De Schopper

Vandaag, maandag de 24ste, is de AEX ruim tien procent gestegen. "Euforische stemming op de beurs" jubelen de koppen op teletekst en internet. Terwijl er hier voor mij een boekbespreking wordt geoefend op een boekbespreking, dwaal ik af. Mijn eigen kansen en gevaren als ZZP'er, maar ook die gerelateerd aan onze huizenwens. Voor mijn werk kennen de huidige ontwikkelingen grofweg twee kanten. 1) Bedrijven breiden misschien minder makkelijk uit, stellen dit uit of moeten zelfs mensen laten gaan. 2) De regerende angst onder bedrijven betekent ook dat 'de interimmer' meer en vaker gewenst is als tijdelijk lapmiddel. Want hij kan er natuurlijk ook zo weer uit worden gegooid. Een derde, subkantje, is natuurlijk ook dat veel van mijn collega's het nu Spaans benauwd krijgen en snel in vaste dienst treden. Dat kost me mogelijke functies, maar levert stukken minder brieven op bij de vacatures die er wel zijn... Maar hier zal de werkeloosheid niet ineens enorm gaan stijge

Wij hebben hier thuis een aantal vaste rituelen op zondagmorgen. Elke dag hebben we er vele, uiteraard, maar die van de zondagmorgen komen voor mijn rekening. Omdat mijn vrouw en ik het weekend hebben 'opgesplitst'. Zij 'doet' de zaterdag en dan blijf ik lekker liggen. Op zondag doen we het andersom en slaapt zij lekker uit. Op de zondag is de oudste (Rowdy) eigenlijk altijd weg, naar zijn vader. Dus houden we twee kinderen over, de kleintjes. Inmiddels ook alweer 3,5 en bijna 2. 3,5 Loopt 's ochtends zijn eigen kamer al uit, komt ons wakker maken en gaat, na een snauw mijnerzijds, al zelfstandig naar beneden. Zo ook vanmorgen, waar hij mij erg positief verraste door de schoenkado's van de Sint niet allemaal open te maken, maar zich te beperken tot zijn eigen schoen! Zijn zus wordt in januari twee, dus dat is allemaal nog wat minder vrij en beweeglijk. Ze kan haar eigen bed (ledikant) nog niet eens uit. Maar daar staat tegenover dat ze een gouden strotje heeft,

We hebben met z'n allen, zo'n 2,5 miljoen mensen, gisteravond weer kunnen genieten van een reportage van Peter R. de Vries over Joran van der Sloot. Zeker minder schokkend dan de 'Nathalie-episode', maar juist meer verbijsterend dankzij juist deze historie van onze Joran. Die pathologische, destructieve. As we speak roept een hoogleraar Strafrecht op NOVA dat 'het merendeel van de mensen hem al wel zal hebben veroordeeld'. Joh. Hoe bestaat het überhaupt dat iemand met zo'n voorgeschiedenis, doorgaat op het ingeslagen en vooral foute pad? Het destructieve, het pathologische. Die laatste twee termen in ogenschouw nemend, is Joran nog het best te vergelijken met een pedofiel. Hij heeft het niet onder controle, doet misschien zelfs wel zijn best, maar een keer in de wijde en grote mensenwereld gaat het onherroepelijk mis. Iets chemisch, in zijn hoofd, misschien. Maar Peter R. legt het wederom genadeloos bloot. Joran zit nu in de vrouwenhandel, vanuit Thailand!!