Ben je trots op wie je bent geworden?

Die ene vraag. Terugkijken en eerlijk zijn. Tuurlijk, het is nog niet voorbij en alles en iedereen is veranderbaar. En anders nog wel bij te sturen. Maar toch. Ben je trots op wie je bent (geworden)?

In mijn persoonlijke 'grote veranderjaar', 2013 sprak ik op de begrafenis van een van mijn beste vrienden. Na afloop stond ik met bier in de hand de boel gade te slaan met Jasper, die toen zei "het gaat erom hoe je herinnerd wordt". Is wat mij betreft niet het hele punt, maar het zette me wel aan het denken. Hoe zou ik, toen, herinnerd worden?

Voor het overgrote deel was ik dik tevreden met hoe ik herinnerd zou gaan worden. Maar in de maanden en jaren die volgden ben ik wel gestopt met roken, meer gaan sporten, gezonder gaan eten, 9 kilo afgevallen en heb ik mij voorgenomen dat werken belangrijk is, maar ook alleen als ik er plezier in heb en de kinderen op school zitten.

Dat geeft ook de beperking van 'herinnering' aan. Ik wil uiteraard graag fantastisch herinnerd worden, maar meer nog dan een glimlach op andermans gezicht bij mijn afwezigheid, wil ik vooral zelf leuke herinneringen kweken. Ik wil plezier hebben, liefde geven en krijgen, trots zijn, lachen en huilen en af en toe wegdromen bij de schoonheid van details die we normaliter missen.

Ja, ik ben enorm trots op wie ik inmiddels ben. 43 Jaar, gezond, liefhebbend echtgenoot, een loyale en altijd bereikbare vriend en in ieder geval meer en beter vader dan ik zelf heb ervaren. Nou is dat laatste nogal relatief, maar we hebben (denk ik) allemaal wel de insteek fouten van onze ouders te voorkomen, niet te maken. Dat lukt me vaak, maar niet altijd. Maar ik doe mijn best. En dat blijf ik natuurlijk doen... We zijn er tenslotte nog niet, hoop ik...;)!

Is er nog wel wat te wensen en/of verbeteren? Zat. Ik hoop nog wel wat relaxter te worden richting kinderen die niet doen wat ik wil. Dan is mijn ongeduld en onbegrip het grootst. Verder wil ik een stabiele omgeving bieden voor twee stuks aanstaande tienerjaren en een (nog niet geplande) huisverlater. En de man zijn die mijn vrouw verdiend. En mijn energie delen, zodat anderen er ook echt wat aan hebben. En meer van zulks. Maar voorlopig antwoord ik: ja, best wel.