Onvoorspelbaarheid troef op dit WK

Je kunt er veel van zeggen, maar dit WK voetbal is alles behalve voorspelbaar. Dat Italië en Frankrijk het toernooi niet gingen winnen, soi. Maar dat ze kansloos af zouden gaan in de eerste ronde, nee, dat had ik echt niet verwacht. Ook de moeite die Spanje heeft en het enorm tegenvallende Engeland had ik niet verwacht. Die laatste was mijn getipte wereldkampioen. Het Engelse hoogtepunt to nu toe was 'De Walrus' Terry. Mwah. Van een geweldige kijk op het spelletje ben ik nog nooit beschuldigd en de enige reden dat ik af en toe een poule win, is vanwege de treurige tegenstand....;)

Het ontzettend leuke Chili, het degelijke Uruguay en Paraguay, de afhakende Afrikanen, de jonge Mexicanen, ik had ze niet verwacht. Deze verrassing is echter beter verklaarbaar, want de laatste Mexicaanse, Chileense, Uruguayaanse of Paraguayaanse competitiewedstrijd of interland die ik zag dateert alweer van een tijdje terug.

Wat me, ondanks al deze leuke en ook tegenvallende ploegen, ook opvalt, zijn de soms echt dwaze coaches. Paul le Guen van Kameroen, Raymond Domenech van Frankrijk, zelfs Fabio Capello namens Engeland en Carlos Alberto Parreira van Zuid-Afrika, allemaal nemen ze onverklaarbare beslissingen, spelen in vreemde en veelal angstige opstellingen en tactieken en lijken een behoorlijk dominante hand te hebben in de tegenvallende resultaten van hun teams.

Maar de keerzijde van deze medaille bestaat ook. Wat te denken van de positieve invloed, of soms zelfs revolutionaire aanpak en resultaten van Bert van Marwijk, Marcelo Bielsa (Chili), Ottmar Hitzfeld (Zwitserland), Morten Olsen (Denemarken) of Joachim Löw (Duitsland). Dappere trainers, of juist rustig, of spectaculair. Vooral de aanpak en vernieuwingen onder Bielsa en Löw vallen op, dit WK, want beide voetbalbolwerken zijn opgestaan uit het rijk der vergetenen en doen weer volop mee. Is het niet voor de prijzen, dan toch zeker voor het respect.

De rest van de coaches is grijze middenmoot. Niks-aan-de-hand-coaches. Behalve El Diego natuurlijk. Diego Maradona, nog steeds niet op een zinvolle aanvulling op het spel van de Argentijnen betrapt, maar met zijn knuffels fantastisch voor de sfeer in de ploeg en met zijn drieste uitspraken over Platini, Pele, de Jabulani, het maakt hem niks uit. Goeie kop, goeie tv en fantastische sterspeler. Laat hem nog maar even blijven dus...!!!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zoveel trots, wat een prestatie!!

Toch best indrukwekkend

Waar ga je op vakantie als je traint voor een triathlon?