Le vacance - T minus 8

De vakantie is begonnen! Wij zijn donderdag weggereden, Rowdy met de huisdieren (en de buurmannen) achterlatend. De man werkt nog even door en heeft dan ook lekker een weekje vrij, om van de zon en de zomer te genieten en lekker voor het huis en de beestjes te zorgen. Hij heeft het verdiend, na al dat harde werken.

Donderdag dus, een ruime week voor Zürich. Om te acclimatiseren, suggereerde het social media management van Boslust vandaag al, maar zo erg is het nog net niet. Gewoon, om in die laatste dagen voor de wedstrijd niet teveel te hoeven doen. Ware het niet dat we pas vandaag, zaterdag, ons gehuurde huisje in konden en we dus even moesten crashen in een Noord-Frans hotelletje. Geen punt, uiteraard, maar voor De Vrouw maakt dat deze vakantie, met al die verplaatsingen en het weekend in Zürich ertussenin, wel heel druk, onrustig en heftig. Weer wat geleerd, voor volgende jaren....

Noord-Frankrijk dus, het hotel stond in Belfort, een half uurtje van Abbévillers, waar wij een huisje hebben gehuurd. In de namiddag kwamen we aan, perfect getimed voor de combinatie verfrissende duik/bier/laatste kilometers van Steven Kruiswijk's aanval op de Alpe D'Huez.
Op vrijdag zijn we Belfort zelf ingegaan. Lekker wat wandelen, kletsen, klieren met z'n viertjes. Dat kunnen wij toch heel erg goed. Thuis worden we blijkbaar niet echt uitgedaagd ons echt met elkaar te bemoeien en trekken we makkelijk ons eigen plan in onze eigen ruimtes. Deze eerste dagen van de vakantie zijn we echt sámen op pad, kletsend, spelend en genietend van elkaars gezelschap. Het is echt wat ik al jaren af en toe denk: zet ons maar ergens boven op een berg en laat ons verder met rust. Komt het allemaal goed.

Maar dat dan in Belfort. Niet boven op een berg, al is het ook weer niet veel drukker dan dat. Er gebeurt weinig, zeg maar. En we zijn even naar boven gelopen, naar het chateaux. Prachtige historie en een nog fraaier uitzicht.

Verder is en was er weinig te doen in Belfort. Via een paar leuke pleintjes wandelden we terug het centrum in, naar het kanaal, waar ik 's ochtends al een stuk langs had gerend. Daar stond ook een leuk springkussendorp waar Senna even los kon en ging en hebben we wat gewinkeld en vooral, lekker geluncht.

Vandaag hebben we het akelig rustig aan gedaan. Om al dat verhuizen toch maar zo relaxt mogelijk te laten zijn. Uitgeslapen, lekker ontbeten, de auto ingepakt en richting Montbéliard gereden. Daar vermoedden wij weer een mooi oud centrum én een grote supermarkt voor de boodschappen voor een deel van de komende week. Daar was het zelfs nóg stiller dan in Belfort. Je realiseert je dan dat het buiten de geijkte toeristische routes en centra, echt wel heel stil en vredig kan zijn in Frankrijk.

Dat is ons huisje ook. Een beeldschoon chalet, midden in Abbévillers, met eigen zwembad, boomgaard, twee terrassen en ook binnenshuis alle ruimte. Maar verder dan ook helemaal niks! De bakker is op vakantie, de lokale kroeg is 15 jaar geleden al failliet gegaan, het postkantoor is elke dag van 12 tot 14 uur geopend en de enige reden om hier ooit terug te keren als je bent vertrokken, is om je ouders te begraven.

Maar het is wel zalig. In de heuvels, stilte en lekker met elkaar. Een weekje chillen voor we de drukte opzoeken van stad, Ironman, familie en daarna het vakantiepark voor het laatste en grootste deel van deze vakantie.
Maar eerst nog een weekje taperen. Ik ga een potje maken van mijn geplande trainingssessies deze week, heb ik al gezien. Deels door de vakantie, de reisdagen, waarop weinig ruimte overblijft. Maar ook omdat ik vrijdag in Belfort, tijdens een rondje lopen van drie kwartier, echt wel last had van beide achillespezen. Kortom: lekker bijkomen, oefeningen doen om soepel te worden en blijven, lekker wat fietsen, nog een keertje een rondje lopen en nog een beetje zwemmen en meer ga ik er niet meer aan doen. Zondag is de dag en, if anything, ik zal godverdomme uitgerust zijn, hahahahaha.

Ik kan me van Maastricht nog herinneren dat ik me te moe voelde. Naast, uiteraard, geblesseerd.... In Frankfurt steeg ik bijna op van de energie in mijn lijf en dat gevoel moet ik komende zaterdag en zondag ook weer gaan creëren. Rusten, en ook letterlijk, veel slapen. Goed en lekker blijven eten en alle spiertjes met wat laffe trainingen los en soepel houden.

Zo meteen maar even een rondje uitzoeken voor morgen. Het is hier werkelijk prachtig, geweldige fietsstreek. Heuvels, groen, stil, rustige weggetjes. Joy.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Toch best indrukwekkend

Zoveel trots, wat een prestatie!!

Waar ga je op vakantie als je traint voor een triathlon?