De Schopper

IEen week of drie geleden kwamen mijn nieuwe Garmin 920XT en ik voor het eerst bij elkaar. Sinds die dag heb ik heerlijk kunnen spelen en ontdekken. En hebben we natuurlijk samen kunnen sporten. Zalig. Maar vanmorgen was het klaar. Eigenlijk woensdag al een beetje, want toen koppelde de hartslagmeterband al niet meer voor het rondje rennen. En ergens rond woensdag is ook de batterij een treurig en energievretend eigen leven gaan leiden. De eerste scheurtjes? Inmiddels heb ik hulp gezocht bij Garmin Nederland. Maar die antwoorden op een tweet dat je vooral moet mailen. En dat heb ik, maar bij gebrek aan antwoord ben ik maar gaan bellen. Maandag zijn ze er weer... Ook de verkoper heb ik gemaild en gebeld, die zijn er zelfs pas dinsdag weer. In de tussentijd loopt het horloge leeg in zo'n 16 a 20 uur en heb ik geen connectiviteit meer met de hartslagmeterband. Vanmorgen wilde ik even Tacxen en ontplofte ik. Niet alleen was de klok weer half leeg, koppelen lukte ook n

Conn Iggulden is de schrijver wiens boeken ik momenteel lees. Meer specifiek een reeks over het leven en, inmiddels, dood van Genghis Khan, als Temujin. Prachtige verhalen, waarin hij zich nadrukkelijk aan de (voor zover bekend) feiten en overgebleven geschiedenis houdt, en daar waar hij twijfelt of zelf aanvult, verklaart ie dat aan het eind van elk boek. Naast de verhalen en het meeslepende schrijven, valt de hardheid van het bestaan van toen op. Hele dorpen en steden worden vermoord, niet bij een stam horen is ook al dodelijk, vrouwen worden letterlijk veroverd en (mee)genomen en familieleden schrikken niet terug voor moord op elkaar. Een van de belangrijkste onderdelen van de Mongoolse opvoeding in die tijd, was het hebben van een 'cold face'. Dit cold face toont niks en beschermt de houder van het delen van emoties, en dus het weggeven van waardevolle informatie. Stoïcisme dus. Nog altijd door velen als uitzonderlijke kwaliteit gezien. Het 'niks weggeven' als doel,

Size matters. Zo was het, zo is het en zo zal het blijven. Maar als iets wel heel groot is, maar jij hier vervolgens niet de nadelen als gewicht, onhandelbaarheid en lelijkheid, bij krijgt, dan wordt het lekker. Ik loop sinds een week met een redelijk slagschip rond mijn pols. Mijn horlogefetish is weer even bevredigd, mijn liefde voor gadgets bevestigd en mijn honger naar tools om beter en sneller te kunnen sporten gestild. Voorlopig. Maar eerst De Klok, want na De Vrouw en De Tank is er nu een derde favoriete speeltje in huize Heukels...;) De Klok kan alles. Hartslagmeten, tijdwaarneming, ingesteld worden per sport (met binnen en buiten variant, i.v.m. GPS), brood roosteren, geeft een hersteladvies na je activiteit en doet een beargumenteerde inschatting van je VO2-max. Voor duursporters een stabiele indicator van fitheid. Naast al deze opties en functies en de ruimte die Garmin nodig had om dit alles aan een pols te krijgen, is De Klok vooral licht en heel draagbaar. Ja, erg groot,