De Schopper

Onze vakantie zit erop. En ik vind het niet eens heel erg. Het was heerlijk, maar hartstikke druk, met wisselvallig weer, een prachtig park en huis onder donkere wolken en een baggerpark met beter weer en aan het strand. EuroDisney was, vooral de tweede dag, geweldig en de kinderen hebben van begin tot eind genoten. Maar thuiskomen was heerlijk. Op dit moment draaien de diverse wasjes en we hebben nog enkele administratieve klusjes te klaren voor onze geplande aanschaf van een nieuw huis. Er moet weer gewerkt worden en plannen met betrekking tot een extra auto, een hond, een verbouwing en wellicht dus ook een verhuizing en bijbehorende schoolkeuze verdienen nog enige aandacht. Dit jaar zit erop, en het is goed. Al bedacht ik me op de terugweg wel dat mijn jaren meer worden gescheiden door de zomervakanties dan door bijvoorbeeld een jaarwisseling, een verjaardag en, godbetert, een trouwdag. Wat dat betreft zit er dus weer een jaar op en kunnen we ons gaan richten op het komende. Fan

Wat een prachtig park!! Ik heb alleen aan het meer van Genève en op het Italiaanse eilandje Capri mooier gezeten en een meer paradijselijker omgeving getroffen. En wat een heerlijke en mooie huisjes. Het eerste bungalowpark waar ze die krengen 'villa's' noemen en er nog mee weg komen ook. Maar over twee uur zijn we weg. Omdat het hier kloteweer is. Relatief uiteraard. Want op vakantie gelden andere regels. Als Nederlander ben ik normaliter dolgelukkig met 18 graden, een straf windje en af en toe neerslag. Prima. Maar op vakantie kom ik voor strakblauwe luchten en wil ik mijn t-shirt met tegenzin aantrekken, omdat het te warm is. Daarvoor ben je, zo ver van de Franse kust, hier dus aan het verkeerde adres. Hier is Quillan. Het park heet L'Espinet. Prachtig en beeldschoon. Tegen een groene heuvel aangebouwd, in een bergachtige omgeving met uitzicht waar je als Hollander snel stil wordt. Fantastisch. Maar windsnelheden, bewolking en neerslag maken het verre van perfect

Het is zover. Na maanden, vooral geestelijke, voorbereidingen is vandaag de dag. We gaan rijden. Sinds oktober '10 weten we waar we naartoe gaan en hebben we ons op deze vakantie kunnen verheugen en we hebben het een ware rondreis gemaakt. Vandaag starten we met etappe 1. Utrecht - Parijs, waar we crashen in een hotel in de buurt van EuroDisney. Daar waren we nog nooit geweest, dus dat moest er maar eens van komen. Dus na het kortste, maar ook lastigste (Antwerpen, Parijs) stukje van de reis, zitten we rond drie uur vanmiddag op een terras aan het bier. Prima. Morgen doen we het park. Zaterdag kunnen we kiezen uit 'park', 'Eiffeltoren', of 'niks'. Een lekker tussendagje. Zondag rijden we door naar Carcassonne. Etappe 2. Daar gaan we uitgebreid de tijd nemen om stad en kasteel te bezichtigen. Lekker wandelen, genieten van de sfeer en de prachtige historische verhalen. In veel van mijn boeken komt deze middeleeuwse stad terug als deel van het decor of zelf

Helaas is ons contact de afgelopen jaren een ietwat verwaterd. Sterker nog, na het interview dat ik begin jaren negentig mocht afnemen en waarin u een stuntelige verslaggever van de toenmalige Stadsomroep zeer sympathiek bij de hand nam, hebben we geen woord meer gewisseld. Jammer, want het ziet er naar uit dat u alle hulp kunt gebruiken die u kunt vinden en krijgen. Zelfs de mijne. Het punt is namelijk dat er een wat nare situatie lijkt te ontstaan bij FC Utrecht. Na de verkoop van Ricky van Wolfswinkel, Kevin Strootman en Dries Mertens en het vertrek van Khalid Sinouh, Mihai Nesu, Barry Maguire, Michael Silberbauer, Tim Cornelisse en Atilla Yildrim dreigt een wat scheve situatie te ontstaan. Verwachtingen moeten gemanaged gaan worden, zou ik op mijn werk dan roepen. Hoe? Simpel. Momenteel beschikt trainer Erwin Koeman over een selectie die kan en zal meespelen om plaatsen 15 tot en met 12. Daar heb ik nog niemand iets over horen zeggen, laat staan het erkennen. Het lijkt me wijs da