De oranje-evaluatie: Louis, bedankt

Mijn zoon, toch best fanatiek en vooral van het late opblijven, was ergens halverwege de tweede helft in slaap gevallen. Niemand kan het hem kwalijk nemen, zelf Louis van Gaal niet, die eerder nog pleitte voor het op houden van de kinderen voor deze halve finale. Mijn dochter, twee jaar jonger, haalde het wel. Zij vindt het vooral erg gezellig, zo met z'n allen voetballen kijken. En zo vat ik het Oranje-toernooi maar gelijk samen: niet per se geweldig goed of leuk, wel gezellig en hier en daar behoorlijk verrassend.

Bondscoach Van Gaal verraste al met zijn definitieve selectie. Geen linksback, wel een centrale middenvelder (Blind) en een centrale verdediger (Martins Indi) die er uit de voeten kunnen. En, naar later bleek, een oude rechtsbuiten. Een ander mogelijk issue werd zacht weggemanaged: Van der Vaart. Ik ben ervan overtuigd dat de blessure slechts een manier was om de middenvelder zonder imagoschade en gezichtsverlies aan zijn vakantie te kunnen laten beginnen. Van Gaal had voldoende alternatieven en verwachtte (achteraf lijkt dat zeer terecht) dat VDV de inhoud niet meer heeft om op dit niveau zo voluit te kunnen presteren.

Van Persie
"Maar wij hebben Van Persie, Robben en wellicht Sneijder, dus wie maakt ons, zeker aanvallend, iets?" Dat was wel de heersende gedachte, richting start toernooi. Dat, en dat we verdedigend echt weinig te eisen hebben. We beschikten (nog) niet over de perfecte generatie. Het is wat het is. En toen kwam Spanje.

We bleken ineens over niet zomaar een, maar zelfs een gouden generatie te beschikken. We hadden een jaar geleden (op de Confederations Cup) de Brazilianen over de Spanjaarden heen zien wervelen, maar dat vooral geduid als krachtig optreden van dit Brazilië, niet zozeer als probleem voor Spanje. Inmiddels weten we beter. Daar tekende zich het einde van deze Spaanse generatie aan, en Brazilië bleek gewoon een fantastische dag te hebben. Spanje kwam toch met dezelfde prijswinnende generatie en spelers aan op dit WK en heeft er een teleurstellende afscheidstournee van moeten maken. De 5-1 tegen Nederland kwamen ze niet meer te boven, en eerlijk is eerlijk, dat geldt ook voor ons.

Want we hadden een standaard neergezet en vanaf dat moment was elke inhoudelijke discussie gecentreerd rond teleurstelling. Wij Nederlanders hebben nu eenmaal niet veel aansporing nodig om hoge verwachtingen te hebben,. De spil in deze verwachting en het verder mindere toernooi was met name Van Persie. Hij begon letterlijk flying aan deze eindronde, maar heeft eenmaal geland vooral gezocht naar dat magische momentum dat hem bij Arsenal en Manchester United tot wereldspits maakte. Helaas. Een domme tweede gele kaart en een schorsing voor de derde poulewedstrijd braken zijn ritme nog meer en in de knock-outfase was de magie helemaal verdwenen. Hij speelde vast wel taakbewust en in dienst van het elftal, maar het was hemeltergend om naar te moeten kijken en leverde slechts een nieuw record buitenspelstaan op tegen Costa Rica.

Nee, het vertoonde spel ('in balbezit', zou Louis aanvullen) was uiterst pover en Van Persie lijkt echt een eindrondejinx te hebben. Wel geweldig waren, in niet-willekeurige volgorde:

- Het resultaat. Gewoon weer halve finale, niks mis mee...

- De lekker onbevangen en zeer overtuigende supersub Depay

- De definitieve doorbraak van zowel de zeer pro-actief en voetballend verdedigende De Vrij als van Wijnaldum, die eindelijk die laatste stap lijkt te hebben gemaakt ("ik ben geweldig goed, zolang ik maar niet denk dat ik de beste ben en per se op tien moet voetballen")

- De geweldige discipline en opofferingsgezindheid van Sneijder

- Ron Vlaar. Wat een beest van een verdediger ben jij inmiddels geworden. Ik kan me niet indenken dat je komend seizoen nog bij Aston Villa speelt. Mooie club, maar jij bent een treetje hoger aanbeland

Louis

Maar mijn grootste genot zat 'm de afgelopen weken in de gedachtekronkels en de presentatie van Louis van Gaal. Hij was de man met het plan en voerde dat met militaire precisie uit. Het heeft mijn ogen geopend als het gaat om de daadwerkelijk toegevoegde waarde die een coach kan hebben op de prestaties van zijn team. Het kwam deze weken zo nadrukkelijk in beeld. De vertrouwen schenkende vaderfiguur, de strenge leermeester, de tacticus, de leider die ruimte weggaf in plaats van nam, alle facetten kwamen in beeld. Deels door het wereldwijde en dagelijks gevolgde WK-podium, maar zeker ook omdat van Gaal in een ronduit geweldige vorm stak. Hij heeft er de ultieme wraak op zijn grootste criticaster mee bewerkstelligd, want ik ben ervan overtuigd dat de spanningen bij VI Oranje toch echt terug te voeren zijn tot de afstand die er ontstond tussen de meningen van de heren aanwezig en die van het steeds meer overtuigde Oranje-publiek. En dat blijft een bijzonder fenomeen, want er werd geen onzin uitgekraamd en met name Derksen is naast zijn stellige woordkeuze niet op rare teksten te betrappen geweest. Van Gaal was en is nog steeds een topcoach, hij was naar buiten toe erg nukkig en soms zelfs ronduit onbeschoft (dit toernooi niet gezien!) en hij kan zich als een idioot gedragen als ie voor een menigte staat. Tsja, daar is niks aan veranderd tijdens deze eindronde, toch?

Maar de goodwill die Van Gaal deze twee maanden heeft gescoord is gigantisch. Ook met het oog op zijn volgende klus als trainer van Manchester United. Ook in Engeland heeft men een bevlogen en inhoudelijk zeer sterke trainer kunnen bewonderen en ik ben ervan overtuigd dat hem dat extra krediet verschaft dat misschien wel nodig is om eventuele lastige eerste weken bij United door te komen. En als hij zijn standje 'charme' (lees: normaal intermenselijk gedrag vertonen in contact met m.n. journalisten) nog even kan laten voortduren, komt het helemaal goed.

Tips voor de betrokkenen

Dan resten ons de tips, want er blijven altijd zaken over die verbetering behoeven, of verbeteringen die benoeming verdienen.

1) Van Persie alleen nog kwalificatie- en oefenwedstrijden laten voetballen

2) Cillessen is een geweldige keeper, maar kan dus echt niks met penalty's. Oefenen en anders vervangen na de groepsfase

3) De tactische flexibiliteit die er voor dit toernooi is ingebracht is zeer verrijkend. Dit maakt ons beter, minder voorspelbaar en meer weerbaar. Ik kan mij zo voorstellen dat we dit niveau van veelzijdigheid erin houden (dit is eigenlijk geen tip, maar een eis...)

Dank en succes

Louis, bedankt! Voor de hoop. Want niet alleen heb je laten zien dat een passend plan ook een minder talentvolle en/of ervaren selectie tot een gevaarlijke outsider promoveert, ook heb je de spelersgroep weer zeven wedstrijden op een eindronde meer ervaring geboden. Deze generatie gaat daar vele vruchten van plukken. Er zijn er een paar echt doorgebroken, een paar tikken op het raam, wellicht biedt zich nog iets aan van buiten deze groep en er hoeft niet acuut iemand met (interland)pensioen. Een ruime voorraad dus, aan talent, ervaring, potentie en zelfs in aantallen. Ongekend in een kleiner landje als het onze....

Rest mij Guus Hiddink alle succes toe te wensen. Er ligt dus een grote en goed gevarieerde groep spelers klaar en speltechnisch ligt er makkelijke winst in het vooruitzicht. Aan de andere kant is het resultaat schier onovertrefbaar. En zijn we de afgelopen periode tactisch verwend, zowel wij als publiek, als de spelers zelf. Ga die uitdaging maar aan, vooral omdat daar niet per definitie de kracht van de coach Hiddink ligt.

En wellicht houden zoon (slaap) en dochter (interesse) het over twee jaar wat langer vol, want gezellig was het de afgelopen weken zeker bij ons thuis...;)