Wow, toptijd. En nu?

Dus dan loop je, volstrekt onverwacht, toch die toptijd (relatief natuurlijk...;)). En dat wat? Dat zwarte gat duurde exact twee seconden: onder de 1.40 wil ik. En snel.

Het begon met een generale, een week of vijf geleden. Over de Heuvelrug liep ik exact 21,1 kilometer over heuvelachtig en onverharde ondergrond. In 1.45. Dat is tevens mijn persoonlijk record sinds jaren. Dus eigenlijk ook een beetje mijn grens. Soms stoort dat een beetje, vaker intrigeert het. Waarom ga ik niet harder? Ik train toch? Soms zelfs gericht...

Wat natuurlijk helpt, maar ook afleidt, is dat ik ook fiets en soms zelfs zwem. Dat is goed voor je lijf, en zeker ook voor een deel van je training. Maar een gebrek aan focus kan net het verschil zijn tussen een goede recreant en een bijzondere recreant.

De voorbereiding verliep gesmeerd, tot de Pyramide duatlon in Austerlitz vorige week werd afgelast. Daarvoor had ik twee a drie weken rustig aan gedaan. Daarnaast was ik de week ervoor snipverkouden geworden. Dat betekende veel teveel snot, geen hardheid en geen kilometers. En lekker de afgelasting eruit lopen doe je een week voor je halve natuurlijk ook niet. Een tweede week met inmiddels minder snot, maar erg veel hoesten en onderbroken nachten maakten mij niet per se erg gerust op een goede afloop. Het feit dat ik woensdag even mijn halve tempo wilde lopen en dat 11,3 kilometer per uur bleek te zijn hielp ook niet....

En toen was daar een formidabele 1.41, met een gemiddelde van 12.5 kilometer per uur. Geweldig. Erg goed gelopen, opgebouwd, en vooral alles eruit gehaald. Op de Maliebaan had ik werkelijk geen enkele versnelling meer over voor de laatste 500 meter. Wat een tevredenheid en wat een spierpijn. We zijn nu vier dagen verder en voor het eerst loop ik weer een beetje normaal na langer dan 30 seconden niet bewegen...

En nu dan? Ja, dat.... Ik wil natuurlijk onder die 1.40. En snel een beetje. Dat hoeft niet in een officiële wedstrijd, dat mag ook gewoon op een mooi trainingsrondje. Om dat te doen ga ik drie dingen doen:

1) Meer lopen op gemiddelde snelheid (horloge kopen)

2) Af en toe over de 25 kilometer lopen, duur opbouwen

3) Intervallen voor de snelheid

Dat laatste heb ik nog nooit gedaan, dus daar zit winst. Het tweede is vooral leuk en opent wellicht weer een andere deur. Ik zal namelijk ook nooit meer vergeten dat ik mijn startnummer voor de marathon van Rotterdam heb moeten weggeven. En om de brutaliteit maar even af te maken. Uitlopen is belangrijk, maar als dat binnen 3.30 kan, erg graag...;)!!!