Werk, feestdagen en steken
Het was alweer even geleden, dus ik dacht: 'update'!
Het is druk geweest. Ik niet natuurlijk, maar mijn omgeving...;). En wij draaiden gelukkig gewoon en goed door. Met name werkzoekend (De Vrouw en ik) en sportend (ikke). Maar ook werkend. Ha! Rowdy bij het Spoorwegmuseum, zijn derde en laatste stage voor hij komend voorjaar met wat tentamens zijn derde en laatste jaar afmaakt. En daarna? Nog geen concreet plan. Hij wil HBO gaan doen, maar onderneemt voorlopig nog geen actie. Alle tijd natuurlijk, want de meeste open dagen zijn al bezig of achter de rug.
Maar vooralsnog was hij wel de enige met een baan, hahaha. Dus smoel houden ouwe en die jongen aan het werk laten. Maar vorige week kon ik op gesprek bij DELA en twee dagen later was het rond. Gisteren begonnen, vandaag al eerste lange strategische contentmarketingsessie achter de rug. Het begin belooft veel. Leuke klus, goede en leuke mensen en een best uitdagend onderwerp. De taart die CRM People stuurde ter welkom smaakte er niet minder om...;).
En zo vloog Sinterklaas dus ook voorbij. Wij hadden een voor ons doen zeer bescheiden viering. De kinderen geloven helemaal niet meer en we hadden de nadruk verschoven naar samenzijn, eten en spelletjes spelen. Super gezellig en geslaagd en met de cadeautjes die er wel waren werd een mooie tevredenheid gescoord. Helemaal goed dus weer.
Met mijn klus erbij en De Vrouw zoekend, maar al erg concreet bij een (mooi) aanbod (hopelijk), gaat de Kerst een prima feestje worden. De meeste familie komt wel even langs en dankzij de vele weekenddagen die worden gepakt blijft er nog voldoende tijd over om te werken. Een beetje vrij en toch doorwerken is toch wel het prettigst als je er niet echt tussenuit gaat. De skivakantie gaat pas volgend jaar weer plaatshebben, ijs en weder dienende, dus dan maar lekker zo. Vrouw en kids kunnen in de chillstand, Rowdy en ik moeten het gaan verdienen.
Op naar januari dus. Via Rowdy's 20ste verjaardag naar Senna's 10e. Mooie tijden. Mooie maanden dus. Met waarschijnlijk toch iets minder tijd om me sportief helemaal uit te leven. Op zich geen punt. Mijn basis is geweldig en er is nog voldoende tijd voor gekke fratsen. Daarnaast heb ik al drie weken op zondag last van steken in mijn linkerborst. De eerste keer moest ik stukken wandelen, de tweede keer hoefde ik niet te passen, maar afgelopen zondag was het weer erg hevig en heb ik gewandeld tot het wat wegebde. Erg typisch, want ik liep op dat moment al lekker uit na de bostraining van Hellas. Gisteren en vandaag heb ik de steken ook gevoeld, terwijl ik me niet bovenmatig inspande. Dus erg vervelend. Vanavond ga ik maar even rustig aan doen. Loopje naar de training, meedoen aan de warming-up en loopscholing en dan weer op het gemakje terug.
Komende weken maar rustig voelen wat er gebeurt en hoe het gaat. Toch aparte streek om pijntjes te hebben. Inlezend lijken het de spiertjes tussen mijn ribben te zijn, maar hoe ik die heb kunnen verrekken is mij een raadsel. Afijn, door erover te zeiken wordt het niet minder. Twee weekjes iets minder fanatiek lopen en lekker fietsen en zwemmen lijkt me meer bijdragen aan herstel en toekomst....;)
Voor nu en waarschijnlijk voor straks ook: geniet van de feestdagen! Tot in januari...;)
Het is druk geweest. Ik niet natuurlijk, maar mijn omgeving...;). En wij draaiden gelukkig gewoon en goed door. Met name werkzoekend (De Vrouw en ik) en sportend (ikke). Maar ook werkend. Ha! Rowdy bij het Spoorwegmuseum, zijn derde en laatste stage voor hij komend voorjaar met wat tentamens zijn derde en laatste jaar afmaakt. En daarna? Nog geen concreet plan. Hij wil HBO gaan doen, maar onderneemt voorlopig nog geen actie. Alle tijd natuurlijk, want de meeste open dagen zijn al bezig of achter de rug.
Maar vooralsnog was hij wel de enige met een baan, hahaha. Dus smoel houden ouwe en die jongen aan het werk laten. Maar vorige week kon ik op gesprek bij DELA en twee dagen later was het rond. Gisteren begonnen, vandaag al eerste lange strategische contentmarketingsessie achter de rug. Het begin belooft veel. Leuke klus, goede en leuke mensen en een best uitdagend onderwerp. De taart die CRM People stuurde ter welkom smaakte er niet minder om...;).
En zo vloog Sinterklaas dus ook voorbij. Wij hadden een voor ons doen zeer bescheiden viering. De kinderen geloven helemaal niet meer en we hadden de nadruk verschoven naar samenzijn, eten en spelletjes spelen. Super gezellig en geslaagd en met de cadeautjes die er wel waren werd een mooie tevredenheid gescoord. Helemaal goed dus weer.
Met mijn klus erbij en De Vrouw zoekend, maar al erg concreet bij een (mooi) aanbod (hopelijk), gaat de Kerst een prima feestje worden. De meeste familie komt wel even langs en dankzij de vele weekenddagen die worden gepakt blijft er nog voldoende tijd over om te werken. Een beetje vrij en toch doorwerken is toch wel het prettigst als je er niet echt tussenuit gaat. De skivakantie gaat pas volgend jaar weer plaatshebben, ijs en weder dienende, dus dan maar lekker zo. Vrouw en kids kunnen in de chillstand, Rowdy en ik moeten het gaan verdienen.
Op naar januari dus. Via Rowdy's 20ste verjaardag naar Senna's 10e. Mooie tijden. Mooie maanden dus. Met waarschijnlijk toch iets minder tijd om me sportief helemaal uit te leven. Op zich geen punt. Mijn basis is geweldig en er is nog voldoende tijd voor gekke fratsen. Daarnaast heb ik al drie weken op zondag last van steken in mijn linkerborst. De eerste keer moest ik stukken wandelen, de tweede keer hoefde ik niet te passen, maar afgelopen zondag was het weer erg hevig en heb ik gewandeld tot het wat wegebde. Erg typisch, want ik liep op dat moment al lekker uit na de bostraining van Hellas. Gisteren en vandaag heb ik de steken ook gevoeld, terwijl ik me niet bovenmatig inspande. Dus erg vervelend. Vanavond ga ik maar even rustig aan doen. Loopje naar de training, meedoen aan de warming-up en loopscholing en dan weer op het gemakje terug.
Komende weken maar rustig voelen wat er gebeurt en hoe het gaat. Toch aparte streek om pijntjes te hebben. Inlezend lijken het de spiertjes tussen mijn ribben te zijn, maar hoe ik die heb kunnen verrekken is mij een raadsel. Afijn, door erover te zeiken wordt het niet minder. Twee weekjes iets minder fanatiek lopen en lekker fietsen en zwemmen lijkt me meer bijdragen aan herstel en toekomst....;)
Voor nu en waarschijnlijk voor straks ook: geniet van de feestdagen! Tot in januari...;)
Reacties