Hardlopen, je moet er wat voor over hebben
Vanmorgen moest ik mijn wekker zetten. Een unicum op mijn vakantie. Gebeurt me zelden. Vorig jaar ging ik ook geregeld hardlopen, met een hier werkzame en sportieve oude Fransman en een aantal meehobbelende hobbyisten zoals mijzelf. Dit jaar is de taaie Fransman geveld door een nekblessure en houdt een Nederlands stel (uit Bilthoven, of all places) de traditie een beetje gaande. Vanmorgen werden ze vergezeld door een Belg en ondergetekende. Om acht uur, 's morgens welteverstaan. Dat betekent, in het huidige leef- en slaappatroon van onze kinderen dat ik de wekker moet zetten en zelfs al thuis ben voor de boel hier tot leven is gekomen. Briljant. Maar ook lastig. Een goede loop is, zeker voor de start, al geen pretje om naar uit te kijken, maar als je jezelf ook echt in een half uur van bezweet uit bed tot fris en klaar voor de start moet zien te transformeren, wordt het wel een echte uitdaging. Maar het is gelukt. Ondanks het tijdstip en ondanks de al behoorlijke temperatuur. We zi...