Kleine fixaties

Mijn moeder is sinds een jaar of vier gepensioneerd. Dat betekent dat ze erg veel tijd heeft. Ze is wel druk, maar anders druk dan mensen die daarbij ook erg veel te doen hebben. Daarnaast is mijn moeder, mede door haar pensioen, een soort van zuinig met haar geld. Hartstikke terecht natuurlijk, zelfs zonder dat het maandelijks een winst/besparing oplevert, maar dat is een ander verhaal.

Zo heb ik, en hebben wij als gezin, een aantal issues met mijn moeder gehad, de afgelopen maanden. Zoals de vuilniszakken voor onze prullenbak in de keuken. De standaard zakken pasten op een gegeven moment niet meer, wat mijn moeder ertoe bracht, lief en zorgzaam, een heuse klopjacht op een grotere en passende zak in te zetten. Na twee maanden en enkele overspannen winkeliers, mondde dit uit in een enorme tent van plastic die je op kunt zetten, maar ook omgekeerd in je prullenbak kunt duwen. Dat laatste hebben we dus maar gedaan. Na het uitten van onze dankbaarheid stond er twee dagen later zo ongeveer een vrachtwagen met opleggen voor de deur, omdat mijn moeder blijkbaar denkt dat wij een zak per minuut vullen in en met ons huishouden en ze ons vast een voorraadje wilde aanbieden.

Stofzuigerzakken is ook zo'n 'ding' voor mijn moeder. Ze passen nooit, zijn te duur, niet universeel, ze zijn soms op en soms vol, en als dat in deze volgorde gebeurt is dat inderdaad knap irritant. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat je je kinderen moet gaan lastig vallen met elke denkbare oplossing voor een non existent probleem.... Zo niet mijn moeder, blijkens de volgende mail:

Dag lieverds,

Ik krijg regelmatig een catalogus waarin regelmatig zeeeeer handige zaken staan. Vandaag: een "permanente stofzuigerzak." Ik citeer: "Dankzij zijn universele vorm past hij op alle stofzuigermodellen. Het volstaat dat u het kartonnen ringetje van uw laatste wegwerpzak haalt en hem op de kleefring van uw permanente zak vastmaakt. Hij is uitgerust met een rits zodat u hem gewoon in de vuilnisbak kunt leegmaken en hem onbeperkt opnieuw kunt gebruiken. Om hem in de wasmachine te wassen, verwijdert u de kleefring makkelijk dankzij de zelfhechtende strip."

Hij kost 9.99, als jullie interesse hebben kan ik hem bestellen.

Kus,

Mam

Mooi aanbod, lief ook, maar na de vuilniszakken, was ik er wel een beetje klaar mee, en heb ik op mijn eigen subtiele manier geantwoord:

Hai Mam,

Ik ben even voor je op internet geklommen voor je. Want je blijft mijn moeder en ik houd heel veel van je, maar dit vereist een ingrijpen van buitenaf. Ik pak de handschoen graag op.

Via www.wiehelptmijmetmijnstofzuigerzakkenfixatie.nl ben ik in contact gekomen met Dr. Zan Ussi. Hij is specialist op het gebied van mensen (vnl vrouwen!) die een te groot gedeelte van hun brein op continue niveau bezig laten zijn met stofzuigers en bijbehorende zakken. Overigens kent hij ook iemand die je kan helpen met mogelijke

wasmachinefixaties, maar die heb ik nog niet bij je bespeurd.

Goed, de stofzuigerzakkenfixatie. In eerste instantie stelt hij voor, en ik ben het met hem eens, dat een wekelijks consult voldoende moet zijn om jouw probleem niet te verergeren. Daarnaast wordt direct een schadeprofiel opgesteld van zowel jouw leven als de invloeden die het heeft op jouw omgeving. Zo weet ik uit betrouwbare bron dat Kirs tegenwoordig nog slechts eenmaal daags stofzuigt. Niet normaal natuurlijk. Het is dan ook belangrijk het onderwerp en probleem zeer serieus te nemen en niet belachelijk te maken, danwel bagatelliseren.

Mocht evenwel blijken dat de wekelijkse sessies onvoldoende succesvol zijn, wordt een opname overwogen. In Vianen is, onder de dekmantel van een bekende fabrikant, een luxueus en ultramodern behandelcentrum ingericht voor de gehele groep aanverwante verschijnselen, genaamd "huishoudelijkeartikelenfixaties". Hier worden jaarlijks ruim 2300 patiënten behandeld en (eventueel via begeleid wonen) weer teruggeplaatst in de maatschappij. Met veel succes, getuige onderstaande referentie van Mevr. Claessen uit Alblasserdam: "Ik heb een hele nieuwe zus leren kennen, die weer lacht, danst, leeft en geniet alsof ze nog nooit een dweil met verwisselbare kop heeft gezien. Laat staan bezeten en vastgehouden!" (In dit specifieke geval ging het dus om de zgn dweilmetlossedweilfoxatie, een doorgeëvolueerde uitwas die lastig te bestrijden blijkt).

De dokter verwacht je telefoontje, en ook je verzekeraar heb ik inmiddels gesproken. Alle formaliteiten zijn geregeld, je kunt linea recta het warme bad dat geestelijke hulpverlening heet, inrollen. Maak je geen zorgen om ons, wij redden ons wel. En uiteraard hopen we de kleinkinderen ook snel weer kennis te mogen laten maken met hun oma, van wie we allemaal zoveel houden. Als ze weer beter is!

Kus,

Frank, je liefhebbende zoon

Gelukkig lijkt alles goed te komen. Ik heb 'r gisteravond nog even gebeld en de boodschap is doorgekomen. Kus mam, ik hou van je, ondanks alles...;)