Puur genot: door een bos rennen
Het is hardloopweek bij mij. Nee, hardloopkwartaal eigenlijk, maar ook kwartalen beginnen met weken. Deze week heb ik voor het eerst georganiseerd hardgelopen. Eerst zondag een lange alleen, daarna een baantraining op dinsdag en vandaag, weer zondag, een bostraining.
En dan sta je op half tien 's ochtends aan de rand van een bos te wachten op je medelopers, die altijd/vanwege de temperatuur zo dicht mogelijk op de start van de training aankomen. Ik was vast begonnen. Als dieseltje ken ik mijn kwaliteiten en beperkingen, rustig beginnen en lekker aan de kou wennen was het devies.
Daarna begon het lopen, om Fritz Korbach eens vrij (en vernetjest) te citeren. Rustig inlopen met een niet al te grote groep, genietend van de vochtige, koude lucht en de waanzinnige omgeving. De plassen en boomwortels zijn onderdeel van de training, die ons na een goede inloopronde en wat oefeningen naar 'de kuil' bracht. Rond deze zandkuil hebben we vervolgens een leuk kernprogrammaatje afgewerkt, waarbij de focus lag op de bovenbenen (ivm voor velen van ons te weinig fietskilometers..;)) en het ieder in zijn of haar eigen tempo lopen. Perfect echt. Het deed goed zeer, was zalig, leuk om te doen en ook hier waren de beelden om je heen weer briljant.
Uiteindelijk ben ik bijna 11 kilometer uitgelaten en klaar voor de rest van de dag. Met gezwinde spoed naar huis, douchen, eten en vriendje Finn oppikken, want er staat basketbal op het programma. Een perfecte gelegenheid voor mij om mijn blogje bij te werken en even rustig te zitten en genieten van het O10-enthousiasme!
Go boys!
En dan sta je op half tien 's ochtends aan de rand van een bos te wachten op je medelopers, die altijd/vanwege de temperatuur zo dicht mogelijk op de start van de training aankomen. Ik was vast begonnen. Als dieseltje ken ik mijn kwaliteiten en beperkingen, rustig beginnen en lekker aan de kou wennen was het devies.
Daarna begon het lopen, om Fritz Korbach eens vrij (en vernetjest) te citeren. Rustig inlopen met een niet al te grote groep, genietend van de vochtige, koude lucht en de waanzinnige omgeving. De plassen en boomwortels zijn onderdeel van de training, die ons na een goede inloopronde en wat oefeningen naar 'de kuil' bracht. Rond deze zandkuil hebben we vervolgens een leuk kernprogrammaatje afgewerkt, waarbij de focus lag op de bovenbenen (ivm voor velen van ons te weinig fietskilometers..;)) en het ieder in zijn of haar eigen tempo lopen. Perfect echt. Het deed goed zeer, was zalig, leuk om te doen en ook hier waren de beelden om je heen weer briljant.
Uiteindelijk ben ik bijna 11 kilometer uitgelaten en klaar voor de rest van de dag. Met gezwinde spoed naar huis, douchen, eten en vriendje Finn oppikken, want er staat basketbal op het programma. Een perfecte gelegenheid voor mij om mijn blogje bij te werken en even rustig te zitten en genieten van het O10-enthousiasme!
Go boys!
Reacties