Botten, bloed en kneuzingen

Wat een heerlijke dag! Minstens 25 graden celcius, wat familie op visite en helemaal geen plannen of druk om ook maar iets te bereiken. Gebrek aan ambitie is pure rijkdom...;)

"Maar eerst nog even skaten en op de BMX van een vriendje rijden", dacht Rowdy. Gevolg: zwaar gekneusde hand, mitella en zwachtels, de komende weken geen motorcross en vooral heel veel tijd voor drie pittige Engelse proefwerken op school. De anderhalf uur bij de spoedeisende hulp waren best gezellig....

Nadat we Senna bij oma, waar ze heeft gelogeerd, hadden opgehaald, was er nog veel tijd en zin even naar het park te lopen. Allemaal leuke kraampjes, lekker eten en drinken en veel kindergezelligheid. Uitrustend in de zon, op de berg, dacht Finn: "Ik ga even aan de andere kant van de berg spelen en rennen." Een forse bloedneus en een stuk of zes goeie schaafwonden later werd het 'zwaar gewonde' kind door bezorgde ouders naar huis begeleid. Koude lappen en wat extra wasgoed deden de rest. Voor de zekerheid maar de Huisartsenpraktijk gebeld, die neus kan natuurlijk makkelijk gebroken zijn. Maar, zo leerde ik, als hij nog recht staat, rest enkel flink koelen. Zo gezegd, zo gedaan.

We hebben nog een ongehavend kind over en al het bezoek moet nog komen. Spannend. Een ding is zeker, wij doen niks meer vandaag!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zoveel trots, wat een prestatie!!

Toch best indrukwekkend

Waar ga je op vakantie als je traint voor een triathlon?