Rapport!! Wat een sensatie....
Sinds gisteren is er een hoop duidelijk geworden over het dagelijks functioneren van onze oudste, Rowdy. De man is bijna 13 en afgelopen zomer begonnen aan de middelbare school. We hebben uiteindelijk, op basis van zijn voorkeur voor tekenen en 'designen' (voor zover mogelijk bij een net tiener) gekozen voor X11, een VMBO met zeer grafische inslag. En dat bevalt ons fantastisch en uit de verhalen van het lijdend voorwerp zelf maken we ook vooral veel goeds op.
Maar toch, zo'n eerste jaar op een echte 'grote' school, het blijft afwachten. Met wat voor vriendjes komt ie ineens thuis? Hoe erg liggen de hormonen in de weg? Hoe gaat ie met de toenemende druk om? En het huiswerk? En de verwachtte verantwoordelijkheden? En 'het proces', van huiswerk krijgen, noteren, maken, leren, evt. herhalen, voorbereid zijn op de komende les?
Nou, niet al te slecht, is het antwoord halverwege het eerste jaar. De man heeft zijn rapport binnen en met 7, 7, 8, 8, 9, 9 en een 9 scoort ie beter dan zijn vader, moeder en ondergetekende ooit hebben gedaan op een cijferlijst! Briljante score, wetende dat ie voor een van de vakken met een zeven ook een 1 heeft gescoord omdat ie een opdracht niet had gemaakt (vergeten te noteren....). Dat had dus fluitend ook een 9 kunnen zijn. We zijn dan ook erg trots op de man!
Zijn eerste reactie was ook erg leuk, want zijn zorgen lagen vooral op het vlak van de continuïteit: "dit kan ik natuurlijk nooit meer herhalen". Dat kan wel, maar als het wat minder wordt is het ook geen punt hoor, hahaha. Je hebt wat marge, zeg maar.
Rowdy, je hebt het geweldig gedaan en we zijn hartstikke trots op je! Kus
Maar toch, zo'n eerste jaar op een echte 'grote' school, het blijft afwachten. Met wat voor vriendjes komt ie ineens thuis? Hoe erg liggen de hormonen in de weg? Hoe gaat ie met de toenemende druk om? En het huiswerk? En de verwachtte verantwoordelijkheden? En 'het proces', van huiswerk krijgen, noteren, maken, leren, evt. herhalen, voorbereid zijn op de komende les?
Nou, niet al te slecht, is het antwoord halverwege het eerste jaar. De man heeft zijn rapport binnen en met 7, 7, 8, 8, 9, 9 en een 9 scoort ie beter dan zijn vader, moeder en ondergetekende ooit hebben gedaan op een cijferlijst! Briljante score, wetende dat ie voor een van de vakken met een zeven ook een 1 heeft gescoord omdat ie een opdracht niet had gemaakt (vergeten te noteren....). Dat had dus fluitend ook een 9 kunnen zijn. We zijn dan ook erg trots op de man!
Zijn eerste reactie was ook erg leuk, want zijn zorgen lagen vooral op het vlak van de continuïteit: "dit kan ik natuurlijk nooit meer herhalen". Dat kan wel, maar als het wat minder wordt is het ook geen punt hoor, hahaha. Je hebt wat marge, zeg maar.
Rowdy, je hebt het geweldig gedaan en we zijn hartstikke trots op je! Kus
Reacties