Fietsen met de oudste

Hier was ik al wel een paar maanden mee bezig. Rowdy's latente interesse in fietsen hadden we al vaker besproken, maar verder dan zijn voorkeur voor wielrennen ten opzichte van mountainbiken waren we nog nooit gekomen. Vooral dankzij een praktisch opstakel: ik heb maar een fiets.

Nu ik mij aan het oriënteren ben op een nieuwe fiets, riep Mark vorige week "neem mijn fiets nou eens mee en voel hoe een wat sneller gebouwd frame rijdt, doet en voelt". Zo gezegd, zo gedaan, dus ik op Mark's fiets, voelen hoe een lager, stijver, lichter frame reageert en Rowdy op mijn fiets.


We moesten niet te ver, vond de man. Hij was vorige week al op de racefiets naar de camping gekomen en dat had 'm gesloopt. Die 20 kilometer. Ik had wel het idee dat ie wat overdreef, maar wilde het ook niet gelijk overdoen. Een rondje Loosdrecht dus. Lekker langs water, recreërende  medemensen en terug langs een van de mooiste stukjes Utrecht: de Vecht. Een passend eerste rondje.

Nadat we allebei wat hadden kunnen wennen aan de fiets heb ik me verder niet echt ingehouden. Natuurlijk kan het harder, maar je wilt ook af en toe kletsen. Dus met stukjes van gemiddeld 34 kilometer per uur erbij en verder veel draai en bochtwerk en een banaantje ergens in het midden, was het een mooi en relaxt rondje.


Wat me, los van de gezelligheid, echt opviel was het gemak waarmee die gozer fietst. Hij crosst natuurlijk al jaren op veel grotere en zwaardere motoren, maar dat zich dat gelijk vertaalt in een geweldige balans en dus bike handling had ik niet voorzien. Hij rijdt weg en is al direct in staat om in de beugels te duiken, in mijn tri bars te liggen, op snelheid omkijken naar verkeer zonder te slingeren en te allen tijde rustig te eten en drinken. Ik had er zeker zes maanden fietsen op zitten voor ik mij daar zeker en evenwichtig genoeg voor voelde....


Gelukkig wist ik nog wel wat brandende spieren in zijn benen te fietsen, al weet ik zeker dat als hij het zo leuk blijft vinden, ik over een jaartje puffend vraag of het wat relaxter kan. En het ergste is: zwemmen kan hij ook goed, en hardlopen doet hij ook. Een natuurlijke triatleet dus, ware het niet dat dat hem dus niet boeit...;). Gevalletje jammer.

Maar we kunnen voortaan wel samen fietsen. Leuk!!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zoveel trots, wat een prestatie!!

Toch best indrukwekkend

Waar ga je op vakantie als je traint voor een triathlon?