Een mentaal dipje en geen paars puntje

Tsja, het moest natuurlijk een keertje lastig worden. Dat is vandaag gebeurd. In de beschikbare 'literatuur' (lees: ervaringsblogjes als deze) was ik juist voorbereid op een zeer lastige dag 3, maar ik heb 'm dag 4.

Dag 3 begon beter dan dag 2. Mijn misselijkheid en hoofdpijn waren weggetrokken, maar fit was ik zeker niet. Wel werken, want er moest van alles gebeuren en ik wilde per se bij zijn voor aanstaande maandag. Dan komt de collega die ik heb vervangen terug, dus de boel netjes opleveren is wel zo chique. Gelukkig was het de eerste dag met zonder vast voedsel, wat in ieder geval betekende dat ik niet met gisteren gewokte groenten op pad hoefde...;)

Sapjes, that was it. Twee glaasjes bij het ontbijt, twee bij de lunch en, de traktatie van deze dag, drie glazen tomatensap als diner. Hopla. Ik begon de dag met 80,4 kilo en 16,4% vet en na mijn update op de Sportvasten-site de avond ervoor hing begeleider Freek als snel aan de sms. Ja, het ging inmiddels beter. En het plan was nog veilig. Ik had nog geen last van minder energie en vertoon dus eigenlijk nog geen enkel teken van de zo gewenste metabolic switch.

Vandaag trek ik die lijn door. Al kost het me moeite. Gisteravond waren het de patatjes, die we wekelijks zo smakelijk wegtikken met z'n allen. Vandaag was het de kibbeling, die haar geur tot diep achter mijn laptop en vooral in mijn neus boorde, terwijl ik een sollicitatiecase zat voor te bereiden. Echt, de dagen kunnen me niet kort genoeg duren. Je krijgt de neiging extra vroeg naar bed te gaan, zodat a) de volgende dag eerder begint en b) er even een paar uur geen trek is.

Vanmorgen woog ik 79,6 en was mijn vetpercentagemeter helemaal van slag. Ik kwam tot drie keer toe uit tussen de 5% en 8%, dat lijkt me niet reëel voor een 43-jatige...;). Misschien dat de weegschaal de profielen van Rowdy en mij door elkaar haalde, hahahaha. Wel deed ik ook mijn eerste plasje, maar meer dan een lichte verkleuring kreeg ik niet uit de strip geperst. Ik ben nog niet zwanger.

Vastendag 1 bestond vandaag uit een glaasje sap per maaltijd, aangevuld met de standaard karrenvracht aan supplementen. Morgen en maandag idem dito. Ik had gehoopt me vandaag slecht te voelen en morgen weer stukken beter. Dat is vaak een teken, zo is mij verteld, dat de switch achter de rug is. If so, dan is de derde vastendag ook niet meer nodig. Maar, ik vrees met grote vrezen, dat deze gozert gewoon de volle mik uit moet gaan zitten. Misschien plas ik de strip morgen pimpelpaars, maar ik zie wel, het is wat het is. Het vaste voedsel zal me gaan smaken, vanaf dinsdag. En ik heb al besloten dat ik vrijdag, dag 10, de laatste dag van de kuur, toch echt gewoon lekker patat ga eten. Klaar is klaar. Ik ben ook niet van steen.