Nou, dit was 'm, en het viel mee

Een nieuw rondje dus. Twintig kilometer en een duidelijke winst op het vlak van 'alleen lopen', want die last hebben we verdeeld. En het was een heerlijk rondje. Kompaan Jasper sms'te vanmorgen zelfs dat de spierpijn erg meevalt en ik moet dat beamen. Hier een daar een spier die de hele dag al schreeuwt dat ik gisteravond wel erg ver heb gelopen, maar dat mag, dat is namelijk ook zo.



Wel hebben we een kleine aanpassing gedaan op het geplande rondje uit mijn laatste post, want de paden die ons van Bunnik naar de Uithof moesten gaan leiden, leken ons bij nader inzien toch teveel pad en te weinig weg. Met al die sneeuw en ijzel net een brug te ver. Ondanks twee plaspauzes en rek- en strekmoment en een, in mijn geval, niet juist (te kort!!) gemeten laatste kilometer, kwamen we uit op 1,56 en een beetje. Prima. Terwijl je zeker tien kilometer hebt lopen glibberen en glijden. Ik denk dat we dit rondje de komende maanden nog wel een keer in 1,40 gaan lopen. Lijkt me een plan!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zoveel trots, wat een prestatie!!

Toch best indrukwekkend

Waar ga je op vakantie als je traint voor een triathlon?