Dik tevreden met mijn 46.33

De jubileumeditie van de Utrechtse Singelloop was voor mij ook een jubileum. Het was namelijk mijn eerste tien kilometerwedstrijd ooit. Ik weet ook niet waarom, want 'de tien' is eigenlijk mijn favoriete afstand. Niet te kort, niet te lang, uurtje later weer lekker onder de douche. Maar het is er gewoon nooit van gekomen. En vorig jaar had ik me ingeschreven, maar was ik geblesseerd. Dit jaar mocht ik dus los en iets na half een stond ik klaar voor de start. Met de rest van het gezin rond het vijf kilometerpunt, was ik voorbereid op de drukte. Maar dat bleek niet voldoende. Het is toch ongelofelijk hoeveel mensen er veel langzamer dan ik lopen, maar toch veel verder voorin het startveld staan opgesteld en zo dus lekker alles achter hen ophouden en in de weg lopen. Ook de andere kant kwam regelmatig voorbij. Nagenoeg sprintende types, die zelfs na een kiloemeter of zeven nog in volle vaart voorbij komen, iedereen aan de kant duwend en maar hopen dat de tijdwaarneming ook inziet ...