De Schopper

Nou, wat een week, wat een discussie. En dan heb ik het niet over Boston, of al die mensen die dan roepen dat 'Boston elke dag plaatsheeft in Syrië' (alsof dat telt, alsof rampen en dergelijke pijn en verlies schaalbaar en relatief zijn, alsof je kind een keer per week slaan minder erg is dan een keer per dag). Nee hoor, ik heb het over belangrijke zaken. De volledige ontmanteling van het Spaanse voetbal. Oftewel: de eclatante overwinningen van Bayern München en Borussia Dortmund op respectievelijk Barcelona en Real Madrid. Gisteren ging het natuurlijk al uitgebreid, ook hier op De Schopper , over Bayern en Barca. De 4-0 ging als een schokgolf door voetbal en met name 'voorpaginaland'. Na een dag napraten stond de volgende klapper te wachten: het zes jaar geleden ter nauwer nood van een bruut faillissement geredde Borussia Dortmund tegen het al jaren op de pof levende Real Madrid. En dat is niet het enige grote verschil tussen beide clubs. Nee, eigenlijk staan deze cl

Na de veelbesproken wedstrijd van gisteravond, trof ik vanmorgen ex-collega Boudewijn (@oneminutecoach) op Facebook, waar wij heerlijk zijn ingegaan op de wedstrijd, de (verrassende?) uitslag, Bayern, maar met name Barcelona. Omdat ik het een mooie en inhoudelijke discussie vind, geef ik hem hier letterlijk weer: Boudewijn trapt af met een statusupdate: " De gemiddelde journalist heeft de intelligentie van een hond in het park. Gooi een frisbee voorbij en hij holt er blind en met de tong uit de bek achteraan." F: " Irriteer je je aan de Barca-verslaggeving?" B: " Jazeker. Ploeg die zes jaar op rij de halve finale van de Champions League haalt, en in de sterkste landelijke competitie ter wereld het veld vernedert verliest een keer van een extreem sterke tegenstander in de CL. "EINDE VAN EEN TIJDPER K?" Met chocoladeletters. Over de waan van de dag gesproken. Dat kon je schrijven bij Ajax in de halve finales in 1996/1997, toen het opgerold

Het was een nette 3-0. Niks aan de hand. Het zonnetje scheen, de tegenstander werkte lekker mee, de eerste twee kansen vlogen er gelijk in en de paar keer dat NAC voor onze goal verscheen, schrokken ze zich een hoedje. Dus staan we stevig zesde. Leuk. We kunnen nog vijfde worden, maar dat boeit verder niemand. Beide plekken geven hetzelfde recht op play-offs. En we hebben een 6-0 tegen AZ 'weggespoeld'. Dat was helemaal niet nodig, aangezien iedere Utrecht-supporter wel inziet dat AZ ongeveer op elke positie een betere speler heeft staan. Met een beetje mazzel zien zelfs de spelers dat wel in...;) Met nog drie wedstrijden te gaan, naderen dus de play-offs. En dus einde seizoen. Raar, om al half april over het volgende seizoen na te gaan denken, maar ik denk dat dat komt omdat ik zo verlang naar de zomer, en naar alles na de play-offs, en naar de transferperiode. Spannend. Wij gaan er een paar verliezen. Er komt wat jeugd voor terug en hopelijk een paar leuke, ook jonge, maa

Man man man, wat heb ik mijn blog verwaarloosd. Wat had ik weinig zin om ook maar iets bij te dragen via dit medium en wat had ik eigenlijk ook weinig zin om stellig een punt te pakken en maken. Over wat dan ook. Je hebt van die tijden. Te druk, met andere dingen. In mijn geval werk zoeken, sporten, gezin, het slechte weer, het was een van die momenten dat je eerlijk opbiecht gewoon geen zin te hebben. Dat laatste doe ik inmiddels vaker. Gewoon, geen zin hebben en dan geen lulsmoes bedenken. Er zijn namelijk genoeg dingen waar ik wel zin in heb. Maar weer een wedstrijd van een behoorlijk saai spelend FC Utrecht, in de kou, nee, geen zin. En verdomd, elke gemiste wedstrijd levert een overwinning op. Prima deal. Maar de warmere lucht stroomt het land weer in en zo ook langzaam de zin weer uren op een tribune te gaan zitten. Maar goed ook, want over een paar wedstrijden is het alweer tijd voor de play-offs, in mijn geval: einde seizoen. En einde seizoen is het zo ongeveer ook voor Ano