FIFA: Koerswijziging of revolutie?
Het WK voetbal in Zuid-Afrika heeft de wereld naast een inkijk in de cultuur en historie van het organiserende land, ook weer kennis laten maken met de niet functionerende FIFA. Wat gaat er dan mis? Waar moeten we beginnen....?
De FIFA geldt als vertegenwoordiger van alle voetbalbonden ter wereld. Elke nationale voetbalbond is aangesloten bij haar continentale variant, zoals in ons geval de UEFA. Deze zes continentale vertegenwoordigers, komen weer samen in het globale apparaat van de FIFA, aangestuurd door de oud-journalist Sepp Blatter. De Zwitser staat niet bekend om zijn democratische wijze van besturen, heeft altijd en overal de geur van oneigenlijk verkregen geld om zich heen hangen en elke verkiezing waar hij bij betrokken is kan per definitie niet door de beugel van alles en iedereen met een fatsoenlijk stel normen en waarden. Maar ja, hoe kom je van hem af?
Blatter is zich weer beschikbaar aan het stellen voor een nieuwe termijn van vier jaar. Dat betekent dat ook Nederland rekening met hem te houden heeft, want op 2 december 2010 wordt de organisatie van het WK in 2018 toegewezen aan een land en wij zijn, samen met de Belgen, kandidaat. Een groot offer voor een statement, maar wat mij betreft zeker te overwegen. Een WK organiseren is prachtig, een gezond en sociaal functionerende wereldvoetbalbond is belangrijker. De FIFA zorgt er overigens wel voor dat er regelmatig goede pers doorsijpelt en doet ook daadwerkelijk veel aan Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen. De winst over 2009 bedroeg maar liefst 156 miljoen euro op een omzet van bijna 843 miljoen euro. Dat is minstens netjes. Ook de uitgaven aan diverse ontwikkelingsprogramma's is, volgens het jaarverslag, fantastisch, namelijk maar liefst 137 miljoen euro!
Dus het is niet alleen kommer en kwel bij de FIFA. De organisatie, draaiend op zo'n 310 medewerkers in Zürich, doet veel goed en waakt, gesteund door grote aantallen bobo's uit verschillende landen, over een groot aantal globale issues als transfers van (te) jonge spelers, de schuldenlast van clubs, omkoping en eventuele nieuwe spelregels. Daarnaast wordt een indrukwekkend aantal toernooien georganiseerd, waarvoor uiteraard alle randzaken als marketing, uitzendrechten, logistiek en veiligheid geregeld moeten worden.
Als, wanneer het mij uitkomt, behoorlijk reactionair mannetje, moet ik echter concluderen dat een grootschalige opstand of revolutie te ver gaat. Dat vernietigd, indien succesvol, ook teveel goeds en functionerends. Het geleidelijke verzet, met geduld en doorzettingsvermogen opgebouwd, biedt betere vooruitzichten en meer voordelen. De kern van de strijd richt zich namelijk echt op het niet werken van de hogere organisatiestructuur en de democratische bepalingen die hieraan ten grondslag liggen. Concreet: Blatter en de wijze waarop hij verdeelt en heerst. Blatter vervangen is stap een, zorgen dat er geen 'Blatter junior' terugkeert is stap 2. Een hervorming van de organisatiestructuur binnen de FIFA zelf is stap 3. Als het moederschip vervolgens het goede voorbeeld heeft gegeven, kan men zich in stap 4 richten op de aangesloten continentale bonden. Want zoals ook voetbalmakelaars richtlijnen hebben waar ze zich aan dienen te houden, moet dit ook gelden (en opgesteld worden) voor bondsbestuurders.
Een paar gewenste richtlijnen:
- De voorzitter kan maximaal twee termijnen van vier jaar zitten en is vrijwilliger
- Elk geschenk dient te worden opgegeven, waarna wordt bepaald of het mag worden gehouden door de ontvanger
- De FIFA is niet opgericht voor winst. Naast een gezonde buffer, dient alle winst te worden uitgegeven aan 'voetbalontwikkeling' en MVO
- In de missie (en organisatie!!) wordt opgenomen dat de FIFA een vooruitstrevende organisatie is, die zich pro-actief stort op mogelijke verbeteringen van het edele spel
- Alle commissieleden zijn vrijwilligers, commissies kennen een maximum leeftijd van twee jaar
- De prijs van een WK-toegangskaart is (gemiddeld) nooit hoger dan de (gemiddelde) prijs van een voetbalwedstrijd (op het hoogste niveau) in het organiserende land
Volgens mij gaat dit wel enige orde scheppen, al zijn er vast veel meer en/of betere ideeën te nemen als opzet. Het resultaat is, wat mij betreft, ideologen als voorzitter en commissieleden, gesteund door een harde kern van werkbijen die hier gewoon een baan van hebben mogen maken. En ik kan mij absoluut niet voorstellen dat een dergelijk functionerende organisatie zich vervolgens schuldig maakt aan Machiavellistische besturing en uiterst conservatieve houding ten opzichte van bijvoorbeeld technologische ondersteuning voor scheidsrechters, andere vormen van tijdwaarneming of het op het belachelijke af volhouden dat al die kleine landjes iets te zoeken hebben op het WK.
In dit laatste geval lijkt een Champions League-opzet (kleintjes eerst onder elkaar, dan stromen 'groten' pas in) met een intercontinentaal eindtoernooi me een alternatief. Laat minder ploegen zich direct plaatsen en laat de 'net niet' landen vervolgens een plaatsingstoernooi afwerken (in plaats van dat gedrocht dat de Confedarations Cup heet!), zodat we een toernooi krijgen met aan elkaar gewaagde ploegen in plaats van de voorgeschreven verdeling per continent. Als bijvoorbeeld Europa slechts 10 directe deelnemers levert (nu 13), Zuid-Amerika teruggaat naar 3 (nu 4,5), Afrika en Azië naar 3 en 2 (nu resp. 5 en 4,5), de CONCACAF 1 (nu 3,5) en Oceanië 0, (nu 0,5), zijn er 19 teams geplaatst en blijven er 13 plaatsen over voor teams die zich intercontinentaal tot de elite mogen gaan rekenen. Werk er maar voor en maak de verdeling tussen continenten rechtvaardig in plaats van 'correct' en gewenst.
De FIFA geldt als vertegenwoordiger van alle voetbalbonden ter wereld. Elke nationale voetbalbond is aangesloten bij haar continentale variant, zoals in ons geval de UEFA. Deze zes continentale vertegenwoordigers, komen weer samen in het globale apparaat van de FIFA, aangestuurd door de oud-journalist Sepp Blatter. De Zwitser staat niet bekend om zijn democratische wijze van besturen, heeft altijd en overal de geur van oneigenlijk verkregen geld om zich heen hangen en elke verkiezing waar hij bij betrokken is kan per definitie niet door de beugel van alles en iedereen met een fatsoenlijk stel normen en waarden. Maar ja, hoe kom je van hem af?
Blatter is zich weer beschikbaar aan het stellen voor een nieuwe termijn van vier jaar. Dat betekent dat ook Nederland rekening met hem te houden heeft, want op 2 december 2010 wordt de organisatie van het WK in 2018 toegewezen aan een land en wij zijn, samen met de Belgen, kandidaat. Een groot offer voor een statement, maar wat mij betreft zeker te overwegen. Een WK organiseren is prachtig, een gezond en sociaal functionerende wereldvoetbalbond is belangrijker. De FIFA zorgt er overigens wel voor dat er regelmatig goede pers doorsijpelt en doet ook daadwerkelijk veel aan Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen. De winst over 2009 bedroeg maar liefst 156 miljoen euro op een omzet van bijna 843 miljoen euro. Dat is minstens netjes. Ook de uitgaven aan diverse ontwikkelingsprogramma's is, volgens het jaarverslag, fantastisch, namelijk maar liefst 137 miljoen euro!
Dus het is niet alleen kommer en kwel bij de FIFA. De organisatie, draaiend op zo'n 310 medewerkers in Zürich, doet veel goed en waakt, gesteund door grote aantallen bobo's uit verschillende landen, over een groot aantal globale issues als transfers van (te) jonge spelers, de schuldenlast van clubs, omkoping en eventuele nieuwe spelregels. Daarnaast wordt een indrukwekkend aantal toernooien georganiseerd, waarvoor uiteraard alle randzaken als marketing, uitzendrechten, logistiek en veiligheid geregeld moeten worden.
Als, wanneer het mij uitkomt, behoorlijk reactionair mannetje, moet ik echter concluderen dat een grootschalige opstand of revolutie te ver gaat. Dat vernietigd, indien succesvol, ook teveel goeds en functionerends. Het geleidelijke verzet, met geduld en doorzettingsvermogen opgebouwd, biedt betere vooruitzichten en meer voordelen. De kern van de strijd richt zich namelijk echt op het niet werken van de hogere organisatiestructuur en de democratische bepalingen die hieraan ten grondslag liggen. Concreet: Blatter en de wijze waarop hij verdeelt en heerst. Blatter vervangen is stap een, zorgen dat er geen 'Blatter junior' terugkeert is stap 2. Een hervorming van de organisatiestructuur binnen de FIFA zelf is stap 3. Als het moederschip vervolgens het goede voorbeeld heeft gegeven, kan men zich in stap 4 richten op de aangesloten continentale bonden. Want zoals ook voetbalmakelaars richtlijnen hebben waar ze zich aan dienen te houden, moet dit ook gelden (en opgesteld worden) voor bondsbestuurders.
Een paar gewenste richtlijnen:
- De voorzitter kan maximaal twee termijnen van vier jaar zitten en is vrijwilliger
- Elk geschenk dient te worden opgegeven, waarna wordt bepaald of het mag worden gehouden door de ontvanger
- De FIFA is niet opgericht voor winst. Naast een gezonde buffer, dient alle winst te worden uitgegeven aan 'voetbalontwikkeling' en MVO
- In de missie (en organisatie!!) wordt opgenomen dat de FIFA een vooruitstrevende organisatie is, die zich pro-actief stort op mogelijke verbeteringen van het edele spel
- Alle commissieleden zijn vrijwilligers, commissies kennen een maximum leeftijd van twee jaar
- De prijs van een WK-toegangskaart is (gemiddeld) nooit hoger dan de (gemiddelde) prijs van een voetbalwedstrijd (op het hoogste niveau) in het organiserende land
Volgens mij gaat dit wel enige orde scheppen, al zijn er vast veel meer en/of betere ideeën te nemen als opzet. Het resultaat is, wat mij betreft, ideologen als voorzitter en commissieleden, gesteund door een harde kern van werkbijen die hier gewoon een baan van hebben mogen maken. En ik kan mij absoluut niet voorstellen dat een dergelijk functionerende organisatie zich vervolgens schuldig maakt aan Machiavellistische besturing en uiterst conservatieve houding ten opzichte van bijvoorbeeld technologische ondersteuning voor scheidsrechters, andere vormen van tijdwaarneming of het op het belachelijke af volhouden dat al die kleine landjes iets te zoeken hebben op het WK.
In dit laatste geval lijkt een Champions League-opzet (kleintjes eerst onder elkaar, dan stromen 'groten' pas in) met een intercontinentaal eindtoernooi me een alternatief. Laat minder ploegen zich direct plaatsen en laat de 'net niet' landen vervolgens een plaatsingstoernooi afwerken (in plaats van dat gedrocht dat de Confedarations Cup heet!), zodat we een toernooi krijgen met aan elkaar gewaagde ploegen in plaats van de voorgeschreven verdeling per continent. Als bijvoorbeeld Europa slechts 10 directe deelnemers levert (nu 13), Zuid-Amerika teruggaat naar 3 (nu 4,5), Afrika en Azië naar 3 en 2 (nu resp. 5 en 4,5), de CONCACAF 1 (nu 3,5) en Oceanië 0, (nu 0,5), zijn er 19 teams geplaatst en blijven er 13 plaatsen over voor teams die zich intercontinentaal tot de elite mogen gaan rekenen. Werk er maar voor en maak de verdeling tussen continenten rechtvaardig in plaats van 'correct' en gewenst.
Reacties