De Schopper

Na de gewenste en genomen ' keiharde maatregelen ' is er toch wel heel veel veranderd. Ik voel me ontegenzeggelijk fitter dan een paar maanden geleden. Mede door het door mijzelf gecreëerde totaalbeeld van een vader van 40, bijna 41, die niet rookt, nauwelijks drinkt, veel sport en gezond eet. Dat stemt tevreden en voelt heel erg gezond en goed. Maar het was heel specifiek het laatste zetje dat ik door middel van het gewijzigde eetpatroon kreeg dat voor dit gevoel zorgt. Alsof de laatste 10% van de handelingen verantwoordelijk is voor 90% van het goede gevoel. Misschien is dat ook wel zo. Misschien komt dat omdat je het goede gevoel pas voelt en ontvangt als je bezig bent met het volledige scala aan mogelijkheden en maatregelen. Afhankelijk van wat je doel is natuurlijk. Hoever wil je gaan? Ver, zoals dus al beschreven. Ik ben goed bezig, maar nog niet waar ik wil zijn. Mijn doel is namelijk niet het afvallen an sich, maar het beter en gezonder leven. Afvallen helpt, maar b

Natuurlijk sport ik al jaren hartstikke fanatiek. Vind ik. Vond ik. Hardlopen, af en toe voetballen, nog meer af en toe skaten. Maar, er gebeurde wel wat en ik was, los van een paar blessures, gewoon permanent in staat tot het rennen van een halve marathon. Prima status quo voor mijn lichaam en ik. En toch loop ik ook al jaren rond met de vraag waarom ik niet sneller ga. Of waarom ik het niet langer kan volhouden. Of waarom ik die intens schattige randen rond mijn middel maar niet kwijtraak. Ik sport toch? Ja, maar ik eet ook. De antwoorden zijn de afgelopen maanden volstrekt duidelijk geworden. Sinds ik in oktober zonder klus zat heb ik 'het sportieve' even een paar tandjes extra gegeven. Waar ik eerder naar Jasper keek, met zijn vijf maal per week sporten, met een van onbegrip doorwrochte blik, daar heb ik de laatste maanden een gemiddelde per week van minimaal zes uur sporten behaald. Vier uur op de fiets, twee uur in het zwembad. En, los van wat blessures, twee uur per we