Geen voornemens, wel veel plannen
Nee, voornemens heb ik niet. Al helemaal niet in de eerste week van januari. Gelul natuurlijk. Ik barst ervan, elke dag weer, maar ik wens ze niet te koppelen aan nieuwjaar en een nieuw jaar. Net als dat ik elke dag van het jaar graag met de hele familie eet, maar niet met Kerst. Daar heb ik dan schijt aan, omdat het teveel 'hoort' en vooral, omdat het wordt verwacht.
Goed voornemens dus. Of liever: plannen. Zat. En groots ook. In een eerdere post heb ik al uitgebreid beschreven wat de met name sportieve plannen behelzen. De eerste wijzigingen en niet behaalde milestones kan ik al rapporteren. De halve van Egmond hebben we (Jasper en ik) laten lopen. Ik dacht omdat we niet scherp waren, maar Jasper bleek gewoon te druk. Achteraf niet erg, want ik was ongeveer heel december snotverkouden, dus ik had alsnog af moeten zeggen.
Die B-triatlon gaat er ook niet komen. Wel ga ik in verschillende gezelschappen meedoen aan twee teamtriatlons (estafette per sport). In beide gevallen 'mag' ik fietsen. Dat betekent concreet dat ik niet hard genoeg kan zwemmen en lopen, hahahaha. In beide gevallen is het echter de verstandige en meest prestatiegerichte keus en optie.
Daarnaast kwam de A-triatlon in Luxemburg niet door. Er was blijkbaar veel gesteggel omtrent data, vergunningen, wat dan ook. Dus zijn wij doorgeschoven naar de halve iCan in Amsterdam. Dat scheelt een hoop inschrijfgeld en een hoop overnachtingen ter plaatse, maar het spreekt natuurlijk ook veel minder aan. Mijn grootste bezwaren zijn: a) geen beklimmingen en b) het was een week later en daar had ik al een tocht van de Tourstart in Utrecht op de agenda staan. Die laatste kan ik dus nu niet doen, helaas. Het feit dat we in Amsterdam onze ongeveer 90 kilometer gaan fietsen op vlak land en in veel wind, betekent dat mijn onderscheidend vermogen op de fiets tot nihil is teruggebracht. Ik ben geen krachtmens en geen tijdrijder, in de heuvels had ik wat winst kunnen boeken op die zware beren om mij heen, op het land word ik gereduceerd tot wat ik eigenlijk ook ben: een klein mager mannetje.
Zwemmen in het IJ vind ik dan wel weer wat hebben. Want daar beginnen we mee, in Amsterdam. Het zal niet het warmste water beschikbaar zijn, maar het is juni en ik heb een prima pak, dus daar knal ik wel doorheen. Nu nog leren zwemmen!
Dus, een paar estafettes en een halve om de hoek. Het kan slechter. Het kan ook beter. Ik had ook, alvast doorkijkend na het eclatante succes dat die halve natuurlijk gaat zijn, mijn oog laten vallen op de nieuwe hele triatlon in Maastricht. Maar die plannen ze midden in mijn vakantie, op 2 augustus. Dat ga ik thuis niet verkocht krijgen, hahaha. Ik heb wel stiekem vast gekeken hoe de vakanties de komende jaren vallen en wellicht dat er in 2016 of 2017 meer inzit.
En de marathon natuurlijk. Daar begint het feest eigenlijk mee, want al begin april is Rotterdam aan de beurt. Eindelijk. Een lang gekoesterde wens en ik denk ook dat ik er na afloop heel opgelucht van ga zijn. Weer een vinkje. Dan kan ik daarna gewoon een marathon doen omdat ik er zin in heb, ongeacht het resultaat. Even die eerste van de lijst, dan doe ik er misschien na de zomer nog wel een.
Grootsa ambities brengen ook grootse wensen en verbeteringen met zich mee. Ik moet mij verbeteren, maar ook mijn materiaal kan en moet stapjes zetten. De belangrijkste winst ligt op de fiets, waar ik mij een triatlonstuur ga laten aanmeten. Daarnaast ga ik investeren in nieuwe wielen. Beide zijn goed voor zo'n 5% verbetering, die ik dus nu laat liggen.
Qua apparatuur zit ik verder vrij goed. Gadgetminded als ik ben is dat altijd wel op orde. Maar ik heb nog wel een grote wens en dat is een nieuw hardloophorloge met een paar speciale functies. Het horloge zelf gaat me helpen meer op hartslag te lopen (heb ik nu niet) en meer een plan te volgen (doe ik sinds kort met een snelheidsmeter). Zowel hartslag als snelheid kunnen factoren zijn waarop je een versnelling of vertraging kan baseren. In beide gevallen is het vooral het meer planmatige en intelligente sporten dat ik nastreef. Goed trainen, goed herstellen, maximaal presteren. Wat dat dan ook mag blijken te zijn.
Komende week kom ik ergens met mijn vooral cijfermatige terugblik op 2014. Want meten heb ik voor het eerst een heel kalenderjaar gedaan. Leuke cijfers en leuke bevindingen, denk ik. Tot later!!
Goed voornemens dus. Of liever: plannen. Zat. En groots ook. In een eerdere post heb ik al uitgebreid beschreven wat de met name sportieve plannen behelzen. De eerste wijzigingen en niet behaalde milestones kan ik al rapporteren. De halve van Egmond hebben we (Jasper en ik) laten lopen. Ik dacht omdat we niet scherp waren, maar Jasper bleek gewoon te druk. Achteraf niet erg, want ik was ongeveer heel december snotverkouden, dus ik had alsnog af moeten zeggen.
Die B-triatlon gaat er ook niet komen. Wel ga ik in verschillende gezelschappen meedoen aan twee teamtriatlons (estafette per sport). In beide gevallen 'mag' ik fietsen. Dat betekent concreet dat ik niet hard genoeg kan zwemmen en lopen, hahahaha. In beide gevallen is het echter de verstandige en meest prestatiegerichte keus en optie.
Daarnaast kwam de A-triatlon in Luxemburg niet door. Er was blijkbaar veel gesteggel omtrent data, vergunningen, wat dan ook. Dus zijn wij doorgeschoven naar de halve iCan in Amsterdam. Dat scheelt een hoop inschrijfgeld en een hoop overnachtingen ter plaatse, maar het spreekt natuurlijk ook veel minder aan. Mijn grootste bezwaren zijn: a) geen beklimmingen en b) het was een week later en daar had ik al een tocht van de Tourstart in Utrecht op de agenda staan. Die laatste kan ik dus nu niet doen, helaas. Het feit dat we in Amsterdam onze ongeveer 90 kilometer gaan fietsen op vlak land en in veel wind, betekent dat mijn onderscheidend vermogen op de fiets tot nihil is teruggebracht. Ik ben geen krachtmens en geen tijdrijder, in de heuvels had ik wat winst kunnen boeken op die zware beren om mij heen, op het land word ik gereduceerd tot wat ik eigenlijk ook ben: een klein mager mannetje.
Zwemmen in het IJ vind ik dan wel weer wat hebben. Want daar beginnen we mee, in Amsterdam. Het zal niet het warmste water beschikbaar zijn, maar het is juni en ik heb een prima pak, dus daar knal ik wel doorheen. Nu nog leren zwemmen!
 |
| Zwemparcours iCan Triathlon Amsterdam - Het IJ |
En de marathon natuurlijk. Daar begint het feest eigenlijk mee, want al begin april is Rotterdam aan de beurt. Eindelijk. Een lang gekoesterde wens en ik denk ook dat ik er na afloop heel opgelucht van ga zijn. Weer een vinkje. Dan kan ik daarna gewoon een marathon doen omdat ik er zin in heb, ongeacht het resultaat. Even die eerste van de lijst, dan doe ik er misschien na de zomer nog wel een.
Grootsa ambities brengen ook grootse wensen en verbeteringen met zich mee. Ik moet mij verbeteren, maar ook mijn materiaal kan en moet stapjes zetten. De belangrijkste winst ligt op de fiets, waar ik mij een triatlonstuur ga laten aanmeten. Daarnaast ga ik investeren in nieuwe wielen. Beide zijn goed voor zo'n 5% verbetering, die ik dus nu laat liggen.
Qua apparatuur zit ik verder vrij goed. Gadgetminded als ik ben is dat altijd wel op orde. Maar ik heb nog wel een grote wens en dat is een nieuw hardloophorloge met een paar speciale functies. Het horloge zelf gaat me helpen meer op hartslag te lopen (heb ik nu niet) en meer een plan te volgen (doe ik sinds kort met een snelheidsmeter). Zowel hartslag als snelheid kunnen factoren zijn waarop je een versnelling of vertraging kan baseren. In beide gevallen is het vooral het meer planmatige en intelligente sporten dat ik nastreef. Goed trainen, goed herstellen, maximaal presteren. Wat dat dan ook mag blijken te zijn.
Reacties