Hardlopen en zomervakantie
Het is nog een beetje prematuur, maar toch.... Sinds afgelopen zondagmorgen elf uur ben ik weer in training. En dat was lang geleden. Zo werd ook door mijn lichaam bevestigd rond de klok van half twaalf.
Sinds 2003 had ik niet meer hardgelopen. Of gehardloopt. Gerend. Gejogged dus. Ergens in dat najaar zakte ik in de wonderschone omgeving van Rhijnauwen door mijn knie en was het acuut einde verhaal. Helaas, want ik was goed bezig. Samen met vooral Mark (die het leuk vindt dat zijn naam nu op internet staat!) en Jasper liepen we toch veel leuke rondjes en ook een aantal leuke en mooie wedstrijden. Lekker in ons eigen tempo, in ons eigen wereldje, genietend van de omgeving, het zweet en de spierpijn na afloop. Maar ja, einde knie is einde aspiraties en sport.
Tot Mark afgelopen week begon over hardlopen, hij was weer in training, na ook een wat luie periode. Voor 13 april, om precies te zijn. Dan wordt de Jaarsbeurs Marathon van Utrecht gelopen. En ook een halve marathon. Wat mij betreft een voorwaarde voor enig enthousiasme mijnerzijds. Hele marathons begin ik niet aan, halve zijn nog te doen.
Dis ik werd ook weer eens geprikkeld en riep vrijdagavond, met een biertje op, al direct "ik ga de komende dagen lopen, kijken hoe de knie het houdt en of er nog wat in het vat zit". Zo gezegd, zo gedaan, netjes en verantwoord op de tennisschoenen (de oude hardloopschoenen had ik uiteraard kwaad weggesmeten nadat ik een aantal keren vergeefs had geprobeerd weer te gaan rennen...).
Om half elf kwam vrouwlief uit bed en kon ik mijzelf gaan plezieren in het gure Utrechtse weer. Na een mooi rondje, niet te ver van huis af lopend en constant op de klok kijkend, besloot ik met een wat 'trekkende' kuit toch maar huiswaarts te keren. Dat bleek een juiste gedachte, want nog geen drie minuten later voel ik een tinteling in mijn kuit en kon ik al hinkelend het tempo uit mijn loop halen. Ik vreesde van alles, maar heb eigenlijk nog nooit iets aan een spier gehad, dus ook geen idee. Maar lopen ging nauwelijks meer. Thuis maar even de kuitblessures gegoogled. Valt mee. De 'helse pijnen' van een scheuring bleven mij bespaart en krukken waren ook niet nodig, dus een lelijke verrekking zal mijn deel zijn, schat ik zo in. Dus mijn eerste halve uurtje levert me direct een week, misschien twee, pauze op. Goed, rust is ook belangrijk, hahahaha.
Maar ik heb wel gelijk nieuwe hardloopschoenen gekocht. Gisteren. Foeilelijke blauwe units waar een zwerver nog niet dood in gevonden wil worden. Maar ja, ze lopen wel lekker. En ik ben toch al getrouwd. Kan niet wachten op mijn volgende rondje...
Ondertussen had ik ook de zomervakantie blijkbaar niet goed geboekt. Bij het park was ze niks bekend van de familie Heukels. Dus na ampel beraad gaan we hard voor het park van afgelopen jaar. Was top. Niet spectaculair, maar grote huisjes, goeie tuin, vriendelijke mensen en redelijk zwembad en vermaak. Best dus. Met onze ervaring daar direct het (in onze ogen) mooiste huisje uitgezocht en die gaan we boeken. Morgen, als ze weer open zijn. Het is in Zuid-Frankrijk tenslotte ook midden februari... Heerlijk, hardlopen, een halve marathon, een vakantie, schoenen mee en in de avondzon rondrennen. Zalig!!!!
Sinds 2003 had ik niet meer hardgelopen. Of gehardloopt. Gerend. Gejogged dus. Ergens in dat najaar zakte ik in de wonderschone omgeving van Rhijnauwen door mijn knie en was het acuut einde verhaal. Helaas, want ik was goed bezig. Samen met vooral Mark (die het leuk vindt dat zijn naam nu op internet staat!) en Jasper liepen we toch veel leuke rondjes en ook een aantal leuke en mooie wedstrijden. Lekker in ons eigen tempo, in ons eigen wereldje, genietend van de omgeving, het zweet en de spierpijn na afloop. Maar ja, einde knie is einde aspiraties en sport.
Tot Mark afgelopen week begon over hardlopen, hij was weer in training, na ook een wat luie periode. Voor 13 april, om precies te zijn. Dan wordt de Jaarsbeurs Marathon van Utrecht gelopen. En ook een halve marathon. Wat mij betreft een voorwaarde voor enig enthousiasme mijnerzijds. Hele marathons begin ik niet aan, halve zijn nog te doen.
Dis ik werd ook weer eens geprikkeld en riep vrijdagavond, met een biertje op, al direct "ik ga de komende dagen lopen, kijken hoe de knie het houdt en of er nog wat in het vat zit". Zo gezegd, zo gedaan, netjes en verantwoord op de tennisschoenen (de oude hardloopschoenen had ik uiteraard kwaad weggesmeten nadat ik een aantal keren vergeefs had geprobeerd weer te gaan rennen...).
Om half elf kwam vrouwlief uit bed en kon ik mijzelf gaan plezieren in het gure Utrechtse weer. Na een mooi rondje, niet te ver van huis af lopend en constant op de klok kijkend, besloot ik met een wat 'trekkende' kuit toch maar huiswaarts te keren. Dat bleek een juiste gedachte, want nog geen drie minuten later voel ik een tinteling in mijn kuit en kon ik al hinkelend het tempo uit mijn loop halen. Ik vreesde van alles, maar heb eigenlijk nog nooit iets aan een spier gehad, dus ook geen idee. Maar lopen ging nauwelijks meer. Thuis maar even de kuitblessures gegoogled. Valt mee. De 'helse pijnen' van een scheuring bleven mij bespaart en krukken waren ook niet nodig, dus een lelijke verrekking zal mijn deel zijn, schat ik zo in. Dus mijn eerste halve uurtje levert me direct een week, misschien twee, pauze op. Goed, rust is ook belangrijk, hahahaha.
Maar ik heb wel gelijk nieuwe hardloopschoenen gekocht. Gisteren. Foeilelijke blauwe units waar een zwerver nog niet dood in gevonden wil worden. Maar ja, ze lopen wel lekker. En ik ben toch al getrouwd. Kan niet wachten op mijn volgende rondje...
Ondertussen had ik ook de zomervakantie blijkbaar niet goed geboekt. Bij het park was ze niks bekend van de familie Heukels. Dus na ampel beraad gaan we hard voor het park van afgelopen jaar. Was top. Niet spectaculair, maar grote huisjes, goeie tuin, vriendelijke mensen en redelijk zwembad en vermaak. Best dus. Met onze ervaring daar direct het (in onze ogen) mooiste huisje uitgezocht en die gaan we boeken. Morgen, als ze weer open zijn. Het is in Zuid-Frankrijk tenslotte ook midden februari... Heerlijk, hardlopen, een halve marathon, een vakantie, schoenen mee en in de avondzon rondrennen. Zalig!!!!
Reacties