"De Grote Twee" zul je bedoelen....
Wat een gelul over "De Grote Vier" de afgelopen weken. Het enige dat ik dan denk is dat elke normaal denkende voetballer per definitie niet als zodanig omschreven moet willen worden. "Grote" impliceert nogal wat en bijna per definitie is dat 'wat' niet enkel op een voetbalveld te behalen. Als Robin van Persie plotseling met een handoplegging de open beenbreuk van een tegenstander gaat genezen, dan praten we over "De Grote Een". Anders niks.
Maar, inconsequentie is mooi, als we dan toch een "Grote" moeten definiëren, pleit ik hartstochtelijk voor een "Grote Twee". Want van de eerdergenoemde vier, staan er wat mij betreft twee op gelijke hoogte met bijvoorbeeld Dirk Kuyt, Ibrahim Affelay en Eljero Elia. Namelijk Rafael van der Vaart en Arjen Robben. Van der Vaart heeft een wisselvallig seizoen achter de rug en heeft als nadeel dat hij op geen enkele positie voorin de beste is. Robben is dat wel, mits fit. En daar ligt direct zijn gebrek aan grootheid. Het fysiek van Kuyt is bijvoorbeeld (naast mentaliteit) de reden dat hij überhaupt in dit rijtje mag worden opgenomen. De vorm van Affelay plaatst hem voor het eerst in dit grote gezelschap en een seizoen in Hamburg hebben van Elia een echte dreigende spits gemaakt.
Maar "De Grote Twee", dat zijn natuurlijk Van Persie en Wesley Sneijder. Ondanks een half seizoen blessureleed en een narcistisch karakter, zijn dit de twee voetballers die angst inboezemen, die (buitenlandse) pers trekken, die wedstrijden beslissen, winnen en verliezen. Het zijn de absolute alphamannetjes in Oranje en we hebben, voorlopig, mazzel dat wij er zelfs twee hebben. Er zijn elftallen, denk aan Duitsland, die er naar smachten. En het risico op een botsing van ego's en belangen vind ik te verwaarlozen. Als er iets duidelijk is geworden de afgelopen weken, is dat geen een speler ons een succesrijk toernooi kan bieden. Een stuk of vijftien wel. En vooral deze twee mannen snappen dat. Hebben dat leren snappen, de laatste jaren, in internationale topcompetities, met topcoaches en topspelers om zich heen.
Het was het laatste stukje van hun opvoeding. Nu kunnen ze gaan oogsten, en het is te hopen dat Oranje meeprofiteert. Een halve finale geld wat mij betreft als bewijs van succes en een uitmuntend toernooi, maar hierover later meer....
Eerst maar even stemmen. Want er zijn belangrijker zaken dan 'slechts' een WK voetbal. Alhoewel. Niemand vergeet een wereldkampioen, velen vergeten een kabinet.
Maar, inconsequentie is mooi, als we dan toch een "Grote" moeten definiëren, pleit ik hartstochtelijk voor een "Grote Twee". Want van de eerdergenoemde vier, staan er wat mij betreft twee op gelijke hoogte met bijvoorbeeld Dirk Kuyt, Ibrahim Affelay en Eljero Elia. Namelijk Rafael van der Vaart en Arjen Robben. Van der Vaart heeft een wisselvallig seizoen achter de rug en heeft als nadeel dat hij op geen enkele positie voorin de beste is. Robben is dat wel, mits fit. En daar ligt direct zijn gebrek aan grootheid. Het fysiek van Kuyt is bijvoorbeeld (naast mentaliteit) de reden dat hij überhaupt in dit rijtje mag worden opgenomen. De vorm van Affelay plaatst hem voor het eerst in dit grote gezelschap en een seizoen in Hamburg hebben van Elia een echte dreigende spits gemaakt.
Maar "De Grote Twee", dat zijn natuurlijk Van Persie en Wesley Sneijder. Ondanks een half seizoen blessureleed en een narcistisch karakter, zijn dit de twee voetballers die angst inboezemen, die (buitenlandse) pers trekken, die wedstrijden beslissen, winnen en verliezen. Het zijn de absolute alphamannetjes in Oranje en we hebben, voorlopig, mazzel dat wij er zelfs twee hebben. Er zijn elftallen, denk aan Duitsland, die er naar smachten. En het risico op een botsing van ego's en belangen vind ik te verwaarlozen. Als er iets duidelijk is geworden de afgelopen weken, is dat geen een speler ons een succesrijk toernooi kan bieden. Een stuk of vijftien wel. En vooral deze twee mannen snappen dat. Hebben dat leren snappen, de laatste jaren, in internationale topcompetities, met topcoaches en topspelers om zich heen.
Het was het laatste stukje van hun opvoeding. Nu kunnen ze gaan oogsten, en het is te hopen dat Oranje meeprofiteert. Een halve finale geld wat mij betreft als bewijs van succes en een uitmuntend toernooi, maar hierover later meer....
Eerst maar even stemmen. Want er zijn belangrijker zaken dan 'slechts' een WK voetbal. Alhoewel. Niemand vergeet een wereldkampioen, velen vergeten een kabinet.
Reacties