Dit is een geweldig klein maar groot verhaaltje...
Dit kan alleen 'ver van je bed'. Zo lekker. Voor de liefhebbers van tranentrekkers!!!
Zoveel trots, wat een prestatie!!
Onze middelste, Finn van 4 jaar, is een redelijk onbeholpen houwdegen. Met een behoorlijk stevig postuur (van wie?), veel enthousiasme (van zijn vader) en een behoorlijke lompheid (hmmmm....;)) kan hij het best worden omschreven als een soort Jerommekke op kleuterleeftijd. Dus om al die kracht en stoeivaardigheden een weg naar buiten te gunnen, doe je zo'n kind op judo. Dat kan hier al op zijn vierde, dus ergens afgelopen voorjaar zijn we begonnen bij 'de Tuimelaars' bij Erik Verlaan Sport . Elke dinsdagmiddag togen vader en zoon braaf en vol plezier naar een drie kwartier durende exercitie in de gymzaal van een lokale basisschool waar zo'n tien van die units elkaar vervolgens met alle (Japanse) respect alle hoeken van de mat laten zien. Afgelopen dinsdag mocht de man voor het eerst een 'judoexamen' doen. En de eerlijkheid gebied te zeggen dat papa nerveuzer was dan het lijdend voorwerp zelf. Ik vond het hartstikke spannend, maar had gezien zijn karakter (niet a
Reacties
Leuke blog trouwens! Ik kom zeker nog eens langs!