & Witteman besloten, maar die waren er deze week nog niet bij. Traditiegetrouw werd de afwezigheid van Jeroen Pauw deze weken opgevuld met zijn reeks 'Vijf jaar later', waarin deze ronde eigenlijk niet bar veel te halen viel. Het hoogtepunt, de Boerka-uitspraken van Hoofdcommissaris Bernard Welten zeggen wat dat betreft voldoende. Maar gisteravond maakte de hele reeks goed, wat mij betreft. De sessie met Claudia de Breij bleek een regelrechte voltreffer. Niet alleen omdat De Breij leuke, zinnige en soms lekker tegendraadse meningen en opmerkingen in huis heeft, maar ook omdat ze behoorlijk was veranderd in de afgelopen jaren. Wat duidelijk naar voren kwam. De mazzel van een programmamaker, deels. Maar zeker ook de kracht van een ontwikkelend en intelligent individu dat open staat voo

Vorige week was Senna al begonnen , afgelopen week heeft Rowdy zich erbij gevoegd en vannacht zijn Finn en ik aangesloten bij de ziekenboeg in huize Heukels. Lekker. De enige fitte in huis was de dupe, want die heeft van half vier tot zeven uur Finn's bed, beddengoed, kamer, kleren (3x) en alle vloeren waarop hij heeft gelopen staan boenen. Om half negen ben ik gestopt met in slaap vallen en ook maar opgestaan. Misselijk, koppijn, kokkend, het is helemaal niks vandaag. De zwemles voor Finn was snel genegeerd. Een scheet en het hele bad kleurt bij. Lijkt me geen optie. En ik zie mezelf ook niet even hardlopen terwijl hij zijn les afwerkt. Nope, geen goed plan. Ik moet in een straal van drie meter van een toilet blijven. Dat wordt het plan voor vandaag. De altijd geweldige nieuwjaarsborrel bij de familie Hakkaart (moederskant) gaat dus ook niet door. Eigenlijk wilde Senna en ik die opluisteren met onze aanwezigheid vanmiddag. Maar om daar ook iedereen aan te steken en zelf consta

Vanaf 23 januari schuift dochterlief Senna aan in groep 0 van Montessorischool Buiten-Wittenvrouwen. En ze is er klaar voor! Want dat gedoe met die kleine kinderen op de peuterspeelzaal (zo heette het in mijn tijd tenminste nog) is natuurlijk volstrekt niet meer aan zo'n grote meid besteed. Neen, maar de eerste tekenen vanmorgen wezen erop dat ook de volgende stap nog niet in beeld was. Dikke tranen, stress, spanning en veel te veel verwachtingen maakten de ochtend minstens stroef. Ik zat op dat moment al ruimschoots op mijn werk in Den Haag en heb alles dus vorstelijk gemist. Klote. Wat zit je dan, ondanks je eigen prioriteiten op kantoor, met je hoofd enorm ergens anders. Grote broer Finn heeft het vervolgens wel erg aantrekkelijk gemaakt. Eenmaal aangekomen gingen de luiken weer open en was de dag een feit. En hoe. Toen mams rond lunchtijd aankwam om dochterlief mee te nemen, werd haar vriendelijk gevraagd alsnog een lunch te regelen en vooral te vertrekken. "Om drie uu

De wasmachine draait op volle toeren. Dat doet dat ding regelmatig in huize Heukels, maar vanochtend met een zware lading van Senna erin verwerkt. Die werd plotseling misselijk toen ze wakker werd en gooide er nog wat uit. Zo zielig, spugende kinderen. Ze kunnen er niks mee. Ze zei er ook niks over, aan ons bed, alleen dat ze 'niet meer terug naar bed kon'. Maar goed, een Fristi, een berenkoekje en verse croissants erin en hopla, de dag kan opnieuw beginnen. Vandaag gaan de dames naar de IKEA. Zo hoort het ook. De handigheid en het logisch inzicht is bij ons thuis geslachtsafhankelijk en ik zit niet bij de rijkelijk bedeelden. Dus dat de tochtjes naar IKEA voor rekening worden genomen door het vrouwelijk deel van ons huishouden, is dat vooral geruststellend. De mannen gaan de stad in. Ook dat past beter dan andersom. Het talent om geld, al dan niet reeds in bezit, uit te geven is bij ons ook genetisch verdeeld aan de mannen. In de stad zijn wij op onze plaats. Finn gaat naa

Wat brengt 2011? Geen idee. Wensen heb ik wel, maar echte ambities en (materiële...;)) tekortkomingen eigenlijk nauwelijks. Maar als ik dan toch wat goede voornemens en wensen moet definiëren, komt het in willekeurige volgorde neer op 'aan het werk blijven', iets aan mijn beroerde gehoor doen, verhuizen naar iets met een ruime tuin en vooral allemaal hartstikke gezond en fit blijven. Met het zoeken naar werk, het onderhouden van mijn netwerk en het druk blijven zetten op mogelijke kansen ga ik steeds beter om. Dat heeft wel een paar jaar geduurd. Vooral omdat ik altijd langere klussen doe, want als je het einde van een klus nadert en vervolgens zonder zit, leer je pas echt hoeveel werk, tijd en energie het kost jezelf weer in de markt te plaatsen. Daar heb ik wel een paar lesjes voor moeten leren. Niet dat ik nu de ervaren ZZP-er ben, maar minstens stukken handiger dan na mijn tijd bij NUON, waar zes maanden thuis zitten op volgde. Gezondheid en mijn gehoor zijn niet echt z