Kirsten is lief

Genadeloos was ze. En oorverdovend. Maar dat laatste heeft te maken met haar grenzeloze en ongebrijdelde enthousiasme. Mijn zusje. Twee jaar jonger dan ik, maar luidruchtiger, drukker, liever en vooral een beter mens dan ik. Behalve als ze het blog van d'r broer ontdekt en vervolgens tot haar ontluistering leest (of liever, juist niet leest) dat hij het nooit over haar heeft.

En ze wist niks van De Schopper af. Welnu, dat is een beetje haar eigen schuld. Drie jaar geleden, bij de start van deze bonte verzameling hersenspinselen en frustraties, heb ik mijn gehele vrienden- en kennissenkring op de hoogte gebracht van mijn start en voornemens. Dat ik drie vaste lezers heb overgehouden aan deze aankondiging, gericht aan zeker honderd mensen, is tragisch, maar overkomelijk. Dat mijn zusje niet bij die drie hoorde, is haar eigen dingetje. Zeg maar.....

Maar, lieve zus, ik hou van je, je bent fantastisch en vaak ook nog lief.

Zo, De Schopper, here to help. Ook met frustraties van anderen.

Sinds dinsdag verkeert Kirsten in Oosterse sferen. Samen met manlief is ze anderhalve week te gast van de Japanse Juniorkamer. Tevens haar laatste reis als landelijk voorzitter van de Nederlandse variant. Want onze Kirs beschikt over alle ambities die ik ontbeer. Gelukkig nog wel op een normale en menselijke (vrouwelijke?) manier, namelijk niets ten koste van anderen, danwel alles, maar ze beschikt over een ruim assortiment aan doelen en veel wil.

En de tools natuurlijk. De middelen om deze doelen na te streven. Een fantastische echtgenoot. Belangrijk. Een stemgeluid dat je niet kunt missen. Cruciaal. En een goed brein. Ook lekker. Allemaal zaken die we delen, al verschillen onze partners van sekse. Vlak voor haar reis nam ze nog even de moeite mij de les te lezen. Of, zoals men bij Manchester United zegt als Sir Alex Ferguson zijn hart lucht, een 'hair dryer treatment' te geven. Telefonisch, dat dan weer wel. Daarna bleef er tijd en energie over om meneer de Online Marketeer te vertellen dat hij zich actief moet gaan storten op Facebook en Twitter.

Nu was ik vrij snel bezig op en met Twitter, maar ik vond er weinig aan en miste het volume dat dat soort platformen leuk en interessant maakt. Maar liefst twee jaar later brak het door (met de crash van het toestel van Turkish Airlines) en was ik al lang en breed afgehaakt. Met Sportconomy hebben we wel driftig getwitterd, maar goed, ook dat avontuur is een langzame en pijnlijke dood gestorven. Ik ga mijn positie heroverwegen, want het blijft leuk en genereert lekker wat beroering. Daar houd ik wel van.

Over Facebook ben ik veel minder positief, vooral omdat ik het de moeite niet waard vind. Die netwerkachtige dingen moeten wel een nut dienen, zoals LinkedIn een zakelijk doel dient. Facebook richt zich, volgens veel gebruikers die ik spreek, vooral op particulier, foto's en muziek. Tsja, dat heb ik allemaal al wel onder controle. Al ben ik erg benieuwd naar de film 'The Social Network', het enigszins gedramatiseerde verhaal over Facebook-oprichter Mark Zuckerberg.

Maar goed. Mijn kleine zusje vliegt nog even de wereld rond en ik ga me weer eens even verdiepen Twitter. Oh ja, en wat werk zoeken.....

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zoveel trots, wat een prestatie!!

Toch best indrukwekkend

Waar ga je op vakantie als je traint voor een triathlon?