Steeds wat verder...;)

Mijn record, in duur, stond op een uur en vijftig minuten. Dat was een van de halve marathons van Utrecht, ergens in 2002 of 2003. Langer heb ik nooit hardgelopen. Verder overigens ook niet. Tot gisteren.

Na het rondje van twee weken geleden had Mark al verteld dat je dat makkelijk uit kunt breiden door rond Bunnik te lopen en later terug te keren op het weggetje richting het Universiteitsterrein. Dat blijkt mooi te kloppen.

Jasper voelde zich wel weer geroepen tot een avondje uit, een erg fanatisch avondje uit. Ik ben eerst naar hem toegelopen, in Wilhelminapark. Vandaar zijn we langs de lokale voetbaltempel gedribbeld en langs de hockeyvelden van Kampong de weg naar Bunnik ingeslagen. In Bunnik zijn we na de winkelstraat het smalle pad langs de Vecht ingestoken, om daar pas op de verharde weg richting de Uni weer vanaf te gaan. Vandaar langs het AZU, de sportvelden en -hal, binnendoor naar De Bilt. Daar dwars doorheen gelopend hebbend, linksaf naar Groenekan en naar huis.



Traditiegetrouw was het rondje weer zwaarder voor de spijsvertering en het darmkanaal, al bleek die stress vanmorgen vervangen door een ijselijke spierpijn. Maar ja, je weet waar je het voor doet...;)

Het nieuwe record staat dus op 2 uur en 11 minuten en maar liefst 22,5 kilometer (inclusief de eerste 200 meter die de telefoon nodig had om zijn plaats te bepalen). Mooi, op naar de 30.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zoveel trots, wat een prestatie!!

Toch best indrukwekkend

Waar ga je op vakantie als je traint voor een triathlon?