Van die overpeinzingen

Conn Iggulden is de schrijver wiens boeken ik momenteel lees. Meer specifiek een reeks over het leven en, inmiddels, dood van Genghis Khan, als Temujin. Prachtige verhalen, waarin hij zich nadrukkelijk aan de (voor zover bekend) feiten en overgebleven geschiedenis houdt, en daar waar hij twijfelt of zelf aanvult, verklaart ie dat aan het eind van elk boek.

Naast de verhalen en het meeslepende schrijven, valt de hardheid van het bestaan van toen op. Hele dorpen en steden worden vermoord, niet bij een stam horen is ook al dodelijk, vrouwen worden letterlijk veroverd en (mee)genomen en familieleden schrikken niet terug voor moord op elkaar.

Een van de belangrijkste onderdelen van de Mongoolse opvoeding in die tijd, was het hebben van een 'cold face'. Dit cold face toont niks en beschermt de houder van het delen van emoties, en dus het weggeven van waardevolle informatie. Stoïcisme dus.

Nog altijd door velen als uitzonderlijke kwaliteit gezien. Het 'niks weggeven' als doel, de José Mourinho van emoties en gedachten. Stoïcisme staat voor kracht. Zelfs voor leiderschap. Het hebben en, godbetert, tonen van emoties is zwak, vrouwelijk, voor minder uitzonderlijke mensen.....

Ook stilte wordt vaak gewaardeerd. De stillere mensen worden vaker als intelligent beschouwd. Introversie als talent, terwijl de eigenaar er juist vaak mee aan de slag moet. Vind men. Zeg het maar. Feit is natuurlijk, dat als je niks zegt, je jezelf niet blootgeeft. Je kunt niet door de mand vallen, falen wordt moeilijker.

De keerzijde is natuurlijk dat deze 'beveiliging' ook voorkomt dat je opvalt. Het wordt met een dergelijk karakter (of bewust gekozen strategie) veel moeilijker het maaiveld te ontstijgen.

Voor mij is het verder geen probleem. Ik heb geen keus. Ik kan gewoon slecht stil zijn of zelfs minder opvallend zijn en doen. Wel doe ik al jaren mijn best me meer in te leven in de juist exact andersom ingerichte medemens, maar dat lukt maar ten dele. Helaas is empathie ook niet echt mijn sterkste punt.

Bij Bjørn Borg was zijn stoïcisme een kracht. Bij Genghis ook. Ik vind het ook sterk overkomen, maar misschien komt dat omdat ik makkelijk bewonder wat ik zelf niet heb...;)