Zeg het nou maar gewoon....

Er wordt de laatste tijd weer aardig op los geluld. Nu was het ook het jaar voor 'gelul', want er was sprake van een groot voetbaltoernooi en verkiezingen. Tel daarbij op de minder geplande, maar ook voor heel veel zinloze teksten garant staande Europese crisis en de onrust in de wielerwereld en je vraagt je af of er ook af en toe nog wat echts en gemeends wordt gezegd.

Het is lastig. Niet omdat ergens doorheen prikken zo ingewikkeld is, maar omdat er geen maat meer op lijkt te staan. De teksten van de heren (en dames) .

In de aanloop naar een eindtoernooi voetbal gaan de voetballers, kenners, analisten los. En dan ontstaat er direct een tweedeling. De meeste meningen zijn, los van enthousiast, toch best bescheiden. Een enkeling daargelaten. Maar de spelers en trainers zelf reppen enkel over finales, en aangezien we de vorige hadden verloren, moest deze worden gewonnen. Reëel? Nee, niet echt. Is dat een probleem? Nee, iedereen komt weg met die onzin. Het excuus? "Ja, als ik er niet in geloof, kan ik er beter niet eens aan beginnen". Nee, spelertje, wij zijn niet achterlijk. Je kunt prima vertellen dat je niet bij de beste twee a drie ploegen ter wereld hoort en dat je van elke willekeurige toernooitegenstander kunt verliezen als het team ondermaats presteert. Dat begrijp je toch zelf ook wel?

In Europa loopt ook zonder een voetbaltoernooitje wel een aardige massa aan beroerde teksten rond. Vandeweek nog de nieuwe Franse president, Hollande. In zijn ogen was de crisis wel over haar hoogtepunt heen en ging het inmiddels erg goed. Hmmppf, de man is ergens heel hard tegenaan gelopen, geloof ik. In Brussel loopt verder een complete bevolkingsgroep ambtelijke hoogtepunten aan te sturen op meer en meer macht voor de pan-Europese gedachte, want dat is 'beter voor ons allen'. Alleen niemand wil het, wat het lastig maakt voor deze bureaucraten. Want hoe dom ze ook lullen, een democratie passeren is wel wat anders.

In de Voetbal International vertelde Jacob Mulenga, onze eigen plaatselijke held, deze week zijn verhaal. Twee kruisbandblessures, een exotische afkomst, een beetje verdriet, mooi verhaal. Maar dan ontsnapt de man ergens toch de uitspraak 'als Vitesse voor de titel kan gaan, waarom wij dan niet?' Nou, Jacob, omdat ik niet graag met die lege luchtbellen wordt geconfronteerd. Ten eerste, laten we ons nooit, maar dan ook nooit spiegelen aan Vitesse. Ten tweede, als je voor de titel gaat, praat je er niet over en doe je het gewoon. Dus gebruik dit soort gelul niet om jezelf lekker bij de supporters te laten liggen. Dat heb jij zeker niet nodig. Stop met je poging tot pleasen, we zijn niet achterlijk. In Utrecht niet en als voetballiefhebbers niet.

En dat geldt ook voor wielerliefhebbers. Rabobank. Steven Rooks. En al die anderen. Want ook uit jullie monden stroomt de zinloosheid onbeperkt en weinig verrassend. "We hebben het zwaartepunt achter ons liggen", "we worden gestraft voor daden en gewoonten uit het verleden". Wie zegt dat? Zullen we dat lekker over een jaar of tien bepalen, terugkijkend? Lijkt me handig. Middenin een proces roepen dat je over de helft of het hoogtepunt bent is raar. Dan ken jij blijkbaar het proces en weet je exact wat ons nog te wachten staat. Nou vertel.... Nee, dat kan niet. We weten niet welke onthullingen ons nog te wachten staan en dat hoeft ook niet. Meer realistischer zou dus zijn "we moeten nu stilzitten, want wie geschoren wordt....", of "ik hoop maar dat we zo schoon zijn als we inmiddels claimen, dan stopt de stroom onthullingen vanzelf". Want er zijn echt nog teveel onverklaarbare prestaties hoor. Ook geleverd na 2007, toen, zo valt deze week telkens te beluisteren, de wereld ineens stopte met doping....?!! Echt hoor, we zijn toch niet gek....?

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zoveel trots, wat een prestatie!!

Toch best indrukwekkend

Waar ga je op vakantie als je traint voor een triathlon?