FC Twente en lijnen
Zo meteen is het gelukkig weer tijd voor voetballen. De winterstop, of die twee weken pauze die daar voor door moeten gaan, zijn over en het eerste (inhaal)weekend is weer aan de beurt. Mooi. Dat betekent dat we dit weekend in principe mijn 'aan-de-beurt-zijn-theorie' kunnen testen, als beloofd.
Al moet ik wel eerlijk toegeven dat de drie weken pauze mijn gevoel van gelijk hebben ernstig hebben aangetast. Ik weet het zo zeker niet meer. Misschien omdat het competitieritme is verstoord, misschien omdat ik teveel tijd heb gekregen om er überhaupt aan te gaan twijfelen. Misschien doordat we Jacob Mulenga inmiddels hebben afgestaan aan de Africa Cup. Aan de andere kant, dat geldt allemaal ook voor FC Twente.
Vanmiddag rond kwart over vier is alles duidelijk en staat FC Utrecht vierde of nog altijd vijfde en kan mijn theorie de koelkast in, of moet ik hard en veel geld gaan inzetten op het komende WK....;)
In de tussentijd, waar drie weken zonder voetbal al niet goed voor zijn, heb ik mijn dieet hard aangepast. Voor mijn doen dan. Ik leefde al jaren op minstens een zakje suikerhartjes en twee pakken Nutricia Chocomel (de enige echte!!!!) per dag. Daarnaast deed ik niet zo heel veel in verband met mijn constant opspelende knie. Dat maakte dat ik maar liefst 84 kilo woog op een lengte van 185 centimeter.
Gelukkig zijn de fysieke klachten inmiddels aardig onder controle en loop ik sinds afgelopen voorjaar weer regelmatig hard. Heerlijk. Na een stroeve start met veel haperende kuitspieren, ben ik sinds medio september echt los en heb ik een behoorlijk niveau en conditie bereikt. Heerlijk. Maar na zo'n 20 weken hardlopen, een kilometer of 25 gemiddeld per week, is het resultaat dat ik nu 84,5 kilo weeg. En ergens halvewege december had ik de suikerhartjes er al aan gegeven! Heerlijk.
Dus de suikerhartjes waren al gesneuveld, afgelopen dagen heb ik ook de laatste chocomel opgedronken en stap ik over op de Roosvicee. Ook lekker, maar geen chocomel. Ik kan er maar slecht tegen dat al mijn inspanningen dergelijke dramatische resultaten opleveren, dus het enige passende antwoord lijkt: extra hard snijden in de licht ongezonde gewoonten. Exit chocomel dus. Helaas.
Rest mij nog een maand of vier voor de eerste mooie hardloopwedstrijden zich aandienen om volledig in vorm te geraken. Dat betekent dat mijn zwembandje dood en weg moet en mijn conditie weer op niveau 'halve marathon'.
Dat laatste gaat me hoe dan ook lukken, maar die tien minuten die ik kan winnen door die vier kilo rond mijn middel te droppen wil ik graag ook meepakken. Gratis is toch gratis. Daarnaast vind ik het gewoon een lekker gevoel als ik met een perfecte six-pack over de Zuid-Franse stranden kan zwalken in juli. Op naar het antwoord op het raadsel van de laatste kwab.
Zo, een lekker en gezellig stukje met veel plaatjes. Goed voor de luie lezers...;)
Al moet ik wel eerlijk toegeven dat de drie weken pauze mijn gevoel van gelijk hebben ernstig hebben aangetast. Ik weet het zo zeker niet meer. Misschien omdat het competitieritme is verstoord, misschien omdat ik teveel tijd heb gekregen om er überhaupt aan te gaan twijfelen. Misschien doordat we Jacob Mulenga inmiddels hebben afgestaan aan de Africa Cup. Aan de andere kant, dat geldt allemaal ook voor FC Twente.
Vanmiddag rond kwart over vier is alles duidelijk en staat FC Utrecht vierde of nog altijd vijfde en kan mijn theorie de koelkast in, of moet ik hard en veel geld gaan inzetten op het komende WK....;)
In de tussentijd, waar drie weken zonder voetbal al niet goed voor zijn, heb ik mijn dieet hard aangepast. Voor mijn doen dan. Ik leefde al jaren op minstens een zakje suikerhartjes en twee pakken Nutricia Chocomel (de enige echte!!!!) per dag. Daarnaast deed ik niet zo heel veel in verband met mijn constant opspelende knie. Dat maakte dat ik maar liefst 84 kilo woog op een lengte van 185 centimeter.
Gelukkig zijn de fysieke klachten inmiddels aardig onder controle en loop ik sinds afgelopen voorjaar weer regelmatig hard. Heerlijk. Na een stroeve start met veel haperende kuitspieren, ben ik sinds medio september echt los en heb ik een behoorlijk niveau en conditie bereikt. Heerlijk. Maar na zo'n 20 weken hardlopen, een kilometer of 25 gemiddeld per week, is het resultaat dat ik nu 84,5 kilo weeg. En ergens halvewege december had ik de suikerhartjes er al aan gegeven! Heerlijk.
Dus de suikerhartjes waren al gesneuveld, afgelopen dagen heb ik ook de laatste chocomel opgedronken en stap ik over op de Roosvicee. Ook lekker, maar geen chocomel. Ik kan er maar slecht tegen dat al mijn inspanningen dergelijke dramatische resultaten opleveren, dus het enige passende antwoord lijkt: extra hard snijden in de licht ongezonde gewoonten. Exit chocomel dus. Helaas.
Rest mij nog een maand of vier voor de eerste mooie hardloopwedstrijden zich aandienen om volledig in vorm te geraken. Dat betekent dat mijn zwembandje dood en weg moet en mijn conditie weer op niveau 'halve marathon'.
Dat laatste gaat me hoe dan ook lukken, maar die tien minuten die ik kan winnen door die vier kilo rond mijn middel te droppen wil ik graag ook meepakken. Gratis is toch gratis. Daarnaast vind ik het gewoon een lekker gevoel als ik met een perfecte six-pack over de Zuid-Franse stranden kan zwalken in juli. Op naar het antwoord op het raadsel van de laatste kwab.
Zo, een lekker en gezellig stukje met veel plaatjes. Goed voor de luie lezers...;)
Reacties