Pfffff, we zijn aan de beurt....

Vorige week was Senna al begonnen, afgelopen week heeft Rowdy zich erbij gevoegd en vannacht zijn Finn en ik aangesloten bij de ziekenboeg in huize Heukels. Lekker. De enige fitte in huis was de dupe, want die heeft van half vier tot zeven uur Finn's bed, beddengoed, kamer, kleren (3x) en alle vloeren waarop hij heeft gelopen staan boenen. Om half negen ben ik gestopt met in slaap vallen en ook maar opgestaan. Misselijk, koppijn, kokkend, het is helemaal niks vandaag.

De zwemles voor Finn was snel genegeerd. Een scheet en het hele bad kleurt bij. Lijkt me geen optie. En ik zie mezelf ook niet even hardlopen terwijl hij zijn les afwerkt. Nope, geen goed plan. Ik moet in een straal van drie meter van een toilet blijven. Dat wordt het plan voor vandaag.

De altijd geweldige nieuwjaarsborrel bij de familie Hakkaart (moederskant) gaat dus ook niet door. Eigenlijk wilde Senna en ik die opluisteren met onze aanwezigheid vanmiddag. Maar om daar ook iedereen aan te steken en zelf constant kromgetrokken van kramp rond te banjeren en plezierig te gaan doen... Nee. Niet goed.

We brengen zo Rowdy even naar zijn vader en rijden op de terugweg langs een interessant huis in Vianen. En dan beëindigen we deze dag heel erg snel. Joggingbroek aan, dikke capuchontrui, luisteren naar de wind en de regen die om het huis jagen. Prima. Het is de kunst deze vlagen uit te zitten zodra mogelijk en nu is dat het weekend. Jammer, maar beter dan drie werkdagen...;). Omzet is omzet.

Uitzitten.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zoveel trots, wat een prestatie!!

Toch best indrukwekkend

Waar ga je op vakantie als je traint voor een triathlon?