Hardlopen, je moet er wat voor over hebben
Vanmorgen moest ik mijn wekker zetten. Een unicum op mijn vakantie. Gebeurt me zelden. Vorig jaar ging ik ook geregeld hardlopen, met een hier werkzame en sportieve oude Fransman en een aantal meehobbelende hobbyisten zoals mijzelf. Dit jaar is de taaie Fransman geveld door een nekblessure en houdt een Nederlands stel (uit Bilthoven, of all places) de traditie een beetje gaande. Vanmorgen werden ze vergezeld door een Belg en ondergetekende.
Om acht uur, 's morgens welteverstaan. Dat betekent, in het huidige leef- en slaappatroon van onze kinderen dat ik de wekker moet zetten en zelfs al thuis ben voor de boel hier tot leven is gekomen. Briljant. Maar ook lastig. Een goede loop is, zeker voor de start, al geen pretje om naar uit te kijken, maar als je jezelf ook echt in een half uur van bezweet uit bed tot fris en klaar voor de start moet zien te transformeren, wordt het wel een echte uitdaging.
Maar het is gelukt. Ondanks het tijdstip en ondanks de al behoorlijke temperatuur. We zijn direct van het park af langs het water van het binnenmeer gelopen. Langs honderden huisjes die allemaal aan het water liggen met hun vier vierkante meter tuin en meestal een speedboot ervoor in het water. Ik heb nog steeds geen mooie huizen gezien, maar wel veel leuke vakantieoptrekjes. Al heeft het loopje bevestigd dat wij hier op het park over meer ruimte beschikken dan menig huiseigenaar in Le Barcares.
De volledige waterkant behelst vanaf het park tot aan de brug bijna zeven kilometer. Vorige week liep ik er in een rechte streep naartoe en was het slechts drie kilometer. Onder de brug door nam de Belg afscheid en verloren we de vrouw van het stel tijdelijk. Na een rustig stuk en wat water, zijn we gedrieën naar het strand gelopen en hebben we ons via twee openbare stranddouches naar het park terug gewerkt. Uiteindelijk zo'n 12,3 kilometer in 1 uur, 11 minuten. Prima. Zeker met deze omstandigheden. En heerlijk om weer even een 'tien plus' in de benen te hebben. Op een of andere manier heb ik dat eens in de twee a drie weken even nodig, als bevestiging, van mijn conditie en van mijn mogelijkheid er altijd een '15 a 20' uit te persen.
Die grote ronde zie ik mezelf hier niet lopen. Dat wordt augustus, Nederland en maximaal een graad of 23 Celsius. Je moet jezelf ook niet te gek maken. Het is tenslotte vakantie. Nog steeds!!!!
Om acht uur, 's morgens welteverstaan. Dat betekent, in het huidige leef- en slaappatroon van onze kinderen dat ik de wekker moet zetten en zelfs al thuis ben voor de boel hier tot leven is gekomen. Briljant. Maar ook lastig. Een goede loop is, zeker voor de start, al geen pretje om naar uit te kijken, maar als je jezelf ook echt in een half uur van bezweet uit bed tot fris en klaar voor de start moet zien te transformeren, wordt het wel een echte uitdaging.
Maar het is gelukt. Ondanks het tijdstip en ondanks de al behoorlijke temperatuur. We zijn direct van het park af langs het water van het binnenmeer gelopen. Langs honderden huisjes die allemaal aan het water liggen met hun vier vierkante meter tuin en meestal een speedboot ervoor in het water. Ik heb nog steeds geen mooie huizen gezien, maar wel veel leuke vakantieoptrekjes. Al heeft het loopje bevestigd dat wij hier op het park over meer ruimte beschikken dan menig huiseigenaar in Le Barcares.
De volledige waterkant behelst vanaf het park tot aan de brug bijna zeven kilometer. Vorige week liep ik er in een rechte streep naartoe en was het slechts drie kilometer. Onder de brug door nam de Belg afscheid en verloren we de vrouw van het stel tijdelijk. Na een rustig stuk en wat water, zijn we gedrieën naar het strand gelopen en hebben we ons via twee openbare stranddouches naar het park terug gewerkt. Uiteindelijk zo'n 12,3 kilometer in 1 uur, 11 minuten. Prima. Zeker met deze omstandigheden. En heerlijk om weer even een 'tien plus' in de benen te hebben. Op een of andere manier heb ik dat eens in de twee a drie weken even nodig, als bevestiging, van mijn conditie en van mijn mogelijkheid er altijd een '15 a 20' uit te persen.
Die grote ronde zie ik mezelf hier niet lopen. Dat wordt augustus, Nederland en maximaal een graad of 23 Celsius. Je moet jezelf ook niet te gek maken. Het is tenslotte vakantie. Nog steeds!!!!
Reacties