Tuning en tweaking, beter worden!!
Als de basis op orde is, dan ga je aan de slag met de details. Zowel bij mijn vorige als bij mijn huidige opdrachtgever draaiden er grootschalige programma's, beiden letterlijk genaamd 'de basis op orde'. Nee, die banken verschillen niet zo veel...;). En ik ben ook met hetzelfde bezig, dus dat past dal wel prettig.
De basis dus, maar wat is dat? In ieder geval relatief. De basis. De basis is wat jij wilt dat hij is. In mijn geval baseer ik me dan op mijn prestaties en niveau zoals ik dat 'meestal' heb. Behalve bij het zwemmen, daar richt ik me op een gewenst niveau, bij gebrek aan aanwezig niveau...;).
Plan van aanpak
Dat ik een bijna autistische systematiek kan hanteren was mij al wel enige tijd duidelijk. Mijn chaotische karakter is namelijk bijzonder geordend. Lijstjes, plannen, checks en vinkjes domineren mijn brein. En dus is een (sportief) jaar voor mij een aaneenschakeling van mijlpalen, doelen en tussenliggende processen. Per sport, maar ook als geheel, want bijvoorbeeld 'eten', 'lichaamsgewicht' en 'psyche' laten zich gelukkig niet door slechts een sport tackelen. Sterker nog, dat overstijgt de sport natuurlijk ruimschoots.
Dus, wat dan... Nou, per sport, in de traditionele volgorde..;):
Zwemmen
Typisch... Op mijn minste punt heb ik ook de minste mogelijkheden tot verbeteren. Wat ik in ieder geval ga doen is een videoanalyse ondergaan. Een eind januari en nog een ergens in maart. Hopelijk ook met grote verschillen in de kwaliteit van mijn techniek. Al moet ik eerlijk zeggen dat ik nog zoveel verbeterpunten heb waar ik nog niet aan toegekomen ben, dat alles dat uit de analyse komt, lekker achteraan moet sluiten...;)
Fietsen
Deze winter houd ik al fietsend mijn basis op orde. Door in december gedwongen niks te doen heb ik voldoende rust gehad en ook in november en januari ben ik nog erg gedoseerd aan het af- en opbouwen. Maar de lange sessies bij de Cycling Academy zijn geweldig als ondergrond, met af en toe een uurtje op mijn eigen Tacx als aanvulling op een stille avond.
Daarnaast ga ik komende weken aan de gang met zowel een triatlonstuurtje als eens et mooie carbon clinchers (wielen). Ik weet nog niet of ik voor de ultrastijve 6mm moet gaan, of de iets meer windvriendelijke en comfortabeler 4mm... Hoewel, ik hoor het mezelf zeggen en ga natuurlijk lekker voor die 4mm, hahaha.
Het stuurtje wordt wel even een leuke tijd, want daar moet je echt even mee leren fietsen. Dus bij droog weer wat mooie rechte stukken uitzoeken en gaan oefenen op die houding, controle en balans. Spannend.
Hardlopen
Deze week heb ik mijn eerste hardlooptraining ooit ondergaan. Bij Hellas Triatlon uiteraard. Op de baan. Het was leuk, oersaai en retepittig. Met name omdat ik de stijve benen van zondag nog niet had weggelopen/uitgezeten. Ik had gehoopt op meer echt specifieke technische tips, maar daar ga ik zeker in het vervolg om vragen. Gewoon rennen kan ik zelf ook, tenslotte.
Naast het verbeteren van mijn manier van lopen, wil ik ook meer het bos in. Op de zachtere paden loopt het lekkerder, het is leuker en het is aanzienlijk beter voor mijn gestel.... Want naast de altijd aanwezige Knie, heb ik ook standaard last van mijn hielen. Beiden. Daarvoor heb ik deze week een date bij het Hielpijncentrum. Daar ben ik heel benieuwd naar. Ik zoek dat specialisme, omdat ik niet gewoon weggestuurd wil worden bij een huisarts met de diagnose hielspoor. Dat is te makkelijk. Daar komt bij, ik heb aangetoond dat rust niet helpt. Dus dan wil ik andere opties, van specialisten, die weten waar ze over praten.
Tot slot mijn wens, het nieuwe horloge. Dat moet mij de controle en sturing geven tijdens langere lopen en wedstrijden die ik momenteel mis. Al heb ik ook tijdens de baantraining weer gemerkt dat ik gewoon heel goed kan volgen. Zelf een hoog tempo aanhouden vind ik stukken lastiger. Maar met een goed horloge kan ik mezelf in ieder geval tot de grens brengen.
Algemeen
Naast sportspecifieke verbeteringen en wensen, zijn er ook meer algemene aandachtsgebieden. Zo ben ik al wel enkele jaren druk met mijn voeding, al wil dat niet per se zeggen dat ik er ook naar leef. Ik snoep, ok, ik heb het gezegd. Ik snoep heel erg veel. Ik snoep ook zo graag, dat ik oprecht meen makkelijker te zijn gestopt met roken dan met snoepen. In de aanloop naar de Alpe D'Huzes in 2013 woog ik 80 kilo en was ik eigenlijk 'ideaalfit'. Sterk, slank, maar niet 'anorexisch etend'. Nu weeg ik 84 kilo en dat zijn vier ordinaire kilo's die mee naar boven en voren moeten. Die moeten er af. Dat ga ik sportend niet doen, want dan waren ze er al af geweest. Dat zal etend moeten. En dat vind ik lastig, maar dat is wellicht een mooie andere post...;). Ik ga er echter wel mijn best voor doen!
Nieuwsgierig ben ik vooral naar de mogelijkheden die sportpsychologie mij kan bieden. Via Hellas kwam er een studente langs die onderwerpen voor haar onderzoek zocht en dan meld ik mij altijd graag aan! Dus aanstaande donderdag beginnen we met de intake, waarbij mijn eerste idee is te focussen op 'pijn'. Zowel de kleine pijn van zeurende blessures als mijn hielen (of zelfs gewoon klachten die de term blessure niet rechtvaardigen) als ook de grote pijn, tijdens het lopen, die van rond kilometer 20, en waarschijnlijk ook die van rond kilometer 35.... Die waar je doorheen moet, zeg maar. Ik vraag me oprecht af of ik wel genoeg pijn kan lijden.
Tot slot merk ik de laatste maanden dat ik, mede door het toenemende aantal uren sporten, gewoon erg veel slaap tekort kom. Ik heb aanvulling nodig en dat is natuurlijk niet goed. Ik moet gewoon 1 a 2 uur eerder naar bed, elke avond weer. Dat is echter behoorlijk lastig als je vrouw een nachtmens is en zo rond een uur of tien nog eens lekker een rondje eten en drinken regelt. Maar toch, dan maar afzonderlijk naar bed. Het is wat het is. Ik moet er om zes uur weer uit, dat betekent om tien uur tukken. Punt.
Reacties