Een CITO-complex, hoe kom je er vanaf?

De rapporten zijn weer binnen, het einde van een indrukwekkend schooljaar nadert. Indrukwekkend omdat er in dit huishouden zo'n 600 kilometer wordt gefietst om de twee kleintjes op school te krijgen, terwijl Rowdy er nog eens 1000 bij doet om zelf ook fatsoenlijk onderricht te kunnen worden.

Neeeee, papa! Indrukwekkend omdat er afgelopen jaar een begon op de lagere school en een op de middelbare school. Een soort 'brugjaar' in huize Heukels dus. En beiden met succes. Tenminste, beide mannen zijn door naar het volgende jaar, waarbij Rowdy zelfs een niveau hoger mag gaan instromen in de tweede klas. En vooral deze laatste ontwikkeling stemt ons enorm trots, want de man begon niet al te soepel aan zijn middelbare carrière. Voornamelijk vanwege zijn teleurstellende CITO-toets in groep 8. Daar behaalde hij, tegen het beeld van zijn leerkracht en zijn behaalde resultaten in, 'slechts' het advies 'VMBO Basisberoepsgerichte leerweg', oftewel, het laagste VMBO-niveau. Dan moet je, zeker in Utrecht, nog maar een middelbare school vinden die het accepteert dat je een kind inschrijft op een niet CITO-behaald niveau. Want hoe groter het aanbod van leerlingen, hoe harder de scholen hun eerste toetsen loslaten op de eerste selecties.

Wij kwamen uit op X11, omdat deze middelbare school al een erg inhoudelijke 'grafimediale' richting kent en Rowdy hier erg enthousiast van is en wordt. Daarnaast waren zij bereid hem zelfs op het niveau 'Theoretische leerweg+' in te delen, de hoogste VMBO-klasse. Dat wilden wij als ouders weer niet. De man kent een aardige prestatievrees en ook gelet op het consequente falen op toetsmomenten, vonden wij het middenniveau prima. Daar heeft hij dus stralende cijfers behaald, met als resultaat het advies van de leerkrachten om hem in klas 2 alsnog naar het TL+-niveau over te hevelen. Ondanks een wederom teleurstellende CITO-score, ditmaal wel van het niveau 'Kadergerichte leerweg', dus een stijgende lijn. Maar nog altijd niet het niveau dat zijn cijfers tonen en zijn leerkrachten ondersteunen. Deze keer volgen wij echter gretig hun advies. Hij heeft zich bewezen en kan het huidige niveau teleurstellend makkelijk aan. Als je met een half uur huiswerk per week twee zevens, twee achten en twee negens haalt, is er nog ruimte voor verbetering....;)

Maar goed, eerst vakantie. Juist Rowdy heeft er geen barst zin in, die ziet meestal tegen plannen op. Welke dan ook. Vooral de autorit geeft hem reden al weken van tevoren te beginnen over de lengte, het lawaai van broer en zus, de plasmomenten, het eten en drinken en wat hij al niet verder bedenkt. De zwartkijker. Als we er zijn is dat tenminste over, en kunnen we verder met de verveling, het ontbreken van vriendjes, leuke activiteiten of een teveel aan activiteiten. Whatever. We bedenken ons dan maar wat vaker hoe trots we op datzelfde hoofdje zijn en wat er de komende jaren allemaal voor indrukwekkends met en in hem plaats gaat hebben. Vol bewondering, trots, vrees en nieuwsgierigheid wachten wij af en laten we hem maar gewoon glijden...

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zoveel trots, wat een prestatie!!

Toch best indrukwekkend

Waar ga je op vakantie als je traint voor een triathlon?