Sneeuw of geen sneeuw, top was het!
Alle zeer dubieuze weerberichten ten spijt, was het 19 december eindelijk weer eens zover: skivakantie. Het was alweer drie jaar geleden, dus de voorpret en de zin waren groot, ondanks de hier en daar moeizaam verlopen laatste week voor de kerst...;).
De Alpenexpress was ons vervoermiddel van dienst en Fiss in Oostenrijk onze gekozen bestemming. Beiden al beproefd. De eerste omdat ik drie jaar geleden twee dagen voor de vakantie mijn rijbewijs mocht inleveren bij een vriendelijk edoch streng heerschap in het blauw. De tweede, omdat wij ook toen naar Fiss togen. Een klein, maar heerlijk dorpje, op zo'n 1500 meter hoogte, onderdeel van een ruim skigebied en voorzien van een zeer kindvriendelijke en goed georganiseerde skischool.
Nou, dan heb je mij wel... Oh nee, er zijn ook prima restaurants en een paar zeldzaam goed op de zon liggende terrassen. Dat was 'm natuurlijk.
De trein was weer super. Relaxt en geduldig word je naar Oostenrijk gereden. Niet overstappen, lekker beetje eten en drinken, boekje lezen en beetje kletsen. De bedjes uitgeklapt, gingen we rond negenen maar gewoon liggen en sliepen we dus ook, allemaal, enorm op tijd. Uniek in ons geval...;)
Op zaterdag kwamen we rond de lunch aan, in hotel Am Romerweg. Geweldige service, lieve mensen, mooie en ruime kamer en het koste ons een kwartier om een beetje te settelen en de eerste troep uit te pakken. En door naar de piste. Ja, die was er toch wel, ondanks het gebrek aan sneeuw. Dat is dan het voordeel van 1500 meter en een liftje naar 2400 meter. Die eerste dag was er nog geen dalafdaling mogelijk, wat het direct tot de slechtste Fiss-kerst ooit promoveerde. Die hadden Mark en Eef vorig jaar al, maar deze was nog wat slechter. Maar nadat we alle spullen hadden opgehaald, zijn we toch maar even over wat strookjes geforceerd aangelegde piste gaan oefenen. Die eerste meters makend, zodat er morgen gelest kon gaan worden.
Dat was de volgende dag top. We hadden de kleintjes in een klas, voorzichtig ingeschat qua niveau, omdat het toch wel paar jaar geleden was en ze ook maar gewoon voor de tweede keer gingen skiën. Finn was dat echter al snel zat, dus die werd nog in de ochtend gelijk doorgezet naar een volgende groep, die ook gelijk hogerop gingen. Daarmee hadden we uiteindelijk vreselijk mazzel, want door de spaarzame sneeuw ging niet iedereen naar de hoogte en pistes die hij/zij wellicht wel verdiende, maar Finn en Senna hebben gewoon een grote stap gezet deze week en bleken aan het einde gewoon heel zelfstandig en zeker naar beneden te komen. Finn wat meer op kracht, maar ook op lastig terrein en stukken rode piste. Senna wat meer op techniek en vooral, zonder angst.
Het grote talent heet echter Rowdy. Die gozer ging grofweg voor de derde keer in zijn leven een week skien en deed dit al op een stijle rode op de eerste dag:
Finn had natuurlijk de mooiste jas, al vind ie 'm zelf maar 'grootmakend'.... Helaas moet wel gezegd dat oranje het nieuwe zwart is, op de pistes. Iedereen loopt erin en het lijkt meer te staan voor een gebrek aan kiesvaardigheid, dan aan onderscheidend willen zijn. Jammer. Moet ik ook een nieuwe jas, hahahaha.
Maar het was dus heerlijk! Maandag was het goed koud, zodat met een paar uur sneeuwkanonnen ook de Fromesafdaling open kon en we dus de mooiste route naar beneden konden nemen. Daarna volgde vooral prachtige ski- en zondagen. Doordat we eenvoudig naar de top van de bergen konden liften en vervolgens aan de koudere noordzijde konden spelen, was het prima skiën en zelfs de drukte viel enorm mee.
Los daarvan ben ik dan toch een erg relaxte skiër. Koffie, lunch en even met De Vrouw keuvelen zijn ook belangrijk. Dan proberen de kids even gedag te zeggen en dan zit de dag er al wel weer op. Er moet ook genoten worden van wat vakantie. En dat hebben we. Actief, zonnig, spelend en genietend van sneeuw, elkaar en een geweldig dorpje. En Senna had de beste, leukste, tofste skijuf ter wereld, hahaha.... Volgend jaar weer, hopen wij!!
Oh, en gelukkig nieuwjaar allen...;)!!
De Alpenexpress was ons vervoermiddel van dienst en Fiss in Oostenrijk onze gekozen bestemming. Beiden al beproefd. De eerste omdat ik drie jaar geleden twee dagen voor de vakantie mijn rijbewijs mocht inleveren bij een vriendelijk edoch streng heerschap in het blauw. De tweede, omdat wij ook toen naar Fiss togen. Een klein, maar heerlijk dorpje, op zo'n 1500 meter hoogte, onderdeel van een ruim skigebied en voorzien van een zeer kindvriendelijke en goed georganiseerde skischool.
Nou, dan heb je mij wel... Oh nee, er zijn ook prima restaurants en een paar zeldzaam goed op de zon liggende terrassen. Dat was 'm natuurlijk.
De trein was weer super. Relaxt en geduldig word je naar Oostenrijk gereden. Niet overstappen, lekker beetje eten en drinken, boekje lezen en beetje kletsen. De bedjes uitgeklapt, gingen we rond negenen maar gewoon liggen en sliepen we dus ook, allemaal, enorm op tijd. Uniek in ons geval...;)
Op zaterdag kwamen we rond de lunch aan, in hotel Am Romerweg. Geweldige service, lieve mensen, mooie en ruime kamer en het koste ons een kwartier om een beetje te settelen en de eerste troep uit te pakken. En door naar de piste. Ja, die was er toch wel, ondanks het gebrek aan sneeuw. Dat is dan het voordeel van 1500 meter en een liftje naar 2400 meter. Die eerste dag was er nog geen dalafdaling mogelijk, wat het direct tot de slechtste Fiss-kerst ooit promoveerde. Die hadden Mark en Eef vorig jaar al, maar deze was nog wat slechter. Maar nadat we alle spullen hadden opgehaald, zijn we toch maar even over wat strookjes geforceerd aangelegde piste gaan oefenen. Die eerste meters makend, zodat er morgen gelest kon gaan worden.
Dat was de volgende dag top. We hadden de kleintjes in een klas, voorzichtig ingeschat qua niveau, omdat het toch wel paar jaar geleden was en ze ook maar gewoon voor de tweede keer gingen skiën. Finn was dat echter al snel zat, dus die werd nog in de ochtend gelijk doorgezet naar een volgende groep, die ook gelijk hogerop gingen. Daarmee hadden we uiteindelijk vreselijk mazzel, want door de spaarzame sneeuw ging niet iedereen naar de hoogte en pistes die hij/zij wellicht wel verdiende, maar Finn en Senna hebben gewoon een grote stap gezet deze week en bleken aan het einde gewoon heel zelfstandig en zeker naar beneden te komen. Finn wat meer op kracht, maar ook op lastig terrein en stukken rode piste. Senna wat meer op techniek en vooral, zonder angst.
Het grote talent heet echter Rowdy. Die gozer ging grofweg voor de derde keer in zijn leven een week skien en deed dit al op een stijle rode op de eerste dag:
Hij heeft zulke grote stappen gemaakt, ergens, in de afgelopen, skiloze, jaren, ik was verbijsterd. Prachtig, met gevoel en veel balans, parallelskiend, het was een genopt om achter 'm aan te gaan. De dagen erna had hij les en is hij met een leraar en een verdwaalde en zichzelf overschattende Luxemburger op pad geweest en heeft hij zich gestort op carven en meer controle/minder snelheid. Relevant, omdat ie toch ook graag zelf ooit skileraar wordt.
Naast onze eerste volle dag, was het ook de verjaardag van onze favoriete jong volwassene... 18. We hadden een mooie skitrui voor 'm gekocht en 's avonds zijn we heerlijk en supergezellig met iedereen uiot eten geweest. Mark en Eef en kids waren er ook, wat het een zalige en lekkere bende maakte.
 |
| De Tiener in zijn vreselijk vette nieuwe trui |
 |
| Selfie met brutus |
 |
| En de grote meid met haar favoriete koe: Bertha |
Maar het was dus heerlijk! Maandag was het goed koud, zodat met een paar uur sneeuwkanonnen ook de Fromesafdaling open kon en we dus de mooiste route naar beneden konden nemen. Daarna volgde vooral prachtige ski- en zondagen. Doordat we eenvoudig naar de top van de bergen konden liften en vervolgens aan de koudere noordzijde konden spelen, was het prima skiën en zelfs de drukte viel enorm mee.
Los daarvan ben ik dan toch een erg relaxte skiër. Koffie, lunch en even met De Vrouw keuvelen zijn ook belangrijk. Dan proberen de kids even gedag te zeggen en dan zit de dag er al wel weer op. Er moet ook genoten worden van wat vakantie. En dat hebben we. Actief, zonnig, spelend en genietend van sneeuw, elkaar en een geweldig dorpje. En Senna had de beste, leukste, tofste skijuf ter wereld, hahaha.... Volgend jaar weer, hopen wij!!
Oh, en gelukkig nieuwjaar allen...;)!!
Reacties