(Gratis) Handleiding: Goede voetbaltransfers doen
Er zijn twee soorten transfers: goede en slechte. Manchester City, Ajax, Feyenoord, Real Madrid, Chelsea en AC Milan geven met enige regelmaat het slechte en teleurstellende voorbeeld. Manchester United, Arsenal, Napoli, Cagliari, Olympique Lyon en FC Groningen daarentegen het goede. Wat is het verschil?
Gisteren had ik met Simon een Twitterdiscussie over Carlos Tevez, spits bij City, op dat moment in de halve finale van de FA Cup spelend, tegen zijn oude club Manchester United. Tevez schijnt alweer ongelukkig te zijn bij mijn grote Engelse liefde en hengelt naar een nieuwe club (Internazionale?). Gelijk laten gaan, is mijn advies. De aankoop was namelijk al verkeerd. De Argentijn kwam van een grotere club (ja, helaas) en verhuisde 'naar beneden'. Voor geld. Dat is per definitie een beroerd uitgangspunt. Rijke clubs moeten zich niet laten verleiden tot het aantrekken van topspelers. Want een topspeler transfereert maximaal 'horizontaal'. Dat betekent ook dat topspelers dus zelden meer ergens heen kunnen, vanuit de kopende clubs gezien, en dat klopt. Als je top bent geworden, blijf je waar je top werd.
Een andere spits van City, Edin Džeko, wordt een sensatie in de Premier League. Vooral door zijn talent natuurlijk, maar zeker ook omdat hij 'omhoog' ging, toen hij de stap nam van VFL Wolfsburg naar Noord-Engeland. Ook Arsenal en Man United trekken nooit toppers aan, ze verkopen ze echter wel. Zo doe je verantwoord en met minimaal risico zaken. Ook daar lopen missers rond, maar het verlies is klein vergeleken met de afschrijvingen die City (Adebayor/20 miljoen, Kolarov/10, Santa Cruz/15), Real (Van der Vaart, Sneijder, Robben, Huntelaar/50) en AC Milan (Huntelaar weer, Robinho en Ronaldo/25). Bizarre bedragen, waar klaarblijkelijk weinig gedachte, plan en overpeinzing aan vooraf is gegaan.
De reden dat er niet voor absolute toppers wordt gekozen, is maar wat vaak puur financieel. Helaas. Alleen bij Arsenal, United en Lyon kun je spreken van bewust beleid op dat vlak. De rest van de clubs spendeert liefst zoveel mogelijk aan zo weinig mogelijk spelers, want dat levert top op. In naam wel ja. De prestaties vallen helaas vaak tegen. Zo kun je van de recente en misschien in de maak zijnde transfers al een leuke selectie 'waarschijnlijke tegenvallers' maken:
- Kaka, naar welke club hij ook gaat, gaat tegenvallen
- Carlos Tevez, teveel dollartekens
- Cesc Fabregas, ondanks zijn leeftijd, gaat nooit meer de prominente rol in een elftal krijgen. Zeker niet bij Barcelona!
- Nani, breekt door bij United, gaat daarna altijd voor het geld (beter kan namelijk niet)
- Alexander Pato, zie Nani, maar dan bij Milan
Naast de 'omhoog-regel', is er ook nog de 'waar-regel', want de locatie die je als club kiest voor je scouting en boodschappen is behoorlijk van invloed op de prijs. Engeland is nog go area. Wegblijven! In Engeland voetballende spelers zijn zomaar twee keer de prijs van hun even zo goede collega's in Duitsland en Frankrijk. Maar ook in de categorie daar net onder, in Nederland, Portugal en Turkije kun je voor minder net zo veel of meer speler krijgen. Spanje en Italië vormen een soort subtop. De topclubs doen mee met de Engelse prijzen, alle clubs daaronder zijn meer van het Franse en Duitse niveau.
Mag je dan nooit iemand van Real, United of Milan kopen? Jawel, de bankzitters. De jongens die vol revanchegevoelens zitten, zijn bijna een garantie voor succes. Met de Nederlanders van Real natuurlijk als beste voorbeeld. Maar nu ze zijn opgebloeid, moet je er vanaf blijven. Laat ze groot blijven waar ze groot werden.
Dan even concreet, voor zowel Man City als FC Utrecht. Wat zijn voor die clubs dan wel de namen en regio's waar ze moeten zoeken? Komen de lijstjes, dus als de heren Foeke Booy en Garry Cook even mee willen lezen en schrijven....
FC Utrecht: Derk Boerrigter, Stef Nijland, Michal Janota, Lerin Duarte, Hugo Bargas, Ruud Boymans, Ryan Koolwijk, Andreas Lasnik en Brahim Zaari.
Manchester City: Edinson Cavani, Marek Hamsik, Javier Pastore, Josip Ilicic, Lucas Barrios, Velas Ibisevic, Fernando Gago, Jan Vertonghen, Douglas, Neven Subotic.
Kortom: denk er eens een kwartiertje bewust over na, zo ingewikkeld is het allemaal niet! Het scheelt heel veel tijd, levert een veel grotere kans op prestaties op en, vooral, kost heel erg veel minder geld. Nu zelfs in Engeland de TV-inkomsten lijken te gaan dalen, is dit wel het moment om eens intelligent kijkend de juiste beslissingen te nemen.
Succes Foeke en Garry. En al die anderen.
Gisteren had ik met Simon een Twitterdiscussie over Carlos Tevez, spits bij City, op dat moment in de halve finale van de FA Cup spelend, tegen zijn oude club Manchester United. Tevez schijnt alweer ongelukkig te zijn bij mijn grote Engelse liefde en hengelt naar een nieuwe club (Internazionale?). Gelijk laten gaan, is mijn advies. De aankoop was namelijk al verkeerd. De Argentijn kwam van een grotere club (ja, helaas) en verhuisde 'naar beneden'. Voor geld. Dat is per definitie een beroerd uitgangspunt. Rijke clubs moeten zich niet laten verleiden tot het aantrekken van topspelers. Want een topspeler transfereert maximaal 'horizontaal'. Dat betekent ook dat topspelers dus zelden meer ergens heen kunnen, vanuit de kopende clubs gezien, en dat klopt. Als je top bent geworden, blijf je waar je top werd.
Een andere spits van City, Edin Džeko, wordt een sensatie in de Premier League. Vooral door zijn talent natuurlijk, maar zeker ook omdat hij 'omhoog' ging, toen hij de stap nam van VFL Wolfsburg naar Noord-Engeland. Ook Arsenal en Man United trekken nooit toppers aan, ze verkopen ze echter wel. Zo doe je verantwoord en met minimaal risico zaken. Ook daar lopen missers rond, maar het verlies is klein vergeleken met de afschrijvingen die City (Adebayor/20 miljoen, Kolarov/10, Santa Cruz/15), Real (Van der Vaart, Sneijder, Robben, Huntelaar/50) en AC Milan (Huntelaar weer, Robinho en Ronaldo/25). Bizarre bedragen, waar klaarblijkelijk weinig gedachte, plan en overpeinzing aan vooraf is gegaan.
De reden dat er niet voor absolute toppers wordt gekozen, is maar wat vaak puur financieel. Helaas. Alleen bij Arsenal, United en Lyon kun je spreken van bewust beleid op dat vlak. De rest van de clubs spendeert liefst zoveel mogelijk aan zo weinig mogelijk spelers, want dat levert top op. In naam wel ja. De prestaties vallen helaas vaak tegen. Zo kun je van de recente en misschien in de maak zijnde transfers al een leuke selectie 'waarschijnlijke tegenvallers' maken:
- Kaka, naar welke club hij ook gaat, gaat tegenvallen
- Carlos Tevez, teveel dollartekens
- Cesc Fabregas, ondanks zijn leeftijd, gaat nooit meer de prominente rol in een elftal krijgen. Zeker niet bij Barcelona!
- Nani, breekt door bij United, gaat daarna altijd voor het geld (beter kan namelijk niet)
- Alexander Pato, zie Nani, maar dan bij Milan
Naast de 'omhoog-regel', is er ook nog de 'waar-regel', want de locatie die je als club kiest voor je scouting en boodschappen is behoorlijk van invloed op de prijs. Engeland is nog go area. Wegblijven! In Engeland voetballende spelers zijn zomaar twee keer de prijs van hun even zo goede collega's in Duitsland en Frankrijk. Maar ook in de categorie daar net onder, in Nederland, Portugal en Turkije kun je voor minder net zo veel of meer speler krijgen. Spanje en Italië vormen een soort subtop. De topclubs doen mee met de Engelse prijzen, alle clubs daaronder zijn meer van het Franse en Duitse niveau.
Mag je dan nooit iemand van Real, United of Milan kopen? Jawel, de bankzitters. De jongens die vol revanchegevoelens zitten, zijn bijna een garantie voor succes. Met de Nederlanders van Real natuurlijk als beste voorbeeld. Maar nu ze zijn opgebloeid, moet je er vanaf blijven. Laat ze groot blijven waar ze groot werden.
Dan even concreet, voor zowel Man City als FC Utrecht. Wat zijn voor die clubs dan wel de namen en regio's waar ze moeten zoeken? Komen de lijstjes, dus als de heren Foeke Booy en Garry Cook even mee willen lezen en schrijven....
FC Utrecht: Derk Boerrigter, Stef Nijland, Michal Janota, Lerin Duarte, Hugo Bargas, Ruud Boymans, Ryan Koolwijk, Andreas Lasnik en Brahim Zaari.
Manchester City: Edinson Cavani, Marek Hamsik, Javier Pastore, Josip Ilicic, Lucas Barrios, Velas Ibisevic, Fernando Gago, Jan Vertonghen, Douglas, Neven Subotic.
Kortom: denk er eens een kwartiertje bewust over na, zo ingewikkeld is het allemaal niet! Het scheelt heel veel tijd, levert een veel grotere kans op prestaties op en, vooral, kost heel erg veel minder geld. Nu zelfs in Engeland de TV-inkomsten lijken te gaan dalen, is dit wel het moment om eens intelligent kijkend de juiste beslissingen te nemen.
Succes Foeke en Garry. En al die anderen.
Reacties