Hardlopen en dus weer denken aan triatlon
Ik zie mijzelf als een erg flexibel mens. Dus als ik, zoals afgelopen jaar gebeurde, door De Knie niet meer mag hardlopen en dus geen triatlon's meer kan en mag doen, dan ban ik al deze vormen van vermaak ook direct uit mijn leven. Mijn Twitterbio wordt aangepast, de instellingen op Strava, ik ontvolg de hardlopers en triatleten (die ik niet ken), haal hardlopen weg als hobby op mijn CV en zeg mijn lidmaatschap bij Hellas Triatlon op.
Dat laatste lukte me niet, daar vertrek je maar een keer per jaar en ik had net verlengd. Zeer klantonvriendelijk overigens, maar achteraf niet erg. Want sinds een week of zes wordt er weer gelopen. Niet al te hard, maar wel lekker en zeer gemist. Dus heb ik mijn Twitterbio weer gewijzigd, mijn Strava geupdate en komt mijn CV ook weer aan de beurt. Je wilt tenslotte wel altijd actueel zijn, en de waarheid spreken.
Gisteren heb ik, na een zeer goed (letterlijk) gelopen vakantie en duizendmaal bezworen te hebben dat het me niet meer om tijd en afstand gaat, toch maar wat baldadigers gedaan. Ik ben het zogenaamde grote rondje van Jasper en mijzelf gaan lopen. Dat was in mijn beleving zo'n 16 kilometer en leek me, ondanks lichtelijk baldadig dus, toch ook wel een verantwoorde volgende stap.
Het bleken er nagenoeg 19 en dat was een miskleuntje. Zonder al te brute gevolgen overigens, want ik heb naast heel veel spierpijn verder geen last van De Knie. Ook deze test is weer glansrijk doorstaan. Frappant, maar zalig. Dat maakt dat ik weer zo'n beetje het niveau van het begin van onze looptijd heb, want ook toen liepen wij dit rondje in een gemiddelde snelheid van 11 kilometer per uur. Nogmaals, de snelheid telt niet. Al zei ik dat ook over de afstand.
Al ga ik de afstand niet meer verder verhogen. Ik vind het feit dat een halve marathon weer tot de mogelijkheden behoort verder wel prima. Al heb ik Jasper vandeweek wel nog een andere gemaild: Het Open Klassement Utrechtse Heuvelrugtrail 2013/2014 !, kortweg UHT OPEN. Briljant concept en geweldig mooie en leuke loop, denk ik. De start is op station Driebergen. Daar maak je een foto van jezelf met de stationsklok. Dan loop je 30 kilometer door bossen, over paden en slechts zelden over wat verharde weg, tot je station Rhenen bereikt, waar je jezelf wederom met de stationsklok duidelijk in beeld vereeuwigd. Zo ding je mee naar het open kampioenschap. Geweldig.
Maar, los van de uitspatting is mijn huidige bereik verder wel prima. Ietsje sneller wil ik wel graag, maar ik ga daar niet erg hard mijn best voor doen. Denk ik.
Met of zonder die snelheid barst ik inmiddels wel weer van de opties en mogelijkheden. Zelfs een triatlon speelt alweer door mijn hoofd en dat betekent dat ik weer moet gaan zwemmen. Dat is dan wel weer jammer...;). Volgens mij ben ik de eerste 'atleet' bij Hellas ooit, die na 1,5 jaar lidmaatschap en (bijna) wekelijkse training nog steeds in baan 2 zwemt. Dat betekent iets. Maar zwemmend was ik al verre van competitief, lopend ben ik dat nu ook niet meer, dus als ik nou gewoon meedoe en alles zo goed mogelijk doe en finish, dan laten we het daar toch verder lekker bij... Of niet?
De kwart triatlon in Deil leek me leuk. Ik kom daar ongeveer vandaan enzo. Maar helaas, die zit al helemaal vol. Al bladerend langs de agenda's kwam ik nog een paar leuke evenementen tegen, zoals de triatlon Veenendaal, een nieuwe in de Ouderkerkerplas, de 1/8ste in de Maarsseveenseplassen natuurlijk (ook al vol), een najaarstriatlon in Bodegraven (maar dan zwem je in het zwembad, is helemaal dramatisch) en op 20 september de duathlon op en rondom de Pyramide van Austerlitz. Die laatste wil ik zeker doen en betreft een combi van lopen en MTB-en. Superleuk, lijkt me. En ik wil nog een keer de triatlon van Maastricht doen. Ik heb wat met die stad en vind het daar heerlijk, dus een leuk en lekker weekendje met De Vrouw, waarbij ik tussendoor wat ga zwemmen, fietsen, rennen, lijkt me top.
Het ultieme bucketlistitem kwam echter tot mij via het web. Op het blog van DC Rainmaker werd ik geattendeerd op het bestaan van een heuse triatlon op de Alpe D'Huez. Geweldig. Wil ik doen. Volgend jaar ofzo.... I love goals......;)
Dat laatste lukte me niet, daar vertrek je maar een keer per jaar en ik had net verlengd. Zeer klantonvriendelijk overigens, maar achteraf niet erg. Want sinds een week of zes wordt er weer gelopen. Niet al te hard, maar wel lekker en zeer gemist. Dus heb ik mijn Twitterbio weer gewijzigd, mijn Strava geupdate en komt mijn CV ook weer aan de beurt. Je wilt tenslotte wel altijd actueel zijn, en de waarheid spreken.
Gisteren heb ik, na een zeer goed (letterlijk) gelopen vakantie en duizendmaal bezworen te hebben dat het me niet meer om tijd en afstand gaat, toch maar wat baldadigers gedaan. Ik ben het zogenaamde grote rondje van Jasper en mijzelf gaan lopen. Dat was in mijn beleving zo'n 16 kilometer en leek me, ondanks lichtelijk baldadig dus, toch ook wel een verantwoorde volgende stap.
Het bleken er nagenoeg 19 en dat was een miskleuntje. Zonder al te brute gevolgen overigens, want ik heb naast heel veel spierpijn verder geen last van De Knie. Ook deze test is weer glansrijk doorstaan. Frappant, maar zalig. Dat maakt dat ik weer zo'n beetje het niveau van het begin van onze looptijd heb, want ook toen liepen wij dit rondje in een gemiddelde snelheid van 11 kilometer per uur. Nogmaals, de snelheid telt niet. Al zei ik dat ook over de afstand.
Al ga ik de afstand niet meer verder verhogen. Ik vind het feit dat een halve marathon weer tot de mogelijkheden behoort verder wel prima. Al heb ik Jasper vandeweek wel nog een andere gemaild: Het Open Klassement Utrechtse Heuvelrugtrail 2013/2014 !, kortweg UHT OPEN. Briljant concept en geweldig mooie en leuke loop, denk ik. De start is op station Driebergen. Daar maak je een foto van jezelf met de stationsklok. Dan loop je 30 kilometer door bossen, over paden en slechts zelden over wat verharde weg, tot je station Rhenen bereikt, waar je jezelf wederom met de stationsklok duidelijk in beeld vereeuwigd. Zo ding je mee naar het open kampioenschap. Geweldig.
Maar, los van de uitspatting is mijn huidige bereik verder wel prima. Ietsje sneller wil ik wel graag, maar ik ga daar niet erg hard mijn best voor doen. Denk ik.
Met of zonder die snelheid barst ik inmiddels wel weer van de opties en mogelijkheden. Zelfs een triatlon speelt alweer door mijn hoofd en dat betekent dat ik weer moet gaan zwemmen. Dat is dan wel weer jammer...;). Volgens mij ben ik de eerste 'atleet' bij Hellas ooit, die na 1,5 jaar lidmaatschap en (bijna) wekelijkse training nog steeds in baan 2 zwemt. Dat betekent iets. Maar zwemmend was ik al verre van competitief, lopend ben ik dat nu ook niet meer, dus als ik nou gewoon meedoe en alles zo goed mogelijk doe en finish, dan laten we het daar toch verder lekker bij... Of niet?
De kwart triatlon in Deil leek me leuk. Ik kom daar ongeveer vandaan enzo. Maar helaas, die zit al helemaal vol. Al bladerend langs de agenda's kwam ik nog een paar leuke evenementen tegen, zoals de triatlon Veenendaal, een nieuwe in de Ouderkerkerplas, de 1/8ste in de Maarsseveenseplassen natuurlijk (ook al vol), een najaarstriatlon in Bodegraven (maar dan zwem je in het zwembad, is helemaal dramatisch) en op 20 september de duathlon op en rondom de Pyramide van Austerlitz. Die laatste wil ik zeker doen en betreft een combi van lopen en MTB-en. Superleuk, lijkt me. En ik wil nog een keer de triatlon van Maastricht doen. Ik heb wat met die stad en vind het daar heerlijk, dus een leuk en lekker weekendje met De Vrouw, waarbij ik tussendoor wat ga zwemmen, fietsen, rennen, lijkt me top.
Het ultieme bucketlistitem kwam echter tot mij via het web. Op het blog van DC Rainmaker werd ik geattendeerd op het bestaan van een heuse triatlon op de Alpe D'Huez. Geweldig. Wil ik doen. Volgend jaar ofzo.... I love goals......;)
Reacties