Nazomeren dan maar....

De zomer is voorbij. Beetje cru, op 10 augustus, maar daar waar de zomervakantie eindigt, eindigt de zomer. En dat was vanmorgen, toen mijn wekker 06.18 uur aangaf.

De Vrouw en ik zijn vandaag weer aan het werk. De kinderen vegeteren nog even door. Rowdy zit natuurlijk al een jaar of drie in een zichzelf almaar verlengende zomervakantie, Finn en Senna moeten de 24ste weer naar school. Maar er is natuurlijk nog de zachte landing: de camping. Ons seizoen loopt tot oktober. Hopend op fatsoenlijk weer biedt dat prima perspectief op een lekker nazomer.

Maar de vakantie was heerlijk! Volgens mij hebben we allemaal gedaan en gekregen waar we voor kwamen. De kinderen kwamen om uit te rusten (Rowdy) en vooral veel met vrienden te doen (alledrie) en dat is ruimschoots gelukt. De Vrouw en ik kwamen voor rust en sport (ik) en ook daar zijn we goed in geslaagd. We hebben werkelijk helemaal niks gedaan, naast boodschappen, boekjes lezen en een trip naar een klimpark.

Op het Franse park was natuurlijk genoeg te doen, voor de Fransen. Want de Franse animatie had er van 11 's ochtends tot middernacht de vaart inzitten. Voor de Fransen. Nu is dat naast een tikkeltje 'onwelkom' verder geen probleem, want wij willen toch niks, hahahaha. En het grote schuimbakspektakel, wat Senna dan wel weer leuk vindt, is natuurlijk volledig internationaal. Als er geen gastvrijheid bij komt kijken, zijn zelfs de Fransen erg aardig.

En we hadden natuurlijk nog onze eigen programmawensen. Zoals het jaarlijkse pannenkoekenbakken (en eten) voor alle kids. Ik kreeg wel het idee dat het voor de grotere kinderen inmiddels niet meer zo interessant is, dus deze kunnen we volgend jaar ook skippen. Maar het was gewoon gezellig en de iets minder grote kinderen (lees: geen imago issues met pannenkoeken) hebben genoten. En wij ook, van het bakken...;)

De jaarlijkse ziekenhuisactie was deze reis helaas ook voor ons. Felix, vriend van Rowdy, wilde per se (en terecht) andermans glasscherven van het strand opruimen. Dat deed ie echter onverschillig en onoplettend (laatste keer, denk ik). Tsjak. Vijf hechtingen over de lengte van zijn vinger vanaf de top en geen zwempret meer voor de man. Aan het einde van de vakantie zag het er alweer hartstikke goed uit en inmiddels zijn de hechtingen ook weer weg. Het kost je alleen in eerste instantie wel schrik en een halve nacht.

Qua sporten was het zalig!! Weer veel met Pierre-Marie gelopen, alleen gelopen en gefietst, de heuvels landinwaarts weer goed gedaan en vooral genoten van sporten bij meer dan 25 graden celcius. Zo zalig. Mijn hartslagband is na de halve triatlon nooit meer de oude geworden, dus die mag ik terug gaan sturen voor vervanging. Weer. Ik geloof dat dit mijn derde vervanging is van een Garmin hartslagband. Dat doen ze elke keer fantastisch, maar het is geen goed teken...!

Voor nu dus hopelijk goed nazomeren. Nog (een kleine) twee maandjes camping. Daarnaast gaat De Vrouw in oktober met een vriendin naar Italië en gaan we met z'n viertjes in de herfstvakantie een weekendje naar Luxemburg. Hotel 'opmaken' dat ik vorig jaar verkeerd boekte en niet meer kon annuleren. Heerlijk, zulke foutjes....;)

Oh, en nog een laatste nieuwtje: Jasper en ik hebben ons ingeschreven voor de hele triatlon in Frankfurt. 3 Juli 2016 is de dag en ik kan niet wachten! Maar ik zal een uitgebreidere post schrijven over deze triatlon en wat de plannen zijn.

Voor nu: werkse. Hahahahahahaha. Slecht mens.