We kunnen weer door
Aan alles merk je dat het jaar toch een beetje op gang moet komen. Alsof we met z'n allen enorm hebben moeten werken om 2007 tot een goed en bevredigend einde te brengen en nu plotsklaps afstorten, minder scherp en gefocussed zijn en de uren, energie en andere input eventjes niet kunnen leveren.
Prima, tijd van ontspanning moet er tenslotte ook zijn. Maar het blijft typisch. Dat je na een vakantie op gang moet komen, soi. Maar een jaarwisseling duurt een paar minuten, een hoop drank, gevolgd door één vrije dag! Rammen! Kom op.
Maar goed, week 3 is alweer halverwege, de warming-up zit er inmiddels op. Het normale leven kan zijn aanvang weer nemen. Ook raar. Als het te lang normaal is, betalen we een fortuin voor wat 'niet normaals' (vakantie), om dan vervolgens na een paar weken hartstochtelijk terug te verlangen naar de saaie(re) handel en wandel van ons dagelijks bestaan.
Gelukkig is de competitie weer begonnen. Weken zonder voetbal blijf ik associeren met avondeten zonder vlees. Het kan, maar moet niet te vaak gebeuren of te lang duren. En, evenals Louis van Gaal én Willen van Hanegem, blijf ik geloven (tegen beter weten in misschien) en hopen op AZ als kampioen. Gewoon, omdat het tegen alle tradities en historie indruist. En omdat het een leuke ploeg is. En omdat FC Utrecht het toch (net? -:)) niet gaat redden. En omdat we dan met z'n allen weer kunnen genieten van Louis van Gaal in zijn overwinningsspeech op de Kaasmarkt in Alkmaar. Lachen.
We hebben medio mei toch reden zat om uit te zien naar wat leuks. Van Oranje hoeven we weinig te verwachten. Maar zelfs dat lage/niet bestaande verwachtingsniveau heeft een duidelijke pluskant: het laatste toernooi waar Nederland geen reet om gaf omdat het zichzelf kansloos waande, wonnen we. Dus, tsja, vertel me, wat is wijsheid.
PS, in opvolging van de lyrische verhalen over de skitrip in Sauerland, hebben we de dag na thuiskomst de volgende voor eind februari geboekt. Check!!
Prima, tijd van ontspanning moet er tenslotte ook zijn. Maar het blijft typisch. Dat je na een vakantie op gang moet komen, soi. Maar een jaarwisseling duurt een paar minuten, een hoop drank, gevolgd door één vrije dag! Rammen! Kom op.
Maar goed, week 3 is alweer halverwege, de warming-up zit er inmiddels op. Het normale leven kan zijn aanvang weer nemen. Ook raar. Als het te lang normaal is, betalen we een fortuin voor wat 'niet normaals' (vakantie), om dan vervolgens na een paar weken hartstochtelijk terug te verlangen naar de saaie(re) handel en wandel van ons dagelijks bestaan.
Gelukkig is de competitie weer begonnen. Weken zonder voetbal blijf ik associeren met avondeten zonder vlees. Het kan, maar moet niet te vaak gebeuren of te lang duren. En, evenals Louis van Gaal én Willen van Hanegem, blijf ik geloven (tegen beter weten in misschien) en hopen op AZ als kampioen. Gewoon, omdat het tegen alle tradities en historie indruist. En omdat het een leuke ploeg is. En omdat FC Utrecht het toch (net? -:)) niet gaat redden. En omdat we dan met z'n allen weer kunnen genieten van Louis van Gaal in zijn overwinningsspeech op de Kaasmarkt in Alkmaar. Lachen.
We hebben medio mei toch reden zat om uit te zien naar wat leuks. Van Oranje hoeven we weinig te verwachten. Maar zelfs dat lage/niet bestaande verwachtingsniveau heeft een duidelijke pluskant: het laatste toernooi waar Nederland geen reet om gaf omdat het zichzelf kansloos waande, wonnen we. Dus, tsja, vertel me, wat is wijsheid.
PS, in opvolging van de lyrische verhalen over de skitrip in Sauerland, hebben we de dag na thuiskomst de volgende voor eind februari geboekt. Check!!
Reacties