De Schopper

Afgelopen donderdagavond speelde FC Utrecht haar laatste Europese wedstrijd van het seizoen. Tenminste, dat was zo'n beetje de geldende opvatting. Na de 2-0 nederlaag in Glasgow en vooral het genoten overwicht van Celtic, wandelden wij toch met een uitzwaaigevoel naar De Galgenwaard. Maar de supporters en spelers zaten niet echt op een lijn. De spelers bleken namelijk vanaf de eerste minuut overtuigd van hun kansen en hun mogelijkheden deze ook in resultaat om te zetten. Zo geschiedde. In een wedstrijd die ik qua tempo, het vertoonde spel, de aanwezige wilskracht en de matigheid van de tegenstander niet voor mogelijk had gehouden, boekte FC Utrecht een absoluut historische overwinning. Want 'we' beschikken wel degelijk over een beetje Europese historie, bestaand uit geweldige wedstrijden, tegenstanders en resultaten, maar in alle gevallen betrof het een uiteindelijke uitschakeling. De duels tegen Hamburger SV ('81/'82), Dynamo Kiev ('85/'86) en Real Madrid

Op een redelijk verloren dag in maart heb ik hier een post achtergelaten over de lelijkste voetbalshirts ooit . Een beeldschoon overzicht van smakeloosheid en lelijkheid. Al had het tegelijkertijd ook absoluut iets van een historisch overzicht. Dat ontlokte Alwin Jorgensen een reactie, want hij miste toch wel wat actualiteit in de lijst en gaf tussen de regels door duidelijk aan wel te verwachten dat er ook in het heden wel wat redenen tot het benoemen van lelijkheid aanwezig zijn. Daar heeft Alwin gelijk in. Ik heb hem nog gevraagd om tips, want hij heeft vast iets in gedachten. Maar ongeduldig en vrij als ik op zondagmorgen ben, hier vast een update. Allemaal shirts uit het huidige, net begonnen, voetbalseizoen: Allereerst de klassieker. FC Barcelona. Hebben zo ongeveer het mooiste thuisshirt ter wereld, maar weten het totaal toch behoorlijk gemiddeld te maken met hun kleurstelling in de uittenues. Twee pareltjes van de Catalanen weer. Gruwelijker heb ik ze in Spanje niet kunnen vind

Mijn mail aan Franceloc heeft nog altijd geen officiële reactie opgeleverd. Ik denk dat men mij bewust negeert en de vraag lekker de vraag laat. Misschien vroeg ik ook wel een ietwat naar de bekende weg, want de voornemens om in de zwembaden op alle parken voortaan alleen nog strakke zwembroeken toe te staan was mij ergens al wel duidelijk. Toch is er wel degelijk iets veranderd. Op de site van Franceloc wordt per locatie inmiddels expliciet aangegeven dat 'swimming trunks prohibited' zijn. Dat is tenminste duidelijk. Exit Franceloc dus, wat ons betreft. Voor volgend jaar vallen Italië en Frankrijk dus in grote getallen af. En elke boeking van ons wordt vooraf gegaan door een e-mail met daarin de directe vraag over het beleid rondom shorts en hoofdbedekking in het zwembad. Elk negatief antwoord ga ik verzamelen, zodat er een lijst ontstaat met ketens die hier rigide, dan wel flexibel mee omgaan. Idealiter komt er over twee jaar geen weldenkend mens meer naar die parken toe, ma

Een prachtige zomeravond. Graadje of 20 nog. Twee uur geleden heeft het kort maar intens geregend, de geur van de bui is nog niet verdwenen en de koelte is nog voelbaar. Het was een perfecte avond voor een perfect rondje hardlopen. Zo'n zes jaar geleden liep ik voor het laatst samen met Jasper. Ergens langs de Vecht in Rhijnauwen overstrekte ik mijn knie. De pees in mijn knieholte heeft me uiteindelijk twee jaar gekost. Mijn gezinsleven nog een paar jaar. Tot ik dus ruim een jaar geleden weer ben begonnen met lopen. Gisteravond heb ik de man thuis opgehaald en zijn we weer richting Rhijnauwen gelopen. Dat is sowieso altijd een lekker en mooi stuk. Daarna achter het AZU langs, naar De Bilt en via Groenekan terug naar Utrecht-Oost. Jasper moest het laatste stukje alleen afmaken, zodat we exact hetzelfde hebben gelopen. iMapMyRun: 12 aug 2010 21:34 Find more Runs in Utrecht, Utah We kwamen uit op 18,5 kilometer in 1 uur en 44 minuten. Dat is zo'n 11,2 kilometer per uur, inclusief

Woensdag, papadag in huize Heukels. Wat een lekker fenomeen, al blijft het frappant dat je er vermoeider uitkomt dan je er ingaat. Maar vandaag is het erg relaxed. Ondanks het feit dat het voor alle drie nog vakantie is, heb ik er vandaag maar eentje thuis, Senna. Finn logeert bij opa en komt vanavond pas weer thuis. Rowdy is crossen en komt ook pas weer laat terug. In de tussentijd mag ik de hele dag op stap met mijn oh zo humeurige prinsesje. Want er moet zoals altijd op je enige vrije dag, wel hier en daar wat 'onderhoud' worden gepleegd. Een kapper, een paar zakken kattenvoer, en ik heb nog een verjaardagscadeau (uit mei!!) af te leveren. Dat alles gaan we voor de dame inkleden met een bezoekje aan de speelgoedzaak en het onvermijdelijke Italiaanse ijsje van Carlo op de Neude. En dat alles in een tempo dat die naam niet eens verdient. Het is inmiddels bijna elf uur, ik sta stijf van de koffie, maar heb nog geen reet gedaan. Toch maar eens beginnen zo meteen. Misschien is da

Sinds de veel te korte aanwezigheid van Niall Quinn bij Manchester City, ben ik fan. En dat is tragisch. Fans van City zijn underdogs, houden van enige zelfkastijding en schelden graag op alles dat beter is. En dat is veel. En in dat patroon pas ik prima. De historie van de club is opgebouwd uit gebeurtenissen die mis zijn gegaan, prijzen die niet zijn gewonnen en spelers die niet hun beste spel konden of wilden laten zien. En zo hoort het ook. City is van en voor de misfits en heeft, naast het prachtige shirt en logo, vooral iets lelijks over zich. Het lelijke van niet presteren, niet ingeloste verwachtingen en heel veel ijdele hoop. Kitsch dus eigenlijk. En in het voetballen ben ik gek op kitsch. Helaas is dit alles veranderd. Zoals zo vaak is de optelsom van 'lelijk' en 'geld' beantwoord met 'afzichtelijk'. De wijze waarop City nu al drie seizoen met haar overvloedige portemonnee loopt te zwaaien is werkelijk adembenemend. En het resultaat is niet meer gewoon

Vanmiddag ploft de Voetbal International-seizoensgids op de mat. Ik verheug me er al op, maar dat heeft wel wat moeite gekost.... Het WK heb ik nog steeds niet volledig verwerkt. De enorme teleurstelling en soms zelfs boosheid over het verliezen van de finale zijn nog voelbaar. Aan de andere kant zitten er inmiddels ook weer een week of vier tussen en is het scherpe randje er wel vanaf. Donderdagavond is de jaarlijkse veiling van het Fantasy Football-spel, zondag staat Feyenoord - FC Utrecht op het programma en eind augustus moet ik de verloren weddenschap met Roland inlossen en zetten we wederom in op het nieuwe Eredivisie-seizoen. En met al die naderende activiteiten, merk ik dat de zin in voetbal weer groeit. Ik begin weer behoefte aan nieuws en zelfs wedstrijden te voelen. Langzaam. Ik heb de Europese wedstrijden en het oefenduel met Real Mallorca, van Utrecht nog overgeslagen, maar tegen NAC ben ik er zeker weer bij. Zo begint er ook langzaam een beeld te ontstaan van het naderend

Heerlijk! De vakantie was absoluut fantastisch, de terugreis relaxed en snel en de file in Lyon hebben we redelijk goed kunnen maken met iets hoger liggende gemiddelde snelheden. De kinderen hebben ontdekt dat laat opblijven goed te regelen is, mits er wat tegenover staat. En dus zijn wij de afgelopen drie weken niet voor half elf wakker geworden en zo uitgerust dat het irritant is. Het weer was zalig en goed, de twee kleintjes hebben behoorlijke zwemmende vooruitgang geboekt (een zwemt nu zonder diploma en bandjes, de ander durft eindelijk koppie onder....;)) en papa en mama hebben ongekend veel gelezen. De start was desondanks iets minder hoopvol. Al direct na aankomst bleken vooral de regels in en rondom het zwembad lichtelijk aangescherpt en de eerste woordenwisselingen met vooral vaste bezoekers al achter de rug. Dat trekken wij natuurlijk niet, mensen die een soepel beleid gewend zijn, komen voor de 'Franse slag', plotseling opzadelen met allerlei nieuw uitgevaardigde bel