AOW-leeftijd was/is unieke kans
Vandaag werd bekend dat na een dag en een nacht onderhandelen een akkoord over de nieuw in te voeren AOW-leeftijd heeft gefaald. Sneu. Nu moet de kamer het gaan doen en dat is, zo blijkt vaak, toch echt een laatste en altijd minste redmiddel.
Maar ik begrijp het ook niet echt, als ik eerlijk ben. Werkgevers komen met een plan, vakbonden komen met een plan. Beiden voldoen, zo lijkt het, aan de eis dat het vier miljard moet besparen. Bon. Werkgevers willen ergens in de toekomst hard de leeftijdsgrens van 65 naar 67 tillen. Punt. Vakbonden willen het vrijgeven en aan de werknemers zelf overlaten, gestimuleerd door extra premie als er langer wordt doorgewerkt.
Mijn persoonlijke voorkeur in deze is helemaal helder. Al vanaf het eerste moment. Als ik werkgever was geweest en de vakbonden hadden hun presentatie gegeven, had ik opgestaan en heel hard "akkoord" geroepen. Ze hebben gewoon een goed plan uitgedacht. Een waarbij weer meer keuze en dus zelfredzaamheid wordt neergelegd bij de al zo breeduit betuttelde burger. Top en dank daarvoor!
Maar nee, of het trots is, eigenwijsheid, maar de werkgevers kunnen er niet mee leven. Waarom niet? Is mij in twee dagen actualiteit volgen niet duidelijk geworden. Dit was een unieke kans weer een beslissing uit Den Haag en de wet- en regelgeving weg te halen en neer te leggen waar deze over het algemeen het best wordt genomen: het 'slachtoffer' zelf. Jammer.
Nu gaat de kamer aan de slag. Wordt dus weer een opgelegde regel, want van macht en beslissingen uit handen geven hebben ze in deze regering en kamer geen kaas gegeten. Er heerst toch echt nog altijd een idee dat wij, de landgenoten, vrij weinig zelf kunnen uitdenken en regelen. En als we dan al massaal iets vinden (minder immigratie, vaker en harder straffen, minder ambtenaren) negeert men dat al tientallen jaren.
Democratie nadert Sinterklaas. De leeftijd dat je er niet meer in gelooft ligt elk jaar lager.
Maar ik begrijp het ook niet echt, als ik eerlijk ben. Werkgevers komen met een plan, vakbonden komen met een plan. Beiden voldoen, zo lijkt het, aan de eis dat het vier miljard moet besparen. Bon. Werkgevers willen ergens in de toekomst hard de leeftijdsgrens van 65 naar 67 tillen. Punt. Vakbonden willen het vrijgeven en aan de werknemers zelf overlaten, gestimuleerd door extra premie als er langer wordt doorgewerkt.
Mijn persoonlijke voorkeur in deze is helemaal helder. Al vanaf het eerste moment. Als ik werkgever was geweest en de vakbonden hadden hun presentatie gegeven, had ik opgestaan en heel hard "akkoord" geroepen. Ze hebben gewoon een goed plan uitgedacht. Een waarbij weer meer keuze en dus zelfredzaamheid wordt neergelegd bij de al zo breeduit betuttelde burger. Top en dank daarvoor!
Maar nee, of het trots is, eigenwijsheid, maar de werkgevers kunnen er niet mee leven. Waarom niet? Is mij in twee dagen actualiteit volgen niet duidelijk geworden. Dit was een unieke kans weer een beslissing uit Den Haag en de wet- en regelgeving weg te halen en neer te leggen waar deze over het algemeen het best wordt genomen: het 'slachtoffer' zelf. Jammer.
Nu gaat de kamer aan de slag. Wordt dus weer een opgelegde regel, want van macht en beslissingen uit handen geven hebben ze in deze regering en kamer geen kaas gegeten. Er heerst toch echt nog altijd een idee dat wij, de landgenoten, vrij weinig zelf kunnen uitdenken en regelen. En als we dan al massaal iets vinden (minder immigratie, vaker en harder straffen, minder ambtenaren) negeert men dat al tientallen jaren.
Democratie nadert Sinterklaas. De leeftijd dat je er niet meer in gelooft ligt elk jaar lager.
Reacties