Nadal loopt in de weg
Op mijn sportschool, David Lloyd (in Utrecht), beschikken de meeste apparaten over een klein ingebouwd tv schermpje. Dus als ik hardloop op zo'n volstrekt geestdodende tredmolen heb ik harde britpop op mijn oren en vaak Sport1 met samenvattingen van het internationale voetbal van het afgelopen weekeinde voor mijn neus.
Zo niet vandaag. Iemand met toegang tot de afstandbediening had de euvele moed het kanaal van Sport1 te wijzigen in een filmkanaal. Dat betekent zoeken. Ik vond de start van de tenniswedstrijd tussen Rafael Nadal en Andy Murray op de Australische Open. Je kunt het slechter treffen. Vooral de eerste set was fantastisch om naar te kijken, nog los van het feit dat mijn favoriet aan de winnende hand was.
Want ook ik begrijp met mijn boerentennisverstand dat Nadal twee klassen beter is dan Murray. Maar dat maakt niet uit. Ik ben eigenlijk altijd tegen Nadal. Nadal staat namelijk de ultieme grootsheid van Roger Federer in de weg. En die mag wat mij betreft onomstotelijk worden bewezen en gevestigd.
Het uitvallen van Nadal komt mij daarom goed uit.
Ik volg dus de 'lijn Krajicek'. Zoals vandeweek in 'De wereld draait door' verdedigd door Richard Krajicek, die (komende maand) een boek publiceert over de grootste tennissers aller tijden. De Kraai stelt dat Ivan Lendl een absolute topper was en plaatst hem in zijn volstrekt subjectieve lijstje boven bijvoorbeeld John McEnroe. Terecht, vind ik. Onterecht, volgens velen. Maar ondanks het grotere kijkplezier bij John en de niet vergelijkbare hoeveelheden sensatie, is Ivan gewoon de betere tennisser. Ook niet per se de meest talkentrijke, gewoon, de beste. Zo ook Federer en Nadal. Nadal heeft meer 'schwung', toont meer passie en emotie, heeft zijn looks mee en is voor Barcelona. Maar Federer is gewoon beter. Ook als hij eventueel, zoals afgelopen seizoen, verliest van Nadal.
Ik wil dat Federer echt en met afstand de beste tennisser ooit wordt. Deze Australian Open kan daarmee helpen, omdat hij dan het aantal Grand Slam-titels naar 15 tilt en dus alleen recordhouder wordt. Maar hij moet nog groter worden. Zoals Michael Schumacher record na record brak, maar gewoon nog een paar jaar doorging en de records ronduit onbreekbaar maakte. Dat is grootsheid en dat gun ik Federer. En Nadal loopt wat dat betreft gewoon in de weg.
Zo niet vandaag. Iemand met toegang tot de afstandbediening had de euvele moed het kanaal van Sport1 te wijzigen in een filmkanaal. Dat betekent zoeken. Ik vond de start van de tenniswedstrijd tussen Rafael Nadal en Andy Murray op de Australische Open. Je kunt het slechter treffen. Vooral de eerste set was fantastisch om naar te kijken, nog los van het feit dat mijn favoriet aan de winnende hand was.
Want ook ik begrijp met mijn boerentennisverstand dat Nadal twee klassen beter is dan Murray. Maar dat maakt niet uit. Ik ben eigenlijk altijd tegen Nadal. Nadal staat namelijk de ultieme grootsheid van Roger Federer in de weg. En die mag wat mij betreft onomstotelijk worden bewezen en gevestigd.
Het uitvallen van Nadal komt mij daarom goed uit.
Ik volg dus de 'lijn Krajicek'. Zoals vandeweek in 'De wereld draait door' verdedigd door Richard Krajicek, die (komende maand) een boek publiceert over de grootste tennissers aller tijden. De Kraai stelt dat Ivan Lendl een absolute topper was en plaatst hem in zijn volstrekt subjectieve lijstje boven bijvoorbeeld John McEnroe. Terecht, vind ik. Onterecht, volgens velen. Maar ondanks het grotere kijkplezier bij John en de niet vergelijkbare hoeveelheden sensatie, is Ivan gewoon de betere tennisser. Ook niet per se de meest talkentrijke, gewoon, de beste. Zo ook Federer en Nadal. Nadal heeft meer 'schwung', toont meer passie en emotie, heeft zijn looks mee en is voor Barcelona. Maar Federer is gewoon beter. Ook als hij eventueel, zoals afgelopen seizoen, verliest van Nadal.Ik wil dat Federer echt en met afstand de beste tennisser ooit wordt. Deze Australian Open kan daarmee helpen, omdat hij dan het aantal Grand Slam-titels naar 15 tilt en dus alleen recordhouder wordt. Maar hij moet nog groter worden. Zoals Michael Schumacher record na record brak, maar gewoon nog een paar jaar doorging en de records ronduit onbreekbaar maakte. Dat is grootsheid en dat gun ik Federer. En Nadal loopt wat dat betreft gewoon in de weg.
Reacties