De Schopper

Brak. Dat is de enige juiste omschrijving van mijn staat van zijn op dit moment. En niet al te uitgerust. En om dat te vieren sta ik op het punt een grote ronde te gaan fietsen met Jasper, ter voorbereiding op de Classico Giro Utrecht, die over twee weken op het programma staat. Gelukkig heeft diezelfde Jasper ongeveer hetzelfde gevoel in lijf en leden, want we zijn samen verantwoordelijk voor de oorzaak. Biertjes, gisteravond. Er moest een seizoen afgesloten worden. Nadat we in de Galgenwaard de lokale trots FC Utrecht genadeloos hadden zien wegglijden tegen NAC (1-3) zijn wij maar vast gaan evalueren. Woensdag komt Vitesse nog op bezoek, maar dan zijn we massaal druk met wat anders. Daarna resten ons zeker geen play-offs en is de competitie dus over. Klaar. En dat lucht op, want het afgelopen seizoen duurde 34 wedstrijden te lang. Ondanks mijn neiging tot afzeggen ben ik nog zeker wel de helft van de duels gaan kijken en niet een keer positief verrast. Hard werken kan deze sele

En zo duurt het een ruime maand voor je weer een post schrijft voor je blog. Het is schandalig! En jammer... Maar ik was druk met andere zaken. Een zieke en inmiddels overleden vader. De nasleep daarvan. Het naderende afscheid van een geliefde vriend en zwager. Een beetje werk.Ik was, en ben, er eigenlijk wel een beetje klaar mee. Dus sorry. Voor mijn lamlendigheid Voor mijn desinteresse Voor mijn falen Voor mijn voorkeuren Natuurlijk is het allemaal zo begrijpelijk als wat. En met die zes lezers per maand stoot ik weinigen voor het hoofd met een wat langere afwezigheid of een verschuivend prioriteitenpallet. Dus ik klooi lekker door, gewoon, op mijn eigen manier. Omdat het kan...;) En af en toe luister ik naar Kyteman, met zijn 'Sorry'. Echt een van de mooiste nummers ooit gemaakt. Zo lekker, zo veelzeggend, zo goed aankomend als je kapot zit en het allemaal even wat harder wilt voelen dan anders. En voor wat betreft die 'goed nieuws-show' van een paar pos